witam, rodziłam w szpitalu Rydygiera ponad rok temu. I jak bym widziała w jaki sposób mnie tam potraktują to bym w życiu tam nie rodziła. Wybrałam go ze względu na to iż mój lekarz prowadzący tam pracował słyszałam że tak jest dobrze że bedzie bardziej zainteresowany mną i dzieckiem. Byłam w poważnym błędzie, niestety . Sam poród to było piekło od początku porodu nic nie było normalne. Do szpitala przyjechałam 10 centymetrowym rozwarciem lecz bez skurczy porodowych tak zwanych. Strasznie się bałam prosiłam o znieczulenie bo wiedziałam że mam skłonności do panikowania. Położna mnie ignorowała mówiąc że później że to nie czas. Wierzyłam ja i mąż że wie o czym mówi. Czułam się coraz gorzej choć nadal położna odwlekała podanie mi czegoś przeciwbólowego . Nie opisując dokładnie wszystkich szczegółów bo działo się naprawdę dużo finał tego wszystkiego był taki że nie otrzymałam żadnego znieczulenia wyłam z bólu a pod koniec kiedy lekarze stwierdzili że dziecko nie jest wstanie sie samo urodzić gdyż po mimo podaniu leków wywołujących skurcze ich nie było na odpowiednim poziomie jedna z lekarek wskoczyła na mnie wyciskając ( dosłownie nie żartuje 
( ) mi dziecko. Konsekwencją tego było bardzo poważne rozerwanie krocza dziecko miało dużo szczęścia że urodziło się zdrowe jak się później dowiedziałam od innego lekarza. Po urodzeniu dziecka długo nie mogłam dojść do siebie szwy które którymi zostałam "załatana" rozeszły sie zaraz na drugi dzień . Nie życzę nikomu takiego widoku. Co gorsza żaden lekarz z porodówki nie wykazał większego zainteresowania moim stanem jak stwierdzono samo się zagoi . Oczywiście zagoiło się, po 3 mc! Po cudownej opiece w szpitalu Rydygiera pozostała mi tylko poważna trauma dzięki której już nigdy nie zdecyduje się na kolejne dziecko. Niestety urazy jakie doznałam w czasie porodu nadal wpływają na mój stan zdrowia jak również stan psychiki. Sam fakt iż po urodzeniu nie wystąpiła u mnie laktacja co jest prawie niemożliwe świadczył niestety o szoku po porodowym który by pewnie nie miał miejsca gdyby ktoś mnie potraktował z odrobiną człowieczeństwa w tym szpitalu. Więc niestety ja wam dziewczyny odradzam ten szpital.
( ) mi dziecko. Konsekwencją tego było bardzo poważne rozerwanie krocza dziecko miało dużo szczęścia że urodziło się zdrowe jak się później dowiedziałam od innego lekarza. Po urodzeniu dziecka długo nie mogłam dojść do siebie szwy które którymi zostałam "załatana" rozeszły sie zaraz na drugi dzień . Nie życzę nikomu takiego widoku. Co gorsza żaden lekarz z porodówki nie wykazał większego zainteresowania moim stanem jak stwierdzono samo się zagoi . Oczywiście zagoiło się, po 3 mc! Po cudownej opiece w szpitalu Rydygiera pozostała mi tylko poważna trauma dzięki której już nigdy nie zdecyduje się na kolejne dziecko. Niestety urazy jakie doznałam w czasie porodu nadal wpływają na mój stan zdrowia jak również stan psychiki. Sam fakt iż po urodzeniu nie wystąpiła u mnie laktacja co jest prawie niemożliwe świadczył niestety o szoku po porodowym który by pewnie nie miał miejsca gdyby ktoś mnie potraktował z odrobiną człowieczeństwa w tym szpitalu. Więc niestety ja wam dziewczyny odradzam ten szpital.
