Agniesia81 ;-) My się znamy kochana ;-) Jak tam Julcia? Jak przygotowanie do operacji? No i przede wszystkim widzę,że będziemy mamami po raz drugi prawie w tym samym czasie ;-)
MamoAdzi z Twojego nicku wnioskuję,że już jesteś mamą...Ja osobiście mogę powiedzieć,że każdy poród jest inny,jedne mamy mają bóle krzyżowe,drugie normalne skurcze,a jeszcze inne idąc do kontroli dowiadują się,że rodzą bo mają bezbolesne skurcze i w ogóle ich nie odczuwają. Ja sama nie miałam łatwego porodu,ale mimo wszystko chcę przeżyć go jeszcze raz,bo w momencie w którym położyli mi Nicole na brzuchu zapomniałam o bólu,nawet nie skapłam się,że coś ze mną jest nie tak ;-) Zresztą wkleję zaraz z innego wątku opis mojego porodu ;-)
My z M. 4 kwietnia jak zwykle seksiliśmy się troszkę ( termin był na 9)...W nocy dostałam skórcze były regularne,i tak męczyłam się chyba do 4 w nocy,a kiedy w końcu usnęłam jakiś inteligent mi napisał eskę o 7 rano w sobotę...no i wstałam po fona. Kiedy wchodziłam z powrotem do wyrka odeszły mi wody,i powiedziałam,że chyba rodzę,a Mikołaj wpadł w panikę. Ze spokojem zjadłam śniadanie, po czym ruszyłam 4 litery i poczłapaliśmy się do szpitala. Na izbie przyjęć lekarka stwierdziła,że mam 3 cm rozwarcia i po tym badaniu zaczął mi czop odpadać zostałam poddana goleniu i lewatywie,po czym udaliśmy się na położnictwo. Podłączono mnie pod oksytocynę i złapały mnie niemiłosiernie bolące skórcze...o sile około 170... poprosiłam o znieczulenie,ale nie chciałam zewnątrz oponowego. Położna podała mi dolargen. Po podaniu mi go zaczęłam świrować tj. spojrzałam na wenflon i stwierdziłam: "Co to jest za g*w*o" po czym wyrwałam go razem z kroplówką i rzuciłam o podłogę,nie pamiętam nawet kiedy dostałam następny...Potem zaczęłam rzucać się po łóżku i wzywać Boga( ja która do kościoła nie chodzi...). spojrzałam na Mikołaja i powiedziałam : Co Ty mi zrobiłeś (i w tym momencie nastąpił szereg przekleństw pod jego adresem). Nie pamiętam momentu kiedy rodziłam...pamiętam tylko,ze położyli mi na brzuchu moją Myszorkę i byłam najszczęśliwsza na świecie. Po chwili na sali zrobiło się tłoczno...zobaczyłam tylko fartuchy obryzgane krwią...potem położne położyły mnie na łóżku na kółkach i przewiozły na salę,po południu przyszła moja siora z koleżanką i kiedy wyszłam do nich zrobiło mi się słabo. Siostra pobiegła po pielęgniarki,a ja zaczęłam się cała trząść i miałam same białka na gałkach ocznych,dopiero jak otwarły okno i dostałam parę strzałów to się ocknęłam, wieczorkiem wyszłam do kibelka i pielęgniarka zawołała mnie do siebie po pyralginę. Wzięłam tabletkę i momentalnie odjechałam. Następnego dnia przetoczono mi krew (2 woreczki) i po 7 dobach opuściłam szpital razem z moją Nicolą ukochaną.