no co Ty iwonka................... ;-)właśnie fajnie,że można sie powymieniać doświadczeniamiMatko mam nadzieje ze nie pomyslisz ze wscibska jestem;-)
u nas natala też sie bardzo cieszyła,ze ma brata... bardzo już chciała rodzeństwo i na razie jest na etapie,że we wszystkim chce pomagać... czyta mu bajeczki, śpiewa.... tylko,ze on jeszcze nie raczkuje i raczej jej nie przeszkadz... jak chce iść do pokoiku i sie bawić to ten p[rzecież ani za nią nie pójdzie ani nic.............. ale zdaje sobie sprawę,ze kiedyś może mieć go dosyć... ona panienka... dorasta ... swoje sprawy ma... teraz chodzi i powtarza ..."mój brat... jak to dumnie brzmi
"...ale czasami potrafi wytknąć,ze jej się mniej czasu poświeća... może bardziej tak mówi,zebyśmy w poczuciu winy w czymś jej ustapili
... dużo z nią rozmawiam... tłumaczę... że on jeszcze taki bezradny i bez nas nie dałby sobie rady... i myśle że ona to rozumie...a co do tego jak sobie radzę?... czasami myśle "niech ktoś zatrzyma świat - ja wysiadam..."... mały ostatnio mało śpi w dzień... a jak śpi to szybko... a trzeba i domem sie zając i drugiemu dziecku czas poświecić... lekcji dopilnować... zmobilizować... jestem szczęśliwa jak jest godzina 20
... odżywam... wtedy jestem JA ... a tak to cały czas dla KOGOŚ...teraz młody oczywiście już sie obudził... spał chyba 20 min. ale leży na macie... mam nadzieję,ze nie wpełzł pod łóżko
. Natalka tez na poczatku bardzo sie cieszyla i zreszta do tej pory tak jest, ale tez ma momenty kiedy mowi ,ze ma dosc ustepowania Kubie miejsca. I ja tez wtedy jej tlumacze ,ze ona juz jest duza ,a Kubus taki malutki i bezbronny i nie potrafi jeszcze sam sobie poradzic i dlatego potrzebuje wiecej uwagi. Ja tez caly swoj dzien poswiecam dzieciom domowi a wieczorem wreszcie moge zajac sie soba - tylko to "wreszcie soba "wyglada czesto tak ze umyje sie i padam do lozka
, ale mozesz sprobowac jesli Mikolaj bedzie ci dobrze spal to chyba troszke kofeinki mu nie zaszkodzi - oczywiscie z umiarem;-)
