Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Elwis gratulacje :-) i dzieki za opis Twojej cesarki - to, ze tak szybko i gladko poszlo uspokaja mnie troche przed moja. Ale i tak sie jeszcze boje-szczegolnie tego znieczulenia w kregoslup brrrrrrrr
.
No i sie wydalo!
ktoś w końcu mnie rozgryzł...Elwisku- tylko NadLudź mógł tego dokonać...;-):-) buziaki dla Was dwóch!
. I wtedy było juz coraz gorzaj, poród się rozkręcał z minuty na minutę. O 7.30 byłam już na porodówce( o dziwo miejsce się nagle znalazło!!!). Leżałam sobie w sali do porodów rodzinnych i liczyłam skurcze i próbowałam podespać. Niestety o 10 nie byłam juz w stanie liczyć ani nic robić, jak nadchodził skurcz krzyczałam na calą porodówkę i łzy mi płynęły po twarzy, ból był naprawde nie do zniesienia. Przyszła położna i mnie zbadała( wyobraźcie sobie masaż szyjki na szczycie skurczu)myślałam że ją kopnę iwszyscy oguchną tak się wydarłam. Odpompowała mi resztę wód ( to była kobieta anioł, robła wszystko by zakończyc te katusze)i powiedziała że .....brak postępu porodu, szyjka nie zgładzona bo na pół cm i przepusczalność na 1,5 palca- a ja tak chciałam znieczulenie. O 12 już umierałam, a o 13 doczekałam 3 cm rozwarcia i znieczulenia. Anastazjolog przyszedł i powiedział że mi współczuje bo trafiłam na poród z szyjką nie gotowa do porodu i to może mnie tak boleć i że pewnie do 20 urodzę. Rany, czyli jeszcze 7 godzin. Znieczuliło mi prawa stronę ciała, po lewej WSZYSTKO czułam, niestety wkłucia nie dąło się juz naprawić i tak na pół gwizdka dotrwałam do 14.30 kiedy mnie badano i okazało się że skurczy prawie brak i jest dopiero 4 centymetry. Chciało mi się płakać, bo bałam się że nie bede muiała siły przeć, ja juz ledwo z wymęczenia trzymałam oczy otwarte. O 15 Zosi gwałtownie zaczęło spadac tętno, było juz 60, i tak rosło i spadało w zalezności od etapów skurczu. Zbiegł się cały personel i chcieli mie kroić, ale zbadała mnie położna i wypatrzyła główkę która już pchała się w kanał rodny. To nie było dobrze bo było 8 centymetrów ( w półgodziny z 4 na 8 skoczyło) ale mimo to kazała mi przeć, bo tętno wciąz skakało i nie było czasu na nic. Zosieńka urodziła się w trzech skurczach partych, 10 pkt w skali Apgar, 4050 kg i 60 cm. Była boska po prostu, a moment jak ze mnie niemal wyskoczyła był tym momentem w którym byłam gotowa przeżyc te bóle jeszcze 100 razy albo i więcej. 
Miałas szczęście, że trafiłaś na taką połozną. Trochę Cię wymęczyła ta Twoja Zosia, ale jak pisałaś - każdy ból jest warty takiego aniołka.
Nie dość, że sam poród tak wykańcza to przecież miałaś nockę z głowy. W końcu jak adrenalina opadnie zmęczenie musi Cię dopaść. :-);-) GRATULUJĘ jeszcze raz! wielkie buziaki!!!
