reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

reklama

Porada

16+

Dołączył(a)
17 Listopad 2019
Postów
5
Za 5 miesięcy mam 17 lat. Bardzo chciałabym mieć dziecko tak wiem dziecko to nie zabawka. Jakiś czas temu odezwał się we mnie instynk macierzyński. Wiem jak by zareagowali moi rodzice ale i to nie przekonywuje mnie do tego żeby sobie odpuścić na jakiś czas chęci mieć bobasa. Czy ze mną jest coś nie tak?
 
reklama
Rozwiązanie
Mój chłopak pracuje i zarabia wystarczająco dużo by utrzymać nas. Mieszkac mamy gdzie, on chciałby mieć dziecko nie raz o tym rozmawialiśmy. A naukę i ukończenie szkoły da się pogodzić z wychowywaniem takiego maluszka.
Szczerze powiedziawszy myślę że nie masz pojęcia jak to jest pogodzić naukę, wspólne mieszkanie i wspólne życie z takim maluszkiem i ile obowiązków na raz spadnie na Ciebie. Będąc w pierwszej ciąży miałam 24 lata, byłam w trakcie kończenia pracy magisterskiej i z powodu komplikacji ciazowych musiałam odłożyć obronę na pół roku. Pisanie pracy magisterskiej było dla mnie dużym obciążeniem a mogłam to robić w zasadzie kiedy chciałam w ramach "wolnego czasu" przy opiece nad dzieckiem, a nie wyobrażam sobie normalnej...
Mój chłopak pracuje i zarabia wystarczająco dużo by utrzymać nas. Mieszkac mamy gdzie, on chciałby mieć dziecko nie raz o tym rozmawialiśmy. A naukę i ukończenie szkoły da się pogodzić z wychowywaniem takiego maluszka.
Szczerze powiedziawszy myślę że nie masz pojęcia jak to jest pogodzić naukę, wspólne mieszkanie i wspólne życie z takim maluszkiem i ile obowiązków na raz spadnie na Ciebie. Będąc w pierwszej ciąży miałam 24 lata, byłam w trakcie kończenia pracy magisterskiej i z powodu komplikacji ciazowych musiałam odłożyć obronę na pół roku. Pisanie pracy magisterskiej było dla mnie dużym obciążeniem a mogłam to robić w zasadzie kiedy chciałam w ramach "wolnego czasu" przy opiece nad dzieckiem, a nie wyobrażam sobie normalnej nauki nawet w trybie indywidualnym, sprzątania, gotowania, prania, prasowania, spacerów i ogólnej opieki nad dzieckiem. Podziwiam młode mamy które dzielą te wszystkie obowiązki, ale szczerze powiedziawszy nie wierzę że dziecko na tym jakoś nie cierpi bo w końcu musisz w którymś momencie się uczyć nie mówiąc o tym że życiowo też jest to skok na głęboką wodę i mnóstwo nauki. Uważam że świadoma decyzja na dziecko w tym wieku bez choćby zawodowego wykształcenia i odrobiny samodzielności to czysty egoizm a nie myślenie o dobru drugiego maleńkiego człowieka. Więc jeśli w wieku 16 lat czy prawie 17 ktoś się decyduje na dziecko to sprawia sobie zabawkę a nie świadomie i ODPOWIEDZIALNIE decyduje się na dziecko.
 
Rozwiązanie
reklama
Do góry