Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Gratulacje ! Taka beta to piękna ciąża nie martw się na zapas - wiem ze łatwo powiedzieć
ale czytałam w wielu opracowaniach ze ciąża z in vitro prowadzona jest jak ciąża naturalna ( chyba ze zdiagnozowano inne zaburzenia np immunologiczne lub związane z trombofilia). W naturze równie często zdarzają się poronienia lub ciąże biochemiczne ale nie obawiaj się. Jesteś pod kontrola lekarza, ciąża jest weryfikowana wiec w porę dołożą lub zmienia leki 
trzymam mocno kciuki i życzę spokojnych 9 miesięcy 
Powiem Ci lepszy numer.
5.2.1 miała być na koniec a dali mi jako 2... Choć mieli napisane inaczej
. Tylko z niej miałam biochemia. Wtedy jeszcze byłam przed Paśnik iem i immunoTo faktycznie spora kasa[emoji33].
Jeszcze nie wiem tak do końca.
która opcja lepsza, bo dla mnie to ostatni raz. Więcej kredytów nie dźwigniem...Jejku ta Twoja cora to jest dopiero wyjatekZe szpitalnym psychologiem miałam kontakt kilka razy. Wspaniała kobieta. Nie bardzo wierzyłam w moc rozmowy, a jednak jej zaufałam i okazała się pomocna. Choć te pierwsze rozmowy to raczej wymuszone, ze spazmami płaczu. Jednak już później wiedziałam, że jest po mojej stronie. Dzięki niej miałam CC. Wezwała też psychiatrę , ta to dopiero była ok. Naprawdę obydwie były po mojej stronie. Nie każda z was pamięta ale miałam urodzić wcześniaka w 24 tc , a więc marne szanse na życie dziecka. Z lekarzami nie mogłam się dogadać, nie chciałam usuwać pessara, a oni ciągle naciskali i jakiś durne odmowy musiałam podpisywać. Usłyszałam od personelu dużo gorzkich słów i też sobie z tym nie radziłam. Raz była taka awantura na obchodzie, że kazałam wreszcie dać mi spokój. Zapowiedziałam, że nie będę rozmawiała z całym stadem lekarskim, przy studentach i chce tylko jednego lekarza. Po tej awanturze ordynatorka przyszła do mnie i chyba po raz pierwszy rozmawiała jak z człowiekiem. Na koniec ciąży to nawet była bardzo miła. W tak trudnych warunkach właśnie ta psycholog szpitalna mnie wspierała, mogłam jej się wygadać. Myślę, że też rozmawiała w mojej sprawie z ordynatorką. Po porodzie jeszcze SMS -y pisałyśmy. Zawsze myślałam o sobie jako silnej kobiecie ale tam była bezbronna i zagubiona. W szpitalu spędziłam 3 miesiące, dziś właśnie jest rocznica. Jakoś mnie wzięło na wspomnienia.
Edit: pisałam to wczoraj. Dziewczyny pamiętajcie badajcie szyjkę w ciąży. Nam cudem się udało i mam swój skarb. Jednak to był wyjątek, w szpitalu widziałam wiele dramatów
a przeciez startowałas z takiej nizutkiej bety. 
