Kto po in vitro?

[fredka84]

[emoji1787][emoji1787][emoji1787] dobre [emoji1][emoji1][emoji1]

Jutro takie twoje zdjęcie chcemy [emoji23][emoji23][emoji23]

 

[Camilleka]

Czasem jak tu nie zaglądam kilka dni to nie idzie Was nadrobić podziwiam Waszą wolę walki i cieszę się i płacze razem z Wami.

No cóż, w tym roku stuknie mi 30stka. Porażki znoszę słabo, szczególnie że brat ma prawie 3letniego syna (udało im się za pierwszym razem) i bratowa zaś na zawołanie w ciąży. Już zaczyna być widać brzuszek więc m.in. dlatego wizja porażki mnie tak przeraża. W temat ich wciągnąć nie można bo jak się dowiedzieli o problemach (przed IUI) i nie mieli nikomu nie mówić to już wszyscy krewni wiedzą i u męża w pracy też, nawet nam wszyscy nagle przestali życzyć potomstwa i przestali pytać jak starania. I na pewno od nich się dowiedzieli bo wiedzieli tylko oni i rodzice których jestem na 100% pewna. Także wsparcie słabe. Mama ma pretensje, że wszystko w tajemnicy trzymamy bo "to nic takiego". A jak wytłumaczyć komuś kto tego nie przeszedł ile to nerwów łez i nieprzespanych nocy kosztuje? Tylko wy to rozumiecie. Jak słyszę "wam też się. W końcu uda" od kogoś komu się "udaje za pierwszym strzałem" to mi się nóż w kieszeni otwiera...

Chyba każda się trochę odnajdzie w Twojej historii... bo prawie każda przeżywa podobne dylematy. Ja już coraz bardziej zaczynam mieć gdzieś czy ktoś wie.
Zostań tutaj z nami, odzywaj się częściej, będzie Ci raźniej przechodzić przez wiele sytuacji

 

[Netiaskitchen]

A wiesz że właśnie miałam do ciebie pisać co się u ciebie dzieje, bo tak jakoś mi cię brak na forum....
Cofam to[emoji23][emoji23][emoji23]

Zgadnij co się dzieje.Nagroda główna talon na balon czy coś. Kto zgadnie?

 

[bazylia128]

Kuwa, masz coś to mnie?[emoji23]

ja pierdz...le ty musisz sie caly czas smiac ze wszystkich i wszystkiego a jak nie masz z czego to szukasz powodow zeby sie posmiac Przypomnij mi jeszcze raz jak o ztymi drzwiamy bylo: A ile...? Caly czas z Łukaszem z tego lejemy

 

[fredka84]

Zgadnij co się dzieje.Nagroda główna talon na balon czy coś. Kto zgadnie?

Do roboty już poszłaś???

 

[fredka84]

ja pierdz...le ty musisz sie caly czas smiac ze wszystkich i wszystkiego a jak nie masz z czego to szukasz powodow zeby sie posmiac [emoji23] [emoji23] [emoji23] Przypomnij mi jeszcze raz jak o ztymi drzwiamy bylo: A ile...? Caly czas z Łukaszem z tego lejemy

No co za łajza niedobra [emoji12]. A oni byli bez klamek [emoji23]. A mój Siwy do niego: jakich kuwa klamek!!!

 

[bazylia128]

Czasem jak tu nie zaglądam kilka dni to nie idzie Was nadrobić podziwiam Waszą wolę walki i cieszę się i płacze razem z Wami.

No cóż, w tym roku stuknie mi 30stka. Porażki znoszę słabo, szczególnie że brat ma prawie 3letniego syna (udało im się za pierwszym razem) i bratowa zaś na zawołanie w ciąży. Już zaczyna być widać brzuszek więc m.in. dlatego wizja porażki mnie tak przeraża. W temat ich wciągnąć nie można bo jak się dowiedzieli o problemach (przed IUI) i nie mieli nikomu nie mówić to już wszyscy krewni wiedzą i u męża w pracy też, nawet nam wszyscy nagle przestali życzyć potomstwa i przestali pytać jak starania. I na pewno od nich się dowiedzieli bo wiedzieli tylko oni i rodzice których jestem na 100% pewna. Także wsparcie słabe. Mama ma pretensje, że wszystko w tajemnicy trzymamy bo "to nic takiego". A jak wytłumaczyć komuś kto tego nie przeszedł ile to nerwów łez i nieprzespanych nocy kosztuje? Tylko wy to rozumiecie. Jak słyszę "wam też się. W końcu uda" od kogoś komu się "udaje za pierwszym strzałem" to mi się nóż w kieszeni otwiera...

Dobrze ze sie odzywasz... z nami bedzie ci latwiej A co u was jest problemem? Gdzie sie leczycie?

 

[nieagatka]

No i ciebie tez sobie inaczej wyobrazalam Ale cycora to ty tez masz fajnego [emoji106] [emoji106] [emoji106] [emoji7] [emoji7] [emoji7] [emoji110]

Ciaza, a wczesniej extra kilo zrobily swoje [emoji1787][emoji23]
A jak sobie wyobrazalas? Choc w sumie boje sie tej odpowiedzi [emoji16][emoji16]

 

[Linaaa]

Czasem jak tu nie zaglądam kilka dni to nie idzie Was nadrobić podziwiam Waszą wolę walki i cieszę się i płacze razem z Wami.

No cóż, w tym roku stuknie mi 30stka. Porażki znoszę słabo, szczególnie że brat ma prawie 3letniego syna (udało im się za pierwszym razem) i bratowa zaś na zawołanie w ciąży. Już zaczyna być widać brzuszek więc m.in. dlatego wizja porażki mnie tak przeraża. W temat ich wciągnąć nie można bo jak się dowiedzieli o problemach (przed IUI) i nie mieli nikomu nie mówić to już wszyscy krewni wiedzą i u męża w pracy też, nawet nam wszyscy nagle przestali życzyć potomstwa i przestali pytać jak starania. I na pewno od nich się dowiedzieli bo wiedzieli tylko oni i rodzice których jestem na 100% pewna. Także wsparcie słabe. Mama ma pretensje, że wszystko w tajemnicy trzymamy bo "to nic takiego". A jak wytłumaczyć komuś kto tego nie przeszedł ile to nerwów łez i nieprzespanych nocy kosztuje? Tylko wy to rozumiecie. Jak słyszę "wam też się. W końcu uda" od kogoś komu się "udaje za pierwszym strzałem" to mi się nóż w kieszeni otwiera...

Mam ten sam problem. Czytałam rano a tu już 20 stron nowych Piszą i piszą, wszystkie na urlopie czy co? Ja też niby powiedziałam tylko siostrze ale kto wie naprawdę to jest zagadka O in vitro nie mówiliśmy nikomu, siostra mi mówi że na in vitro to jeszcze mam czas bo młoda jestem. Tylko osoby nie będące w temacie to myślą że in vitro udaje się w 100%

 

[bazylia128]

Zgadnij co się dzieje.Nagroda główna talon na balon czy coś. Kto zgadnie?

Jutro Nulka ma USG