Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Matko kochana, jaka wredna kobita.
no dobra, to bede testowac...
Też przez to przechodziłam, w styczniu poroniłam a jakoś marzec/kwiecień okazało się że ktoś z bliskiej rodziny jest w ciąży z pierwszego strzału. Dłuuugo unikałam tam chodzenia, serce mi krwawiło i wpadałam w nie opanowany płacz. Ale nie mogłam unikać zbyt długo, rodzina męża jest bliska sobie. W końcu powoli oswajałam się z myślą, jednak rozmowy otwarte przy mnie o tej ciąży mnie dobijały. W końcu w wakacje sama już nie miałam z tym takiego problemu. Jak kruszynka się urodziła, też myślałam że pęknie mi serce i nie chodziłam, za to terazDziewczyny, jestem okropna.
Boję się komukolwiek przyznać do tych emocji więc postanowilam zrobić to tu.
Dowiedzialam właśnie, że koleżanka, jest w ciąży. Mc temu sie jej zwierzyłam, że się staramy już dluższy czas i na razie nic. Ona, że z mężem tez liczą na powiekszenie sie rodziny w nadchodzacym roku (ta tozmowa byla conajmniej mc temu) i że tez sie staraja już (...) drugi cykl i nic, a przy pierwszym to zaszli od razu i ona tez nie wie jak to będzie i mnie pocieszała i w ogóle.
Zadzwonila wczoraj do mnie z info, że jestem jedną z pierwszych osób (realyyyy...?), ktorym to mówi, że prawie tydzien jej sie spóźnia okres i testy i beta pozytywne i tak bardzo sie cieszy. Pogratulowalam jej, powiedziałam, że idealnie udalo im sie qejsc w nowy rok.
a ona kontynuujac opowiadała dość długo (niepytana), gdzie i jakiego lekarza prowadzącego bedzie mieć itd.
I teraz do rzeczy. Naprawde cieszą mnie ciąże w rodzinie, wśród znajomych i koleżanek, tak serio, moje gratulacje sa szczere i jedyne negatywne myśli to to ze ja też bym chciala już ale nie że im zazdroszcze, tu nie ma zwiazku. Jakby nie o to chodzi. Nie wiem czy to czujecie, ale po prostu czy naprawde musialam byc jedna z pierwszych osób na tą informacje? Nie jestesmy jakimis mega przyjaciółkami
Może sie czepiam, ale ja uważam ze to troche niedelikatne z jej strony i szczerze to na ten moment mnie wkurzyla troche.
No to tyle wynurzeń z mojej strony.
Wiem wiem...okropny babsztyl ze mnie
cudowności.
No właśnie ja tez zawsze sie ciesze i czesto rozmawiam czy to w rodzinie czy ze znajomymi o dzieciach, ciazach itd. Nie mam z tym zadnego problemuTeż przez to przechodziłam, w styczniu poroniłam a jakoś marzec/kwiecień okazało się że ktoś z bliskiej rodziny jest w ciąży z pierwszego strzału. Dłuuugo unikałam tam chodzenia, ale nie mogłam zbyt długo, rodzina męża jest bliska sobie. W końcu powoli oswajałam się z myślą, jednak rozmowy otwarte przy mnie o tej ciąży mnie dobijały. W końcu w wakacje sama już nie miałam z tym takiego problemu. Jak kruszynka się urodziła, też myślałam że pęknie mi serce i nie chodziłam, za to teraz
Z kolei inna sytuacja, moja bardzo bliska koleżanka wiedziała co przeszłam i sama mi długo nie mówiła o ciąży bo nie chciała mi dokładać, a akurat jej ciążą bardzo się cieszyłam, może troszkę też dlatego że miała więcej wyczucia? Nie wiem. Teraz z oboma chętnie rozmawiam i czekam na zdjęcia
