Każda z nas wita styczeń z nadzieją i oczekiwaniem. Myślimy o tym, co możemy osiągnąć, co chcemy zmienić, kogo kochamy i za kogo jesteśmy wdzięczne. Ale niektóre z nas mają tylko jedno pragnienie – przetrwać, by nadal być przy swoich bliskich, by nadal być mamą, partnerką, przyjaciółką. Taką osobą jest Iwona.
Iwona codziennie walczy o swoje życie. Każda chwila ma dla niej ogromne znaczenie, bo wie, że jej dzieci patrzą na nią z nadzieją, że mama zostanie z nimi. Każda złotówka, każde udostępnienie, każdy gest wsparcia przybliża ją do zwycięstwa. Wejdź na stronę zbiórki, przekaż darowiznę, podziel się informacją. Niech ten Nowy Rok przyniesie szansę na życie.
Razem możemy więcej. Razem możemy pomóc.
Zrób, co możesz.
my jedziemy w kwietniu w Tatry i już się nie mogę doczekać
W Tatry też się musimy wybrać z młodym, ale to już niemała wyprawa z Poznania, jak jechaliśmy we dwójkę to chyba z 6h jechaliśmy 
Zresztą facet się zarzekał, że on więcej z Czarkiem nigdzie nie jedzie dopóki ten nie dorośnie, bo był problem z wieczornym spaniem. W domu zostawiamy go w łóżeczku i sam zasypia, a tutaj jednen mały pokoik, dziecko w łóżeczku i to turystycznym pierwszy raz, światło zapalone to się bawić chciał, ja go na rękach w końcu uśpiłam, ale to ponad moje siły, czułam się gorzej niż po treningu siłowym 
potem już facet miał go usypiać, a że nosić mu się nie chciało to w foteliku bujał. Ostatecznie stwierdziliśmy, że na przyszłość trzeba wynająć apartament z dwoma pokojami i po sprawie, ale kto wie czy tak sam zaśnie w nowym miejscu 
woli zrywać trawę, zbierać patyki, szyszki i bawić się piaskiem 
