Grudzień 2013 - miałam w domu prawie 3,5 latka, który mówił "mama bkjdlsahdjkghjhlkk" i tylko ja wiedziałam o co chodzi i roczniaka z hakiem, który mówił "mama pić". Do każdej mówiliśmy tak samo, dużo i wyraźnie, dużo czytanych bajek, dużo opowiadania, a jednak dzieci różne.
Picie wody - jako, że moje dziewczyny były cycowe, to kiedyś musiał nastać czas nauki picia wody, zaczęłam od butelek, Adriannie zajęło cały luty 2011 zanim chwyciła butelkę by wypić z 40ml wody, przez bity tydzień to tylko się nią bawiła, potem trzymała w buzi, potem piła po łyku, dwóch itd.
Weronikę uczyłam pić od razu z butelki żywca z dzióbkiem, jako, że miałam wstręt po Adriannie do wszelkich kubków niekapków i nakrętek, których nie szło domyć, albo trzeba było myć wykałaczką, bo pleść w upały robiła się natychmiast, powiedziałam, że Weronika tego nie uraczy. Chwyciła ten dzióbek żywca bez problemu, zaraz za nim poszła w ruch słomka, a potem doidy cup.
Jeśli bardzo nie chce pić to może nie ma takiej potrzeby, są dzieci, które pocą się mocno i takie, które nie i wtedy aż ta woda tak z organizmu nie wychodzi. Dziewczynki mają tak, że wejdą do jakiegoś pomieszczenia i zaraz mają widoczne kropelki potu na twarzy, tą przypadłość mają po tatusiu.
Zioła w zupie - Nisiao możesz związać gałązki sznureczkiem selera, pietruszki, koperku i potem wyjąć je, choć koperek na dobrą sprawę podałabym już w formie posiekanej bardzo drobno. Próbuj może te zupy są dla niej bezsmakowe albo smak mają zbyt podobny do siebie. Zioła podkreślają smak warzyw również. A dodatkowo koperek jest bardzo orzeźwiający w takie upały to zupa i jest przyjemniejsza.
Prija0 - to miałaś lot z przygodami. A każde dziecko da się naprawić, tylko wymaga to różnej długości czasu, ale na pewno konsekwencji. Także ogarnij się po powrocie, odpocznij, wypisz sobie na kartce co chciałabyś zmienić, pod spodem myślniki jak można tego dokonać, tak na logikę Twoją, po obserwacjach, może wtedy coś się rozjaśni co się robi źle, mi ta metoda zawsze pomagała.
Plenitude - bo rodzic tak ma, że wie że musi być silny i działać i dopiero jak dziecko jest bezpieczne w domu to wszystko z niego schodzi. Ja np. Adriannę raz dałam na założenie wenflonu samą i jak mi ją przynieśli całą rozdygotaną to powiedziałam nigdy więcej, to jest nieprzyjemne, ale na pewno jest łatwiej gdy mama/tata są przy dziecku. Ja nawet byłam przy szyciu głowy Adrianny, nie wyobrażałam sobie by ją zostawić w gabinecie zabiegowym. Ale jak dojechałam do domku (byliśmy na weekendzie) to wszystko ze mnie zeszło, nawet nie wiedziałam, że taka spięta byłam. A teraz jak mnie czeka zabieg Weroniki pod narkozą kaszaka, gdzie wiem, że nie będę mogła wejść, to mnie mdli na samą myśl.
Brawo dla Zojki i dla Was i trzymam kciuki za dobre wyniki.
Jakoś ostatnio mnie to przerasta, za dużo stresów.
,szybko przybiera i jest wszystko dobrze oprócz tego,że zaczęły nam się problemy brzuszkowe...je dużo i często,w dodatq łapczywie przez co połyka dużo powietrza...pręży się,płacze,wygina...najlepiej tylko na rękach choć nie zawsze...noce ciężkie,mało śpi,próbuje zrobić kupe,więc się nastęka a jak już mu się uda to z 1h spokoju do następnego karmienia...podaje mu chcerbatkę koperkową i od dziś będę dawała espumisan 100.mam nadzieje,że pomoże,bo umrę...odezwe sie wiecej w wekeend jak mąż wróci.
