Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
wyobraz sobie ze kazda z nas zauwazyla wystepujaca roznice zdan....gdyby go nie bylo, nie byloby dyskusji...nie sadzisz? Nie zgodze sie, ze do niczego to nie prowadzi ;-) kazda z nas poznala stanowisko "przeciwniczki" i moze z tego wyniesc cos dla siebie, a to juz duzo. Po to jest forum zeby rozmawiac, chocby i po raz setny na dany temat, jesli wystepuje taka "potrzeba".
ja nie widze w tym nic smiesznego
wyrzuc z siebie to co czujesz , co Cie drazni co bys chciala zmienic no i poprosic zeby Ci pomogl bo sama sobie nie poradzisz z tym 
ale jednak taki wieczorek z siostra dobrze Ci zrobi , wiem ze trudno bedzie Ci bo ciagle bedziesz myslala co u Filipa ale postaraj sie , musisz sie zreleksowac bo nie wiadomo kiedy nastepna taka okazja sie trafi krzywda Filipowi sie nie stanie bo zostanie z tata ;-)
pisałam tu już dużo wcześniej.. gdy tylko się dowiedziałam, że spodziewam się malucha otóż tym razem piszę by się pochwalić. wszystko sie juz na dobre ułóżyło mama też juz nie moze się doczekać. od poprzedniego poniedziałku trwa remont w pokoju by przyjąć Zuzkę. mamy obecnie 36tc5 dni i na dzisiejszej wizycie pani doktor pozwoliła nam odstawić fenoterol i powiedziała, że po tym bardzo szybko odwiedzimy porodówkę Mała ma 2,727 xD <wczoraj miałyśmy usg>... i nie mogę się już doczekać bąbla. rzyczy wszystkie już są.. nawet patyczki do uszków. torby szpitalne już czekają. więc teraz tylko czekamy na sygnał Łobuza . i wszystkie mamusie, które już się `wykluły`. A wykazd Ci si eprzyda choc troche Cie rozumiem zawsze jak zostawiam Mikiego to czuja hym nie wiem dziwne poczucie winy. tylko popisałabym równiez na jakis fajny nowy temaciki mam nowe wiesci wczoraj powiedziałam mojemu partnerowi ze chyba mam depresje poporodowa bo o tym czytałam a on sie mnie zapytał czemu to mam:/ no a ja mu wytłumaczyłam wszystko. I powiedział ze juz wie czemu ciągle taka zmierzła chodziłam;p wiecie po tym od razu sie jakos lepiej zrobiło. Porozmawialismy jak tam u niego w pracy itp. Byłam bardzo zmeczona i sie troche przespałam a on sie małym zajmował. a jak sie obudziłam to było jeszcze lepiej maly usnął oglądalismy razem telewizje i ciagle rozmawialismy))) przeprosiłam go ze taka byłam w stosunku do niego ize postaramsie zmienic. Później poszlismy spac i usnelismy razem przytuleni i pierwszy raz odkąd pamietam powiedziałam mu ze go kocham. boze dziewczyny dziękuje wam bardzo! mam nadzieje ze przez tą rozmowe bedzie tylko lepiej i ze mnie zrozumi jak bede w nie humorze. Było mi troche głupio powiedziec "mam depresje poporodową" ale jakos wykrztusiłam to z siebie teraz mój ukochany poszedł do pracy a ja sama siedze z małym a on tylko płacze i płacze bo chce sie nosic
i znów jestem wsciekła. Ale myśle ze mi przejdzie jak zasnie ( o ile w ogole zasnie!) napije sie melisy na uspokojenie może mnie to troche uspokoi zeby nie byc taka zmierzła cały dzien...
