Ja Wam polecam normalny, naturalny poród. Sama panikowałam okropnie przy Lenie, najpierw chciałam opłacać cesarkę - na szczęście super położna mi to na szkole rodzenia z głowy wybiła.
Urodziłam naturalnie córę 3700g, 56cm, bez nacinania, a pękłam tylko na jeden szew przy cewce, więc kompletnie nic mnie już po porodzie nie bolało, choć sikać poszłam ze strachem i założeniem, że będę nogi z bólu zaciskać;-)
Rodziłam na boku, bez znieczulenia, kontrolowałam by mi oxytoyny nie zwiększali więcej niż do 20,bo się naczytałam, że przez to są później nacięcia. Poprosiłam położne o nie nacinanie mnie na co lekarz jak usłyszał, że jestem pierworódką to zrobił mega wielkie oczy. Ćwiczyłam wyłącznie 2 razy w tygodniu na szkole rodzenia, przytyłam 18kg i generalnie byłam w formie, do dnia porodu aktywnie pracowałam.
Robiłam sobie masaże krocza i piłam napar z liści malin - pomogło, bo się bez nacięcia obeszło, choć nie wiem, co by było gdybym tego nie wykonywała;-)
Generalnie sam poród to nic strasznego, masa kobiet przed Wami i po Was będzie rodzić, to naturalna czynność. Trzeba umieć oddychać i współpracować z położną, lekarz na porodówce jest zbędny i mój zaglądnął może 3 razy na minutę a na koniec ten jeden szew założył i tyle jego roboty. Dla mnie sam poród to pikuś, najgorsze były bóle krzyżowe przed nim, ale również do przeżycia.
Dodam, że ja panikara jestem największa na świecie i przy pobieraniu krwi poza ciążą zawsze mdleję, a przy porodzie najbardziej obawiałam się wenflonu
termin się zbliża a ja kompletnie nie mam pojęcia o tych sprawach... Do szpitala w ZG mam 10-15minut jazdy ... Niedługo wybiorę się do ZG szpitala i popytam jeszcze :|
