Staraczki 2021

[coca]

Tak.. widujemy sie zazwyczaj tylko w weekendy

Nie musisz odpowiadać, jeśli nie chcesz, ale zapytam - jak chcecie to pogodzić z macierzyństwem, wychowywaniem dziecka? To, ze starania są utrudnione to jedno, ale później jest jeszcze okres ciąży, poród, połóg no i dorastające dziecko [emoji849]

 

[efka2021]

Wiesz.. prace można zawsze zmienić.. przenieść się w inne miejsce... a ja jestem niestety juz na tym etapie, że albo teraz albo nigdy.. potem zajście w ciąże może okazać się juz dla mnie niemożliwe, a na pewno jeszcze bardziej utrudnione niż jest teraz (bo nie tylko odleglosc stanowi problem). Maz nie bedzie tam pracowal zawsze, ale przez najblizszy rok raczej na pewno.

Nie musisz odpowiadać, jeśli nie chcesz, ale zapytam - jak chcecie to pogodzić z macierzyństwem, wychowywaniem dziecka? To, ze starania są utrudnione to jedno, ale później jest jeszcze okres ciąży, poród, połóg no i dorastające dziecko [emoji849]

 

[Lebkuchen_mum]

Ja bym pakowala walizke i za nim w takim trybie lepiej tak. Ja nie wyobrażam sobie z mezem moim zycia na odległość, jesteśmy zdania, albo razem albo wcale. Troche dziwie sie jak ludzie tak potrafią.

Ja z moim 3 lata żyłam na odległość. Widywaliśmy się tylko 1 weekend w miesiącu. Było cholernie trudno. Tęsknota nas przerastała ale on pracował w Austrii, ja jeszcze chodziłam w Polsce do szkoły ale zdałam maturę i pojechałam do niego. Jednocześnie wracając co weekend do Poldki na zaoczne studia. Da sie ale jest to męczarnia.

 

[efka2021]

Dokladnie jest ciezko Dlatego tak bardzo zastanawiam się nad przejsciem z umowy o pracę na zlecenie i wtedy bedziemy mogli być razem

 

[efka2021]

Ps. Nie każda praca pozwala na bycie i mieszkanie ze soba na codzień..... wiec czasem to jest niezależne od nas...

 

[Moonstone]

Ja z moim 3 lata żyłam na odległość. Widywaliśmy się tylko 1 weekend w miesiącu. Było cholernie trudno. Tęsknota nas przerastała ale on pracował w Austrii, ja jeszcze chodziłam w Polsce do szkoły ale zdałam maturę i pojechałam do niego. Jednocześnie wracając co weekend do Poldki na zaoczne studia. Da sie ale jest to męczarnia.

Ja może nie na odległość, ale mąż jest ratownikiem. Nie da się "spakować walizek i jechać za nim", nie da się też brać o wiele mniej dyżurów. Często się mijamy albo zmęczenie wygrywa. Dlatego na przykład ten cykl mam w plecy.

 

[Tuttifrutti00]

Ja z mężem przez ponad pół roku byliśmy na odległość. On pracował jakieś 500km od domu w delegacji. Widywaliśmy się w weekendy, albo co drugi weekend. Jak się dało to jeździłam do niego, mialam nieco łatwiej, bo prowadzę własną działalność i mogłam sobie pozwolić na wolne kiedy potrzebowałam, ale takie życie na odległość wymaga dużo poświęcenia, cierpliwości i zdecydowanie więcej trzeba włożyć niż w takim normalnym związku gdzie mamy siebie na co dzień. Czasem po prostu trzeba przetrwać ten czas, a później już będzie tylko lepiej

 

[olka11135]

Nie musisz odpowiadać, jeśli nie chcesz, ale zapytam - jak chcecie to pogodzić z macierzyństwem, wychowywaniem dziecka? To, ze starania są utrudnione to jedno, ale później jest jeszcze okres ciąży, poród, połóg no i dorastające dziecko [emoji849]

Wiesz to, to jeszcze - zaraz Ci ktoś napisze że ludzie tak żyją bo mężczyźni pracują za granicą czy są kierowcami itd

Ale ja bym się przede wszystkim bała - że po prostu nie znam tego faceta. Ale to ja. Pamiętam jak miałam z 16/17 lat i mój ojciec powiedział mi, że on uważa że najgłupsze co było w ich czasach to brak mieszkania ze sobą przed ślubem. Jakieś tam randki, weekendy czy nawet wspólne wakacje to nie jest prawdziwe codziennie życie gdzie jest masa problemów. I nie mówię, że trzeba się rozstać bo facet nie opuszcza deski w łazience bo można się dotrzeć. Ale jak tu mieć siłę i chęci na docieranie się gdy jest się w ciąży, połogu czy niemowlakiem. Ale ja stara jestem i właściwie mam już nastolatka w domu

 

[olka11135]

I zupełnie nie porównywałabym związku dwóch osób na odległość - a tworzenia rodziny. Bo to jest zupełnie co innego w mojej ocenie. Czym innym jest tęsknienie za partnerem, a czym innym w tym czasie bycie w ciąży (nie mówią o tfu, tfu zagrożonej) czy z noworodkiem

 

[efka2021]

Widzę, że się z tego nie zła pogawędka zrobiła ogolnie kocham męża, znam go od kilku dobrych lat, mieszkałam z nim i bez niego - czasem moze pracować w okolicach domu a czasem nie może, taka praca... wiem o tym, że wszedzie zostawia skarpetki i jest okropnym balaganiarzem itp ale i tak go kocham dzięki za cała troskę i wsparcie a tak z innej bajki - mam dzisiaj 22 dc (owulacja byla 7 dc), w 11 dpo robilam hcg - negatyw. A dzisiaj musze isc do dentysty i najpewniej trzeba bedzie zrobić zdjecie rtg - czy na tym etapie to niesie to ze soba duze ryzyko jeśli jednak udalo nam sie zaskoczyc? Czy najlepiej pojechac i dzis zrobic bete?