Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
To nie fajnie, współczuję. Dużo sprawdzania i pilnowania przy cukrzycy jest.Tobie tym bardziej współczuję :*
Ja wizytę mam jednak 24.07 (25 diabetolog o mi się pomyliło) więc proszę o zmianę
Ja mam ciążową :/ od dziś insulina w małej dawce
Ja czuję chłopca od samiutkiego początku i jak na razie się zgadza ;-)
A masz już dzieci?hormony Ci buzują po prostu [emoji6]po porodzie przejdzie jak zobaczysz maleństwo. Ja chyba całemu światu chce oznajmić że będę mieć dzidziusia a już widać co nie co[emoji6]Zazdroszczę takiego podejścia. Ja niestety myślę że kobiety w ciąży wyglądają mało atrakcyjnie. Nie zakładam nic obcisłego tylko same workowate rzeczy żeby jak najmniej osób się zorientowalo że jestem w ciazy. Jak tak dalej pójdzie to w ogóle z dużym brzuchem się w domu zamknę żeby nikt mnie nie widział w takim stanie. Codziennie patrzę czy mi brzuch nie urósł w z nadzieją że jednak jeszcze nie. W ogóle obawiam się że po ciąży już nie będę wyglądała jak przed nią. Rzeczy dla dzieci ogladam tylko w necie żeby nikt mnie przypadkiem nie zobaczył i się nie domyślił że jestem w ciąży
Ciężko mi "wejść" w Twoją skórę bo my właśnie bardzi chcieliśmy, a nie mogliśmy, ale tez wydaje mi się, że jak przytulisz maleństwo to zmieni sie punkt widzenia. Moja przyjaciółka broniła się rękami i nogami przed dziecmi, wpadła bo gumka im pękła akurat w dni płodne i teraz jest szczesciwa mama [emoji4] teź nie bardzo cieszyła sie z ciąży i ukrywała ją, ale suma sumaru wszystko skonczyło się pozytywnie. Wierze, że z Toba tez tam bedzie. A jak Twoj partner ?
On się niby cieszy. Sam chciał to ma. Aczkolwiek też bez przesady jakiejś euforii nie ma. Wydaje mi się że bardziej chciał bo wszyscy mają to i on chce. On bardziej interesował dziećmi niż ja, brał na ręce dzieci znajomych itp., a mnie to nigdy nie interesowało i raczej unikałam kontaktów z dziećmi bo zawsze mnie denerwowały uwagi w stylu że się może zapatrze, albo że najwyższy czas które zazwyczaj czynione są jak nie masz dzieci i podchodzisz do dziecka. Jakoś to będzie bo już odwrotu nie ma.
Ja również nie ekscytuję się za bardzo ciążą. Nie pokazuje specjalnie brzucha itp. Nie czekam na wizyty. W pierwszej ciąży miałam tak samo, po prostu tego nie czułam. Szczególnie, że nie przepadam za dziećmi. Ale swoje kocham nad życie i to jedyne dziecko które lubię
teraz, z drugim pewnie będzie tak samo. Moje obydwie ciąże były nieplanowane. Tzn niezabezpieczane ale i nieplanowane, taka kontrolowana wpadka Mam nadzieję, że im bliżej do porodu, tym będzie ci łatwiej Nie brzmisz optymistycznie, ale mam takie dwa przypadki w rodzinie. Po trzydziestce, dzieci absolutnie nie, ciąża bez entuzjazmu. Jedna ma 5 letniego syna i jest jej największą miłością, jak patrzę i przypominam sobie jej podejscie to aż trudno uwierzyć. Druga ma maleńka córeczkę i też jest pelnoetatowa mamą. Będzie dobrze, zobaczysz że Twoje podejście się zmieni z czasem. Zobaczysz, poczujesz, przytulisz natura zrobi swoje.
My też się długo staraliśmy więc jest upragnione wreszcie i jestem najszczęśliwsza [emoji173]️ wierzę że wszystko Ci się ułoży, i po porodzie wszystko przyjdzie z zdwojoną siła[emoji6]
