Ja się nie do końca zgadzam, albo raczej zgadzam się w określonym zakresie
zakładanie ze coś jest od leków jest ok, jeśli np przed lekami tego nie było, ale nie należy tego bagatelizować. Tak jak gdzies powyżej wspominałam, ja bardzo długo mowilam sobie, ze się złe czuje a to od tego a to od tamtego, rozwodzić tez się już chciałam, na szczęście mój mąż ma troche więcej oleju w głowie niż ja i dzielnie przekonywał mnie do wizyty najpierw u psychologa, a psycholog skierował już do psychiatry. Skonczylo się ciezka depresja, do tego stopnia ze nie jestem w stanie do dziś pracowac. Po prostu lepiej pójść porozmawiać z terapeuta/psychiatra, i przekonać się nawet ze to nic poważnego tylko chwilowe wahania, niż przeoczyć moment, z którego można jeszcze wyjść szybko obronną ręką. I wiem, ze chcesz dobrze, ale jak mi ktoś mówi ze myśli o niepowodzeniu niczego nie zmieniają, i jeszcze najlepiej to żebym przestała tak myslec, to się tylko uśmiecham w sobie bo zmiana myślenia w stanach depresyjnych to nie takie hop siup
no ale może ja jestem zgorzkniała po prostu