Hej dziewczyny 
Widzę emocje coraz większe przed porodami nie ma się co dziwić, jest to wielkie wydarzenie. Cc czy sn, nieważne. Każda z nas musi to jakoś przejść.
Jeśli chodzi o teściowe to ja akurat mam bardzo dobre stosunki z moją. Tzn. Poprawne. Jak synowa i teściowa a nie psiapsiółki. Teściowa zawsze ma prawo wyrazić swoje zdanie na każdy temat a ja mam prawo mieć je w dupie ogólnie każda wie gdzie się zaczynają i gdzie kończą nasze możliwości i tego sie trzymamy. Oczywiście darzymy się przy tym należytym szacunkiem. Poprostu nie wchodzimy sobie w paradę.
Wy już wyprawki porobione, torby popakowane a ja jeszcze mam duże tyły ale widać już koniec. Kończę wyprawkę. Jestem już w stanie z pamięci wymienić co mi brakuje więc jest dobrze. Dziś lece do biedronki po lovele i zaczynam pranie i prasowanie. Po wypłacie dokupię co trzeba do domu i szpitala i pakuję torbę. Z końcem pierwszego tygodnia września powinnam być gotowa.
Wczoraj porobiłam trochę zakupów bo dostałam kopa motywującego od mamy. Prawde powiedziawszy to dostałam opierdziel, że siędzę w domu a nie potrafię się ogarnąć i że chyba chcę zostawić wszystko na głowie innych jak pójdę szybciej do szpitala.
Dużo z Was ma kiepskie humory a mi się wydaje że życie jest piękne szczególnie po tym badaniu serduszka małego. Przed badaniem co chwila gdzieś widziałam ogłoszenie o zbieraniu kasy na chore dziecko. Na facebooku to już w ogóle, codziennie inne biedne chore dziecko. Martwiłam się tym wynikiem i bałam się czy dam radę jeśli coś będzie nie tak. Dziewczyny doceńcie to co macie. Ja jestem przeszczęśliwa że mały jest zdrowy i nieważne że spać po nocach nie mogę i czuję się jak niepełnosprawna.
Pozdrawiam i życzę udanego tygodnia
Widzę emocje coraz większe przed porodami
nie ma się co dziwić, jest to wielkie wydarzenie. Cc czy sn, nieważne. Każda z nas musi to jakoś przejść.Jeśli chodzi o teściowe to ja akurat mam bardzo dobre stosunki z moją. Tzn. Poprawne. Jak synowa i teściowa a nie psiapsiółki. Teściowa zawsze ma prawo wyrazić swoje zdanie na każdy temat a ja mam prawo mieć je w dupie
ogólnie każda wie gdzie się zaczynają i gdzie kończą nasze możliwości i tego sie trzymamy. Oczywiście darzymy się przy tym należytym szacunkiem. Poprostu nie wchodzimy sobie w paradę.Wy już wyprawki porobione, torby popakowane a ja jeszcze mam duże tyły ale widać już koniec. Kończę wyprawkę. Jestem już w stanie z pamięci wymienić co mi brakuje więc jest dobrze. Dziś lece do biedronki po lovele i zaczynam pranie i prasowanie. Po wypłacie dokupię co trzeba do domu i szpitala i pakuję torbę. Z końcem pierwszego tygodnia września powinnam być gotowa.
Wczoraj porobiłam trochę zakupów bo dostałam kopa motywującego od mamy. Prawde powiedziawszy to dostałam opierdziel, że siędzę w domu a nie potrafię się ogarnąć i że chyba chcę zostawić wszystko na głowie innych jak pójdę szybciej do szpitala.
Dużo z Was ma kiepskie humory a mi się wydaje że życie jest piękne
szczególnie po tym badaniu serduszka małego. Przed badaniem co chwila gdzieś widziałam ogłoszenie o zbieraniu kasy na chore dziecko. Na facebooku to już w ogóle, codziennie inne biedne chore dziecko. Martwiłam się tym wynikiem i bałam się czy dam radę jeśli coś będzie nie tak. Dziewczyny doceńcie to co macie. Ja jestem przeszczęśliwa że mały jest zdrowy i nieważne że spać po nocach nie mogę i czuję się jak niepełnosprawna. Pozdrawiam i życzę udanego tygodnia
Hehehehe.... No miejmy nadzieję, że rączkę zabierze. Jeszcze dużo czasu zostało, pozycja może się mocno zmienić.
Twój lekarz i może jeszcze kilku lekarzy Twoich znajomych tak powiedziało, bo takie mają zdanie. Oni - a nie sympozjum ginekologów z całej Polski. Ja nie znam takiego ginekologa, a obecnie chodzę do dwóch, żadna kobieta z mojej grupy (każda ma innego gina) nie dostała takiej informacji. Wiadomo, ze Gdańsk to Wolne Miasto i długo do Polski nie należał hehehe ale jednak to jedno Państwo jest. Nie generalizuj jakichś dziwnych wskazań, bo straszysz pierworódki. Fajnie, że wyrażasz swoje zdanie, ja też to robię, ale nie pisz "w PL", pisz proszę "u mnie, w moich okolicach". O - i będzie fajo 
A tak poza tym to pozdrawiam 
Ja Ci powiem, że w poprzedniej ciąży po urodzeniu krwawiłam nie więcej niż 10 dni... Więc miałam szybko spokój. Mam nadzieję, że i teraz tak szybko się skończy 
Mimo wszystko ułożenia pośladkowego bałabym się - wiem,że to osobniczo zmienne i może rzeczywiście niektórym kobietom łatwiej tak urodzić. Gorzej jeśli jednak główka (największa część) zaklinuje się w środku, to już może stanowić problem.