Nowy Rok to spełnienia marzeń czas - więc dwie kreski ⏸️ wysika każda z Nas 🥰

[Bolilol]

mi jeszcze chyba brakuje pewności siebie, żeby tak jeździć. Np mogłabym jechać do kauflanda, biedry, alabu, nawet byłam ze Starym na zwiadach, ale się boję sama. Nie mogę się przełamać.

a czego się boisz?

Ja w ogóle miałam inny plan, miałam jeździć na początku wieczorami z mężem, żeby mi podpowiadał itd. Ale kupiłam samochód w sobotę dwa tygodnie temu (no teraz prawie 3), a w poniedziałek miałam zrobić zakupy świąteczne w centrum, spotkać się z przyjaciółką, a jeszcze było mega zimno i jakoś tak jak pomyślałam, że będę się tłuc autobusem, a później tramwajem, a w drogę powrotną jeszcze obladowana zakupami, stać na tych przystankach i marznąć, a auto pod domem... No i pojechałam, sama, bez pomocy kogoś na fotelu pasażera, jak tylko dojechałam i zaparkowałam w centrum (aż zadzwoniłam do mamy się pochwalić ) zaczął padać marznący deszcz, na drodze i chodnikach lodowisko, miasto sparaliżowane, więc ani mąż nie mógł po mnie przyjechać, ani nie mogłam porzucić auta i wrócić taksą (czas oczekiwania 3h na taksę) i wracałam w tę gołoledź.

Więc jak przy pierwszej samodzielnej jeździe od 13 lat trafiłam na gołoledź i przeżyłam, to uznałam, że dam radę

 

[Anezka11]

To jest prawda chociaż pamiętam że jak odebrałam prawko to robiłam w ten sam dzień za kierowcę w ciągu nocy zrobiłam chyba ze 100km i tak jakoś się w sumie na dobre mi wyszło . Ale jestem typem uparciucha trochę, że ja nie dam rady

To podziwiam trasa plus noc brzmi baaardzo profesjonalnie - dla mnie jeszcze nieosiągalne

 

[Calineczka92]

a czego się boisz?

Ja w ogóle miałam inny plan, miałam jeździć na początku wieczorami z mężem, żeby mi podpowiadał itd. Ale kupiłam samochód w sobotę dwa tygodnie temu (no teraz prawie 3), a w poniedziałek miałam zrobić zakupy świąteczne w centrum, spotkać się z przyjaciółką, a jeszcze było mega zimno i jakoś tak jak pomyślałam, że będę się tłuc autobusem, a później tramwajem, a w drogę powrotną jeszcze obladowana zakupami, stać na tych przystankach i marznąć, a auto pod domem... No i pojechałam, sama, bez pomocy kogoś na fotelu pasażera, jak tylko dojechałam i zaparkowałam w centrum (aż zadzwoniłam do mamy się pochwalić ) zaczął padać marznący deszcz, na drodze i chodnikach lodowisko, miasto sparaliżowane, więc ani mąż nie mógł po mnie przyjechać, ani nie mogłam porzucić auta i wrócić taksą (czas oczekiwania 3h na taksę) i wracałam w tę gołoledź.

Więc jak przy pierwszej samodzielnej jeździe od 13 lat trafiłam na gołoledź i przeżyłam, to uznałam, że dam radę

Mega mi się to podoba, dumna jestem

 

[Owulacja]

uparcie trenuję dzisiaj jechałam do apteki, więc zajechałam po drodze do Lidla. Stanęłam na samym końcu parkingu, w mniej zatłoczonej części (co tam się działo dzisiaj!), ale uznałam, że jakoś stoję jak frajer na środku, a ktoś by mógł jeszcze stanąć, więc wycofałam, poprawiłam się. Ale jak wysiadłam to zobaczyłam, że dalej jakoś krzywo, więc znowu wsiadłam, poprawiłam. Wysiadłam, a tam w samochodzie na przeciwko siedzi dwóch facetów i pokazują mi kciuki w górę i się śmieją. To im pomachałam i poszłam

Generalnie się stresuje, ale jeżdżę do centrum i jakoś parkuję, nie zawsze przed samym wejściem i czasami muszę zrobić ze dwa kółka, zanim znajdę odpowiednie miejsce, ale jakoś idzie. Najwyżej poprawiam kilka razy

Podziwiam i trochę zazdroszczę. Ja wyjezdzilam 20 godzin i nie mam zamiaru kończyć kursu właśnie po tym, jak mi tłumaczył jak parkować tyłem między dwoma autami, a ja nic z tego nie zrozumiałam

 

[Bolilol]

Podziwiam i trochę zazdroszczę. Ja wyjezdzilam 20 godzin i nie mam zamiaru kończyć kursu właśnie po tym, jak mi tłumaczył jak parkować tyłem między dwoma autami, a ja nic z tego nie zrozumiałam

ale ja tylem też jeszcze nie parkowałam. No tyle że na egzaminie to trzeba umieć, a w życiu to trzeba sobie umieć po prostu poradzić

 

[anyżowa]

a jak powiesz że robilas i wynik wyszedł zły? Ja też robiłam w Polsce badania i okazało się że mogę mieć z tarczyca problemy więc po powrocie od razu zrobiłam dramacik u GP. Wysłał mnie na powtórkę badań a teraz do endykronologa

U mojego GP trzeba skamlać i prawie umierać i prosić i finalnie tak czy siak czeka się kilka miesięcy na skierowanie do specjalisty, także podziękuję nauczona doświadczeniami wcześniejszymi.

 

[LadyCaro]

Ja nabrałam pewności siebie jezdzac sama! Jazda że starym to dla mnie za dużo stresu xd jak z nim jeżdżę to jestem spięta jak struna (czuje się jak na egzaminie), a jak sama to jest świetnie

no a mój Stary jest mega dobrym nauczycielem i instruktorem no o świetnym kierowcą. Czuję się z nim dużo pewniej. Ale wiem, ze muszę się przełamać. Skręcę w inną stronę i już nie będzie odwrotu

 

[LadyCaro]

No masz ten komfort, że ktoś może, ale jak Cię los zmusi to szybko przyjdzie . Wiadomo po centrum Warszawy nie dwie się, bo sama nie lubię po dużych miastach samochodem jeździć . Z czasem Ci przyjdzie to ważne żeby robić kroki do przodu i nie poddawać się

no wiem, tak miałam z dojazdem do pracy. Stary jeździł ze mną, żeby ćwiczyć, no ale jak już faktycznie zaczęłam pracować, musiałam jechać sama, nie miałam wyjścia. I też spotkałam jakieś trudności różne, ale musiałam sobie poradzić. I dlatgo wiem, że musze sama jeździć w miejsca, których nie znam.

 

[LadyCaro]

a czego się boisz?

Ja w ogóle miałam inny plan, miałam jeździć na początku wieczorami z mężem, żeby mi podpowiadał itd. Ale kupiłam samochód w sobotę dwa tygodnie temu (no teraz prawie 3), a w poniedziałek miałam zrobić zakupy świąteczne w centrum, spotkać się z przyjaciółką, a jeszcze było mega zimno i jakoś tak jak pomyślałam, że będę się tłuc autobusem, a później tramwajem, a w drogę powrotną jeszcze obladowana zakupami, stać na tych przystankach i marznąć, a auto pod domem... No i pojechałam, sama, bez pomocy kogoś na fotelu pasażera, jak tylko dojechałam i zaparkowałam w centrum (aż zadzwoniłam do mamy się pochwalić ) zaczął padać marznący deszcz, na drodze i chodnikach lodowisko, miasto sparaliżowane, więc ani mąż nie mógł po mnie przyjechać, ani nie mogłam porzucić auta i wrócić taksą (czas oczekiwania 3h na taksę) i wracałam w tę gołoledź.

Więc jak przy pierwszej samodzielnej jeździe od 13 lat trafiłam na gołoledź i przeżyłam, to uznałam, że dam radę

no boje się, że nie będę wiedziała jak jechać i spodowuję jakąś stłuczkę albo coś. Czasem jak jeżdżę z mężem to nie wiem jak jechać i dre się "nie wiem co mam roooooobić"

 

[Bolilol]

no boje się, że nie będę wiedziała jak jechać i spodowuję jakąś stłuczkę albo coś. Czasem jak jeżdżę z mężem to nie wiem jak jechać i dre się "nie wiem co mam roooooobić"

a nie jest tak, że Stary działa jak wentyl bezpieczeństwa i przy nim "głupiejesz"? Ja zauważyłam u siebie, że ostatnio jechałam z mężem i miałam w tym samym miejscu identyczna sytuację jak kilka dni wczesniej jak jechałam sama. I jak jechalam sama, to sobie poradziłam pięknie i płynnie, a z mężem wpadłam w panikę i właśnie było "aaaa, co ja mam zrobić"! I dopiero jak dojechałam, to sobie pomyślałam: ty frajerko, a jak jechałaś sama to nawet się nie zestresowalas tym, ledwo zwróciłaś uwagę, wrzuciłaś kierunek, poczekalas trzy sekundy aż Cię puścił ten z lewego pasa i ominelas przeszkodę, a tu panika