Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Poerwsze 2 byłam pozytywnie nastawiona i d..a. Teraz już nie ma takiego optymizmu. Rano wstaje i się ich pytam czy Jeszcze tam są , ale o dziwo nikt mi nie odpowiada
wiem ze nadzieja zawsze jest
Miej to gdzies z tylu glowy,ze cale in vitro to leczenie,a nie cudowna metoda,my robimy wszystko zeby to wspomoc,ale sama sobie cudu nie zagwarantujesz.Ja sie bujalam 5 dobrych lat,piec lat gdzie mnie czesciej w klinikach i labolatoriach widzieli niz moi rodzice.Trzeba wrzucic na luz bo nikt nie wie,kiedy bedzie TEN szczesliwy transfer.A moze wlasnie jutro wyjdzie dla ciebie sloneczko
Tak zostały mi ostatnie dwa zarodki. A potem czas pokaże jak będzie. Obecnie godzę się z tym, ze w życiu nie zawsze ma się to co się chce. Ilu ludzi chciałoby mieć dużą rodzinę a niestety z różnych względów nie może. W zasadzie myśle, ze ja już zdecydowałam i mój mąż tez. Na szczęście w tym temacie jesteśmy zgodni:-) Jak tam maluchy? Bo Ty chyba bliźniaki masz?
kciukasy zaciśnięte i czekam na wynik!
adoptuje się 12 komórek. Jak z tego nie będzie 3 zarodków dobrej klasy to kolejne 8 dokładają pewnie innej dawczyni. Na bank. No i najlepszy mi podali 3aa
no wiem co czujesz. Już kilka transferów za mną. A jak się czujesz? Jakieś objawy?
Ale rozczarowanie jest najgorsze
I to taka obrona organizmu przed rozczarowaniem...
Pozostaje wierzyc ze daly rade i rosna sobie w najlepsze
Nie wiem....mozna sie pogodzic z tym ze mieszka sie w bloku a nie w pieknym domu,czy mozna sie pogodzic z tym ze czlowiek oddaje swoje marzenie? Wydaje mi sie ze bardzuej to jest oszukiwanie samego siebie,bo temat bedzie i tak wracal tym bardziej ze masz jeszcze dwa balwanki.Taki temat trzeba zamknac,zamiatanie pod serwete i udawanie ze go nie ma,nie da ci spokoju.Ale to sama wszystko wiesz....
U mnie różnie było z progesteronem. Były dwa transfery gdzie 3x4 (50mg luteiny) lub 3x2 . A 3x 1 lutinus 100mg, estrofem 2x1 ale po punkcji kiedyś nawet 3x2. Ostatnio lekarz mnie zaskoczył i dał mi bardzo małe dawki leków 3x1 estrofem i 3x1 lutinus ale był tez pregnyl w dniu transferu.
A czy to nie jest tak, ze twoja droga niekoniecznie musi być moją drogą..?? Każdy musi marzyć o macierzyństwie i przeć do przodu mimo wszystko bo ma „marzenie”. Rozumiem co chcesz mi powiedzieć, ze to był twój cel, ale nie musi być mój. Ja mam dość jeżdżenia na usg zamiast z dzieckiem wyjść do parku, kupić mu fajną zabawkę i spędzić czas bez rozpaczy i planowania kolejnego „podejścia”. Ja chce żyć:-) moje życie nie jest idealne, ale jest całkiem spoko i warto się na nim skupić. Mam zdrowe i radosne dziecko, rodzinę, realizuje się zawodowo, chce tyle rzeczy jeszcze zrobić... To całe staranie ociąga Cię od rzeczywistości. Po co były te całe starania o syna, jeżeli nie po to żeby rodzinnie wybrać się do parku z czystym umysłem bez planów o in vitro. Delektować się obecnością tego wszystkiego co masz:-) jakby wyszło to fajnie. Jak się nie uda to trudno. „Mimo wszystko” to już było ... teraz już nie czuje potrzeby.
Tez byłam chociaż Wyspy Kanaryjskie są ładniejsze moim zdaniem :-) bardziej egzotyczne
