Odnoszac sie jednak do tesciowej bo o niej tak naprawde jest temat, nie nigdy mnie czy meza nie namawiala do bicia dzieci, natomiast gorsza rzecz robila w ubieglym roku. Mieszkamy w USA, przyjechala do nas na wakacje po ukonczeniu 80 lat. Najzwyczajniej w swiecie chciala spotkac syna po 10 latach i chciala poznac wnuczke czyli nasza coreczke. Kiedy zorientowala sie, ze moj maz wraca do domu tak naprawde pozno po poludniu a nawet wieczorami i, ze ma bardzo malo kontaktu z coreczka i, ze coreczka kocha tatusia, ale jednak lgnie do mnie, tesciowa zaczela robic wszystko co w jej mocy, aby zniechecic coreczke do mnie. Kiedy maz wracal do domu, ta odrywala na sile coreczke od zabawy ze mna, zmuszala ja aby rzucala sie na szyje tatusiowi, znosila zabawki i gry mowiac no chodz teraz pobawisz sie z tatusiem. Kiedy przychodzila niedziela jedyny dzien wolny od pracy mojego meza, zawsze spedzalismy go razem, tesciowa wymyslila jednak, ze przeciez tatus, ktory malo czasu jest z dzieckiem ma prawo do bycia sam z dzieckiem, a ja w tym czasie moge posprzatac, ugotowac. Jakim prawem w moim domu mowi mi co mam robic, pomyslalam. Owszem tatus ma prawo byc z dzieckiem, nawet sam kiedy tego chce, ale nie ona bedzie dyktowala nam co mamy robic i kiedy. Zapomniala o tym, ze nie tylko coreczka malo widzi tatusia, ale i my malo sie widzimy, rano przy kawie, wieczorem przy kolacji i jak dotad niedziele byly cieple, mile rodzinne. Ta kobieta wszystko zepsula, coreczka nie odwrocila sie ode mnie mimo usilnych staran tej kobiety, natomiast wprowadzila na caly okres wakacji (2 miesiace) atmosfere nie do opisania. Wszystko jej przeszkadzalo, ze za czesto kurze scieram, a dlaczego tak sztucce ukladam w szufladzie, a czemu skladam koldre chowajac do wersalki, a dlaczego rybe obtaczam w mace do smazenia, a juz nie przesadzaj z tym pacierzem wieczornym coreczki i jeszcze bardzo duzo czepiania sie, strofowania jakby guwniarza miala przed soba. Powiem na zakonczenie, ze nie dalam sie, a nawet mialam meza po swojej stronie bo przegiela kiedys, probowala mezowi wmowic, ze na pewno corka mniej do ciebie lgnie bo ta (czyli miala na mysli mnie) ustawia corke przeciwko tobie. Maz sie na to zdenerwowal i ostro porozmawial ze swoja matka, powiedzial, ze jest w wielkim bledzie, poniewaz ja wlasnie cala siebie wkladam w to, aby coreczka tesknila i czekala na powrot taty. Nie wiem czy ja uspokoilo to, ale na pewno do konca wakacji nie rozmawialysmy ze soba, przestalam jej nadskakiwac, ukradkiem ciagle probowala ustawic nasza coreczke, czyli wskazac kto tu jest do kochania i przytulania. My mamy sie dobrze, a babcia zla, ze nie udalo jej sie zmienic nic w naszym zyciu na gorsze. Pa.
Mówię tak do osób z którymi jestem dość blisko, bo do obcych na pewno nie powiedziałabym tak
I wtedy dyskusja się ucina ;-)
Nie wiedząc czy zrozumiecie o czym mówię nie chciałam pisać ale u nas wręcz się mówi, że siniak jest bo jak mały dostawał pasem to sprzączka wypadła z ręki i nią oberwał 
)i co najpierw bylo tlumaczenie ,krzyczenie,za kazdym razem on sam robil"myju i to czyscil(wiadomo z moja pomoca) w koncu kilka razy dostal klapsa,i teraz sam bierze mnie za reke i mowi:"mamusiu Benus tutaj pisac" i pokazuje mi porysowana sciane
,a ja :"i co teraz?" ,a moj synus"myju i w pupe"
Płakałam na szczepieniu-lanie, jedynka w szkole-lanie. Założyłam inna spódnicę niż mi kazała-lanie. Dla niej to było bardzo wychowawcze. Brat dostawał jeszcze większe cięgi. Nawet znalezli w Biblii wersy, że trzeba bić dzieci. Wiem, że lanie bez powodu a uderzenie za coś ma różnicę, ale ja pamiętam wszystko. Nawet jak miałam dwa latka. Dla niej było szczytem niegrzeczności jak na półkach był bałagan. Dla mnie nie za bardzo. Mam 25 lat i do tej pory nie potrafię jej tego zapomnieć. Także teraz nie jestem zbyt pobłażliwa dla swojego syna, ale trzeba rozróznić co jest faktyczną szkodą a na co mozna przymknąć oko. Dla Michała wystarcza moje spojrzenie i od razu krzywi mu się mina bo wie, że zle zrobił. Ale biciem mogę tylko go oddalić od siebie a kto wie czy nie bedzie mi potem tego wypominał....taka to moja rada
