reklama
witam
mój Filipek skończył w sierpniu 3,5 roku, wiedziałam, że to już czas na drugie dziecko, niestety pierwsza próba zakończyła się poronieniem ale za 3 miesiące zamierzam starać się intensywnie, aby różnica wieku nie przekroczyła 5 lat (może się uda)
mój Filipek skończył w sierpniu 3,5 roku, wiedziałam, że to już czas na drugie dziecko, niestety pierwsza próba zakończyła się poronieniem ale za 3 miesiące zamierzam starać się intensywnie, aby różnica wieku nie przekroczyła 5 lat (może się uda)
Jak widać z moich suwaczków różnica między moimi Córeczkami jest rok i ok. 4 mies. - będzie jak u Aneciora. Był to świadomy wybór. Chcielismy mieć szybko drugie Dziecko, może z racji mojego wieku i problemów z zajściem w 1-szą ciążę i może z racji wygody. Choć to drugie jest troszkę złudne, bo faktycznie lepiej "nie wychodzić z pieluch", ale za to często takie życie daje w kość. Czasami już mialam dosyć - wciąż brak czasu i te myśli, że ze starszą juz można by było to, czy tamto, ale przecież jest jeszcze młodsza i już nie za bardzo...Ale z drugiej strony jak sobie pomyslalam, że skończyłyby się pieluchy, niedospane noce, niemowlęce obowiązki i poczułabym troszkę, nazwijmy to, luzu i po kilku mies. znów to samo, to wole już mała różnicę.
Ale najważniejszym bodźcem, by mieć szybko drugie Dziecko było moje uwielbiebie Dzieci, pasja macierzyństwa i chęć spełnienia. Jak Oleńka zaczęła chodzić, a ja juz byłamn w ciąży z Alicją, to nie mogłam się doczekać opieki nad noworodkiem, nie mogłam się doczekać kiedy utulę w ramionach takie Maleństwo.
Tak bardzo kocham Dzieci, że bardzo bym chciala mieć jeszcze jedno, ale realia życia niestety na to nie pozwalają. W obecnych czasach dwójkę godnie wychować i zapewnić start w późniejsze, dorosłe życie to nie lada wyzwanie... Łudze się jednak, że może za jakieś 5 lat....
pozdrawiam,
Gosia
Ale najważniejszym bodźcem, by mieć szybko drugie Dziecko było moje uwielbiebie Dzieci, pasja macierzyństwa i chęć spełnienia. Jak Oleńka zaczęła chodzić, a ja juz byłamn w ciąży z Alicją, to nie mogłam się doczekać opieki nad noworodkiem, nie mogłam się doczekać kiedy utulę w ramionach takie Maleństwo.
Tak bardzo kocham Dzieci, że bardzo bym chciala mieć jeszcze jedno, ale realia życia niestety na to nie pozwalają. W obecnych czasach dwójkę godnie wychować i zapewnić start w późniejsze, dorosłe życie to nie lada wyzwanie... Łudze się jednak, że może za jakieś 5 lat....
pozdrawiam,
Gosia
My na drugie dziecko zdecydowaliśmy sie jak mała skończyła rok:-) .Nawet już wcześniej o tym rozmawialiśmy
Teraz Oliwia skończy 18 miesiecy .Pół roku staranek i narazie nic .Oliwie na noc karmie jeszcze piersią może to być przeszkodą choc tego pokarmu nie ma zawiele.Mam nadzieje, że nie długo bede czekać:-(
Teraz Oliwia skończy 18 miesiecy .Pół roku staranek i narazie nic .Oliwie na noc karmie jeszcze piersią może to być przeszkodą choc tego pokarmu nie ma zawiele.Mam nadzieje, że nie długo bede czekać:-(
kanga_aga
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 15 Marzec 2005
- Postów
- 1 217
ja się moge pochwalić.. moje drugie dzieciątko już jest na świecie prawie miesiac.. większych problemów na szczęście nie ma. choć czasem cieżko mi jako podwójnen mamie.. staram się dac dużo miłości Ani ( bo przecież do niedawna była jedyną) ale Franek też mocno mnie absorbuje..
jednak jeszcze w ciąży przygotowywałam Anię do tego, ze będę miała dla nie j mniej czasu, razem bawiłyśmy się w "pielęgnację noworodka" udawałyśmy, że ja karmię a ona w tym czasie miała się bawić na podłodze swoimi zabawkami.. i gdy pojawił się Franciszek w domu gdy przyszło do pierwszegokarmienia Ania wyjęła swoje zabawki i zaczęła sie bawić mówiąc - daj piciu Siankowi (tak nazywa Franka)
jedyne co w tej chwili sprawia mi ogromny problem to usypianie dwójki - musze najpierw uśpić jedno ( zazwyczaj najpierw Franka) a potem Anię.. i widzę, ze Ania czasem bardzo chciałaby być pierwsza..
dodam, że moja córcia jak na 2 lata jest baaardzo samodzielna..
jednak jeszcze w ciąży przygotowywałam Anię do tego, ze będę miała dla nie j mniej czasu, razem bawiłyśmy się w "pielęgnację noworodka" udawałyśmy, że ja karmię a ona w tym czasie miała się bawić na podłodze swoimi zabawkami.. i gdy pojawił się Franciszek w domu gdy przyszło do pierwszegokarmienia Ania wyjęła swoje zabawki i zaczęła sie bawić mówiąc - daj piciu Siankowi (tak nazywa Franka
) jedyne co w tej chwili sprawia mi ogromny problem to usypianie dwójki - musze najpierw uśpić jedno ( zazwyczaj najpierw Franka) a potem Anię.. i widzę, ze Ania czasem bardzo chciałaby być pierwsza..
dodam, że moja córcia jak na 2 lata jest baaardzo samodzielna..
Witam mamusie :-) U nas bedzie różnica 34 miesiące. Chcieliśmy równe 2 latka ale sie nie udało. Mam nadzieję że Lucky zaakceptuje że mamusia będzie z wiszącym u cyca Leosiem;-). Czasami boje sie strasznie że nie dam rady, że sie załamię, nie podołam itd, ale zaraz potem wiem że muszę dać radę bo moje dzieci mają tylko nas - rodziców i choćby nie wiem co to razem damy radę.
Atruviell
Wrześniowe mamy'07
Witam wszystkie mamusie! Ja jestem mamą 14-miesięcznego Kuby. Od jakiegoś półrocza nieśmiało przebąkuję mężowi, że chciałabym kolejnego dzieciaczka. Na razie problemy zdrowotne nie pozwalają, ale jeśli wszystko się ułoży po naszej (tj. męża i mojej) myśli, to już w przyszłym miesiącu zaczniemy starania na całego Chciałabym, żeby różnica pomiędzy naszymi dziećmi nie przekraczała 2 do 2,5 roku. Myślę, że to optymalna różnica wieku. Bardzo boję się, żeby tak jak w przypadku Oliwiki29 nasze starania się nie przedłużyły. Nad naszym pierworodnym "pracowaliśmy" z mężem ponad rok, traciłam już wiarę, że kiedykolwiek zostaniemy rodzicami.
Chciałabym, żeby różnica pomiędzy naszymi dziećmi nie przekraczała 2 do 2,5 roku. Myślę, że to optymalna różnica wieku. Bardzo boję się, żeby tak jak w przypadku Oliwiki29 nasze starania się nie przedłużyły. Nad naszym pierworodnym "pracowaliśmy" z mężem ponad rok, traciłam już wiarę, że kiedykolwiek zostaniemy rodzicami.Hejka,
U mnie różnica między dzieciakami trwa 2 lata i sądzę, że dobrze się stało, że chłopcy są właśnie w takim wieku. Po pierwsze, wszelką praktykę dotyczącą wychowania mamy na bieżąco, więc pewniej się czujemy. Po drugie, ponieważ moi chłopcy są z maja i czerwca, więc rosną podobnie i ciuszki dziedziczą młodszy po starszym. Poza tym, wiem, że na popczątku jest ciężko, bo w sumie jest 2 malutkich dzieci w domu, ale my od razu rozbudziliśmy w tym starszym chęć opieki i pomocy, więc czuje się on jak dumny starszy brat, a nie jak zaniedbane i zapomniane dziecko. Oczywiście zdarzają się czasami wybuchy złości powodowane zazdrością, ale to jest nie do uniknienia nawet jak różnica wieku jest większa. Wreszcie, uważam, że dobrze się stało, że mamy już 2 dzieci, gdyż będą się dobrze rozumieć dorastając razem, a my sobie odchowamy i jeszcze nam kawał życia zostanie do uciechy.
U mnie różnica między dzieciakami trwa 2 lata i sądzę, że dobrze się stało, że chłopcy są właśnie w takim wieku. Po pierwsze, wszelką praktykę dotyczącą wychowania mamy na bieżąco, więc pewniej się czujemy. Po drugie, ponieważ moi chłopcy są z maja i czerwca, więc rosną podobnie i ciuszki dziedziczą młodszy po starszym. Poza tym, wiem, że na popczątku jest ciężko, bo w sumie jest 2 malutkich dzieci w domu, ale my od razu rozbudziliśmy w tym starszym chęć opieki i pomocy, więc czuje się on jak dumny starszy brat, a nie jak zaniedbane i zapomniane dziecko. Oczywiście zdarzają się czasami wybuchy złości powodowane zazdrością, ale to jest nie do uniknienia nawet jak różnica wieku jest większa. Wreszcie, uważam, że dobrze się stało, że mamy już 2 dzieci, gdyż będą się dobrze rozumieć dorastając razem, a my sobie odchowamy i jeszcze nam kawał życia zostanie do uciechy.
reklama
