Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
A może będzie tak jak u Cukierkowej, ciąża bezobjawowa
może inne objawy to dobry objaw 
Już bym chyba tak wolała niż ból piersi spotęgowany przez ten progesteron. Pierwsza ciąża była tylko wspomagana Clo ale wcześniej miałam laparoskopię bo nie mogłam zajscA może będzie tak jak u Cukierkowej, ciąża bezobjawowa
a jeżeli mogę zapytać to pierwsza ciąża tez była z pomocą IUI?
Ja prenatalne mam 24 sierpnia a wizytę 8 wrześniaPrenatalne mam 23 sierpnia i już nie mogę się doczekaćale trafiłyśmy że go nie ma... byłabym najszczęśliwsza jakby to On mi robił No ale cóż wizytę u Niego mam 6 września więc jakoś dam radę
męczą mnie dalej mdłości i wymioty, ogólne zmęczenie ale mam nadzieję, że już niedługo 
Ja to się tak stresuje przed prenatalnymi że szkoda gadać. Jakby robił je nasz doktorek to może byłoby inaczej bo po mojej stracie to w sumie tylko Jemu ufam ale muszę to jakoś przeżyć...Ja prenatalne mam 24 sierpnia a wizytę 8 września
Plamienia na szczęście już nie mam. W środę mam wizytę i wtedy się okaże co z moim krwiakiem. Mam nadzieje, ze nie będzie rosnąć i ze z dzieckiem wszystko będzie dobrze. Podczas czwartkowego usg pojawił się zarodek i było widać, ze serduszko pulsuje. Bicia serca nie słuchałam, bo lekarka powiedziała, ze to jeszcze za wczesnie. Mam nadzieje, ze wszystko będzie dobrze. A jak u Ciebie Emcia21, kiedy testujesz?
jestem nowa na forum, gratuluje wszystkim ktorym sie udalo zajść w ciaze dzieki inseminacji trzymam kciuki za pozostale pisze bo dzisiaj mam mega dola i zastanawiam sie czy nie odpusc tego wszystkiego.. Absolutnie nie chce nikogo dołować ani odwodzic od swoich staran ale chyba mam potrzebę mocnego wygadania sie.. Staramy sie z mezem o dzidzie 4 lata, slabe wyniko nasienia męża, udalo sie po 3 inseminacji niestety straciłam dzidzie w 8 tygodniu.. Strasznie mnie to dobiło ale staralam sie jalos trzymac, miesiac po mojej stracie bliska mi osoba zaszla w ciaze bez większych staran.. Oczywiście cieszylam sie ale serce mi pekalo mimo to nie mowilam o tym starałam sie byc dobra kolezanka ale ta osoba sie ode mnie odsunela.. W ogole nie byla w stanie zrozuniec mojej sytacji.. Jestem teraz po drugiej inseminacji po przerwie, dzisiaj rano zrobilam test i wyszwdl nwgatywny strasznie mnie to zdolowalo i dobilo, mocno zastanwiam sie czy nie odpuścić bo chyba brak mi sil.. Ciesze sie ze odważyłam sie napisac trzymam kciuki za Was dziewczyny i zycze Wam wiecej sily niz u siebieWitaj w Naszym gronieHej dziewczyny
ja miałam/ mam bardzo podobne...teraz trochę już odpuszczam. 3 nieudane inseminację...prawie 2 lata starań...dookoła same ciążę znajomych/ w rodzinie / ciągle widzę kobiety w ciąży lub rodziny z małymi dziećmi...dla mnie to przykry widok ( pewnie to brzmi strasznie, ale tak jest )...teraz mamy przerwę w staraniach...może nawet zmienili lekarza/ klinikę. Rozumiem Cię w 100 % Teraz czekam na pozytywne wieści od dziewczyn....może przywrócą mi wiarę w zabieg inseminacji...bo niestety, ale udaje się tylko nielicznym
Dziekuje za odpowiedź, milo jest wiedzieć ze ktos ma podobne odczucia i ze rozumie przez co wszytskie tutaj przechodzimy, ja mam raz lepsze raz gorsze dni ale z każdym okresem, nieudana inseminacja czuje ze caly swiat mi sie wali, moze czasem warto odpuścić.. Trzymam za Ciebie kciuki i za wszystkie dziewczyny ktore tutaj zaglądająWitaj w Naszym gronie
chętnie poczytam o udanych inseminacjach to zawsze daje nadzieje! 
ciagle się słyszy o odpuszczeniu i uwolnieniu głowy, ale ja ciagle nie wiem jak to zrobić. Jednego dnia prawie wcale nie myśle a innego tak jak dzisiaj ciagle i dołuje się, ze pewnie tez się nie udało, a boje się zrobić test… także No niestety, musimy jakoś przez to wszystko przejść i wierzyć w to, ze i nam się może udać doczekać szczęśliwego zakończenia 
