mam nadzieję, że znajdziecie dobrą parafię, moja przyjaciółka - chrzestna Filipa też mieszka z narzeczonym (już prawie 2,5 roku) i rozgrzeszenie dostała. Swoją drogą u nas w ogóle w parafii nie było problemów, za chrzest NIC nie zapłaciliśmy, księża przemili, trochę na ślub naciskali ale to normalne, z resztą nic na siłę nie było. Dlatego wierzę, że porządni księża jeszcze istnieją i na pewno jakiś się znajdzie w okolicy!
Niunia, kochanie, a jesteś pewna że chcesz takie wielkie chrzciny urządzać? Nie krytykuję Cię oczywiście, tylko chodzi mi o to, że skoro nie macie tyle kasiory to może spróbujcie gdzieś taniej znaleźć. My zaprosiliśmy na sam obiad z deserem (trwało to 3 godziny max), było 15 osób i zapłaciliśmy - z napiwkiem - 500zł, a robiliśmy w knajpie. Tylko, że zdjęcia robiła znajoma fotografka to trochę odjęło kasy. Trochę mi było przykro, że nie zaprosiliśmy dalszej rodziny bo jestem też z nią związana, ale nie jestem w stanie wydać tyle kasy, nie stać nas na to.
A co do szczepionek, to wychodziliśmy od razu na spacer, przeważnie po szczepieniu robię jeszcze rundkę gdzieś po okolicy.
U mnie pogoda piękna. Wczoraj byłam z Filipkiem na plaży, pokazać mu morze. Strasznie mu się spodobało, zaśmiewał się, podobał się morsom kąpiącym się w tej lodowatej wodzie (było jakieś+4 w morzu a oni jeszcze wołali do mnie, żebym do nich dołączyła
). Potem pojechałam do mamy i spędziłam z nią cały dzień. Byłam na porządnych lodach i czuję, że dzień się udał w 100%.W środę byliśmy na ściance się powspinać. Chodzimy od 3 tygodni (wczoraj był 3 raz), bierzemy Filipka ze sobą, on sobie u kogoś na rękach zawsze posiedzi kiedy my jesteśmy w górze. Super sprawa, z resztą nie tylko my przychodzimy z malutkim dzieckiem (jedna para przychodziła już z małym 6 tyg po porodzie i oni nas zainspirowali, żeby wziąć Filipa).
Nasza trenerka - przemiła babka, stara znajoma mojego A. z czasów kiedy zaczynał się wspinać, ma 11 letnią córkę przykutą do łóżka. Nigdy nie nauczyła się chodzić, mówić, nawet nie podnosi samodzielnie głowy - przez błąd lekarski (miała 2 mce i wmawiali im że to kolki, przez to mała prawie umarła). Od 3 lat jest pod opieką hospicjum. Jak się o tym dowiedziałam byłam w strasznym szoku, potem wieczorem strasznie płakałam. Mocno przeżywam takie historie. A ta nasza trenerka dzielna! Kurczę, po niej nic nie widać, że ma tak ciężko w życiu! Czasem zastanawiam się, czemu ja tak narzekam na to co mam? Filip zdrowy, my zdrowi, mamy mieszkanie, pracę, kasę i wszystko jest dobrze. Czasem muszę się 2 razy zastanowić zanim coś palnę, bo są ludzie którzy mają w życiu milion razy gorzej...
Współćzuję Twojemu bratu problemów cięzko jest pomoc komuś bo nie wiadomo co i jak i od czego zacząć, trzymam kciuki żeby się dobrze i szybko te problemy rozwiązały
jednak soki jablkowe nie wystarcza :-(
a gdzie obiad 
jedyne pocieszenie to takie ze nie robia tego codziennie tylko raz na jakis czas 
