Mój ma dwa latka za miesiąc i głównie to bawi się sam, bo ze mną nie ma najmniejszego zamiaru. Ode mnie oczekuje tylko podawania klocków albo układania do aut ludzików z Duplo, bo samemu czasem mu trudno.
Rano ogląda bajkę, bo wstaje bardzo wcześnie, a ja chwilę dosypiam albo leżę chwilę w łóżku. Dostaje na śniadanie jogurt albo kaszkę. Do tego jakieś owoce. Potem czytamy, on się bawi autami albo ludzikami. O 9 ma drzemkę, śpi różnie 1-2 lub 3 godziny (to już się raczej nie zdarza) wtedy ja zazwyczaj gotuję obiad. Jak wstaje to słuchamy muzyki, tańczymy i idziemy na spacer. Cały czas staram się do niego mówić, naśladujemy często zwierzątka, a na spacerze zawsze pyta „co to?” i mu opowiadam. Zazwyczaj nasz spacer trwa godzinę, bo bez wózka to on daleko nie dojdzie. Wracamy do domu, je obiad, bawi się, czytam mu, czasem ma też kąpiel w ciągu dnia, bo jest marudny, a kąpiele go wyciszają i je uwielbia. Kredki, farby, ciastolina przed kąpielą, ale to go nudzi. Bardzo lubi majsterkować, wiec ma kupione narzędzia i drewniany warsztat.
O godzinie 18/19 idzie spać- taki nawyk, od urodzenia tak śpi, a mi to bardzo pasuje, bo wieczór mam dla siebie. Wtedy leżę z nim w łóżku i głaszczę go po główce. Śpiewam kołysanki, pytam o części ciała.
Często w ciągu dnia wyciąga makaron z szafki i lubi przesypywać go do różnych pojemników.
Nie jest zbyt kreatywnie, mam wyrzuty sumienia, że nie chce się ze mną bawić, ale cóż poradzić.
Ulga...
dzisiaj zrobiłam mu piasek księżycowy, to 40 minut spokoju. A sprzątania później niecałe 5, gdzie sam większości zrobił. Ja tylko zamiotłam 
chyba nie umiem. Przed spaniem czytamy książkę (od początku grudnia cały czas tę samą po kilka razy...), później opowiada mi co tam było i tak zasypia.
U nas była asymetria, ale po roku fizjoterapii już zniknęła. Jak lubi wózek to niech jeździ, łatwiejsze to od biegania za takim maluszkiem. 
to było na końcu ciąży i już kiepsko się schylałam. Ogólnie wolę bałagan niż płacz, że się nudzi.
wolałam jak biegał. Plac zabaw blisko, piłkę rzuciłam i kopaliśmy.