Amethys, czytałam Twój post z ogromnym poruszeniem, wzruszeniem..nie wiem jak to jeszcze okreslić. Niesamowita z Ciebie kobieta..
Cholernie boli, jak lekarze czy otoczenie traktują Twoje dziecko jak odpad..gorszej kategorii, bo jest inne. A dla Ciebie to Twoje dziecko. I tak samo kochasz, walczysz i wierzysz jak ma 1 dzień, 10 czy 20 lat..
Dzis i ja mam satysfakcję jak słyszę, że Franiu nie pasuje do swoich papierów, ale obawa i tak jest. Obawa o to, co będzie dalej i jak będzie.
I serdecznie dziekuje Ci za ofertę pomocy. Akcja 1% juz wkrótce;-)
Agnieszko, uśmiech Twój i Frania na basenie mówi wszystko
My dziś po basenie z piłeczkami, 2 min i ryk
No to mamy co robić na działce ;-)
Tak, byłam szczęśliwa - zdziwiona i szczęśliwa. Mega-szczęśliwa
Gdy we wtorek Franiu po raz nie wiem już który zwymiotował na basenie, płakał tak, ze trudno go było utulić naprawde zwątpiłam, że się uda.. Ale to kolejny raz dowodzi tylko, że DOBRY terapeuta potrafi zdziałać cuda.. Nie sądziłąm, że tak szybko pójdzie.. Ale Franiu teraz jest w fazie chłoniecia kazdego impulsu. Pisałam już o tym nie raz - Franc jest dzieckiem turnusowym , jego rusza z miejsc takie mocne dobodźcowanie..
Dorota, na pocieszenie powiem Ci, że Franiu miał ponad 18 mies, gdy wytrzymał chwile w suchym basenie. Terapeutka SI powiedziała mi, że najpierw muszę ja z nim wchodzic do kulek. Nie wolno na siłe wsadzac go samego, bo nic z tego nie będzie. U nas faktycznie to podziałało. Może tak spróbuj?
i kto mówił, że synek boi się basenu czy piasku????????????????
Franiowamamo coś nas tu oszukujesz, fotki mówią same za siebie
A tak na poważnie to wielkie brawa dla ciebie i Frania, trzymam kciuki za dalsze postępy.
Tak Wioluniu, wiem że to tak wygląda
Zastanawiałam się czy dawac te zdjęcia, żebyście sobie nie pomysleli ze jestem jakąś rąbniętą histeryczką..
Ale postanowiąłm zaryzykować;-) Ta chwila w basenie była tak cudna, że chciałam się z wami swoją radością podzielić. Bylismy w basenie może 10 min, nie chciałąm przedłużac. gdy tylko zorientowałam się, ze zaczyna byc za dużo, wyszliśmy.
A zdjęcie z foremką...to też uchwycony moment
gdy tylko zobaczyłam, że Franiu wkłada foremkę do piasku, odtańczyłam wewnętrzny taniec radości i zaraz chwycialam za komórkę
No i wygląda na to, że się tłumaczę..
Dziś był trudny dzień. Poniedziałek po niedzielnym odpoczynku jest zawsze cięzki. To 3 kryzys. Przed nami jeszcze 1 - kryzys ostatniego dnia. Taka norma turnusowa.
Frania męczyły dzis dośc mocne zalegania. Inhaluję go juz na maxa
Na wszelki wypadek zrezygnowałam dzis z basenu.
Przed małym dwa b intensywne dni. Plan w czwarteki piatej jest już dośc lajtowy, ale te najbliżesz 2 dni będa ciężkie.
Wszyscy terapeuci zgodnie twierdza, ze Franiu ma ogrmny potencjał, że trzeba go wykorzystać, że jesteśmy na dobrej drodze, ale tez mówią, że coś go hamuje i nie wiedzą co.. To samo powiedziała mi nasza dr neurolog w czerwcu. Mamy u niej wizytę we wrzesniu w IMiDz, będe musiała ją zapytac o możliwośc uszkodzenia korowego.
No nic, narazie pracujemy i tyle.
Na wypisie turnusowym dostane od każdego terapeuty dokładny opis terapii, propozycje "pomocy naukowych" itd. mam nadzieję, że do zimowego turnusu tutaj cos z małym zdziałam (już wpisałam sie tu na turnus zimowy i letni 2012).
Kończę, bo rozpisałam sie dziś nieprzyzwoicie.
Pozdrawiamy serdecznie
W każdym razie miło widzieć Franka tak radosnego w wodzie, na piasku. Widać, że w wielu kwestiach się przełamuje. Wiadomo, że potrzebuje na to o wiele więcej czasu niż inne dzieci, ale warto czekać na takie chwile, nie? :-)
