Reakcja rodziny

[Ella1]

Najbliższa rodzina, czyli Mąż bardzo się ucieszył i jest z nas dumny, że bedziemy rodzicami A nasi rodzice też przeszczęśliwi, choć troszkę zszokowani że będą dziadkami ;-) Dalszej rodzinie narazie nie mówimy żeby nie zapeszać...
Przyjaciele natomiast nie mogą się doczekać aż zostaną ciocio-wujkami

 

[Dagsila]

moja siostar jest najszczęsliwsza przyszła ciocia na swiecie. rodzina męża juz nie może sie doczekać. kolezanki z pracy dbają, doradzają, dokarmiają. zostaja tylko moi rodzice...z nimi moze byc ciężęj... ale im powiemy juz po wizycie u lekarza. oby nie zrobilo sie niemiło... no ale czas pokaże..

 

[13x13]

Dagsila nic się nie przejmuj. Musi być ten pierwszy moment szoku -moja mama ostatnio zaniemówiła -a teraz ... zobaczymy -myślę że oszaleje ze szczęścia

 

[olapolap]

A ja sie boje, ze moi rodzice popukaja sie w czolo :-(

 

[Dagsila]

chociaż, jak już pisałam, z moimi rodzicami bedzie ciężko... ale przecież to będzie mój bąbel. mój i mojego męża, więc czego by oni nie powiedzieli to i tak już nic nie zmieni. dzidzię zaplanowaliśmy i jesteśmy tez w pełni samodzielni finansowo itd. no i tak sobie powtarzam to od rana do wieczora, ale pewnie i takmi bedzie bardzo przykro, jak ich reakcja okaże sie być poniżej wszystkich norm....

ech...

 

[Coyote]

U nas wszyscy juz wiedzą i wszyscy są baaaardzo szczęśliwi :-)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[Milena11]

My jak narazie powiedzielismy tylko rodzicom i rodzeństwu wszyscy sie bardzo cieszą a wpracy zamierzam powiedzieć dopiero w połowie września jak bede w 3 miesiacu ciaży i już niemoge sie doczekać :-)

 

[magda1978]

My rodzince powiemy po pierwszym USG czyli za jakieś 3 tygodnie. Na pewno się ucieszą, chociaż babcie mogą trochę mniej - na zmianę zajmowały się Olą kiedy ja byłam w pracy, od września przedszkole więc trochę oddechu dla babć, a teraz znowu będę sobie dyżury ustalać. Ale w sumie co innego mają do roboty na emeryturze niż bawienie wnuków

 

[madziula0908]

Ja powiedziałam już znajomym wszyscy się cieszyli ale jakoś boję się wizyty u rodziców. Oni mogą nie zaakceptować tego dziecka, mają do mnie pretensje, że mieszkamy razem bez ślubu, więc jak dowiedzą się o dziecku będzie jeszcze większy problem...No i jeszcze nienapisana praca magisterska, którą mam pisać w tym roku, i nowa praca, którą zaczynam od września...ehhh ale przecież dzidzia jest teraz najważniejsza:-) oby była zdrowa

 

[sospettosa]

madziula0908 nie przejmuj się . Ja też mam przed sobą pracę magisterską. A sytuacje jeszcze gorszą niż Ty, a jednak rodzice się ucieszyli. Przynajmniej moi, bo jego nie wiedzą o mnie praktycznie nic. W każdym razie ojcem mojego Dziecka nie jest mój mąż (całe szczęście), z którym jestem w trakcie rozwodu. Ach, długa historia.
W każdym razie ciesz się z tego, że masz całkiem poukładane życie...a ślub, to tylko papierek.