Magdalena.Be
Zaangażowana w BB
- Dołączył(a)
- 7 Listopad 2021
- Postów
- 113
Piękna historia ze szczęśliwym zakończeniemCześć, przychodzę dokończyć moją historię udzielałam się tu w lipcu, kiedy podchodziłam do in vitro. Trochę się przypomnę. Moja niepłodność wynikała z niedrożności, ale zanim to zostało wykryte to okazało się, że miałam stan przedniwotworowy macicy i było ryzyko jej usunięcia. Potem zostałam przeleczona. No i jak tylko mogłam, podeszłam do on vitro. Stymulacja przebiegła słabo, mimo przyzwoitego amh, okazało się, że jestem poor responder i wyprodukowalam tylko dwie komórki. Do ostatniej chwili miałam estradiol wskazujący w zasadzie na jedną dojrzała, ta druga udała się rzutem na taśmę. Zarodki dzieliły się wolno, w 3 dobie miały 6 komórek, w 5 dobie miałam transfer zarodka określonego jako 2BC , drugi zarodek zatrzymał się w stadium moruli, ale w 6 dobie rozwinął się i ma ocenę 3BC i czeka zamrożony. Po transferze zarodka 2BC popłakałam się pewna, że nie ma szans na ciążę, tu na forum krążyły wtedy różne tabelki, statystyki, z których wynikało, że szanse sukcesu są niewielkie, a ryzyko choroby duże. Ale 7 dni pozniej wartość bety wyniosła 38. A potem pięknie rosła, cały czas trzymając przyrost w granicach normy, nawet gdy dobijała już do 14 tysięcy. Ze względu na to, że stresowałam się różnymi historiami z forum, zdecydowałam na chwilę zniknac. Chwilą się trochę wydłużyła, bo z ciążą było trochę problemow. Koniec końców skończyło się szczęśliwie i urodziłam przez CC synka. Jest piękny i zdrowy i ma mądre oczka, jestem w nim zakochana od pewnego momentu w ciąży powtarzałam sobie, że zarodków w ciążach naturalnych nikt nie klasyfikuje żadnymi literkami, a dzieci się rodzą zdrowe i nie ma się czym przejmować. Widziałam, że rozmawiacie o badaniach zarodków. Każdy musi zdecydować sam, ja zdecydowałam się wtedy nie badać ze względu na koszt, ale też dlatego, że bałam się niejednoznacznego wyniku np że będzie mozaika i nie będzie wiadomo czy transferować czy nie, poza tym zarodki mają też zdolności samonaprawcze (do pewnego stopnia oczywiście, wiadomo, że te z dużą wadą genetyczna się nie naprawią). W każdym razie mój tzw "słaby zarodek" jest teraz moim pięknym dwutygodniowym dzidziusiem, którym jestem zachwycona. To, że on jest to cud, biorąc pod uwagę ilość problemów, z którymi się mierzyliśmy. A jednak cuda się zdarzają! Ściskam kciuki za Was wszystkie na tej trudnej drodze do macierzyństwa.
Ostatnia edycja: