Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
My to jesteśmy zaręczeni bez myślenia o ślubie także też inaczej, ale dla nas to po prostu nieistotne akurat.my się późno poznaliśmy. Ja miałam gdzieś chyba 25, Stary 27. Jeszcze troche sie kumplowaliśmy, zaczęliśmy byc parą jak miałam 26? 27? Nie chce mi sie teraz liczyćale po 11 miesiącach już byliśmy zaręczenie, po 2 latach od wejścia w związek mieliśmy brać ślub (przesunięte o 4 miesiące przez covida). No i tak
ciężko mi odpowiedzieć, bo ja jestem trudna w utrzymywaniu kontaktów z ludźmi. Ale mam taką przyjaciółkę, która jest moja przyjaciółka od 15 lat i mogę jej powiedzieć wszystko i wiem to, chociaż np. raz przez rok w ogóle nie gadałyśmy (nie że się pokłóciłyśmy, po prostu się rozmyło), ale np. po takiej przerwie była pierwsza osoba po mojej mamie i siostrze, do której zadzwoniłam, że mi się chłop oświadczył. I generalnie mogę jej powiedzieć wszystko, przyznać się bez wstydu do największych glupot, chociaż ona czasami autentycznie siwiala przez to co odwalałam
przed operacją byłam na antyto jak Wy sobie radziliście przez ostatnie dwa miechy?
Ja chyba też mam trudność w utrzymywaniu kontaktów, ostatnio zrobiłam duże przeczyszczenie w kontaktach i tłumu nie ma, ale ja zawsze wolałam jakość, nie ilość, druga sprawa, że ja się ludźmi dość szybko nasycam, mało jest takich, z którymi naprawdę dobrze się czuję dłużej niż kilka godzin na miesiąc.ciężko mi odpowiedzieć, bo ja jestem trudna w utrzymywaniu kontaktów z ludźmi. Ale mam taką przyjaciółkę, która jest moja przyjaciółka od 15 lat i mogę jej powiedzieć wszystko i wiem to, chociaż np. raz przez rok w ogóle nie gadałyśmy (nie że się pokłóciłyśmy, po prostu się rozmyło), ale np. po takiej przerwie była pierwsza osoba po mojej mamie i siostrze, do której zadzwoniłam, że mi się chłop oświadczył. I generalnie mogę jej powiedzieć wszystko, przyznać się bez wstydu do największych glupot, chociaż ona czasami autentycznie siwiala przez to co odwalałam
rozumiem. Też uważam, że jakoś jest ważniejsza niż ilość. Dlatego mam te przyjaciółkę i jeszcze jedna koleżankę, z którą też się spotykam raz na pół roku, ale wtedy nadrabiamy. Ale to są takie osoby, z którymi mogę podzielić się wszystkim, najdziwniejszymi odjazdami. Znajomych mam całe mnóstwo, bo jestem no mocno kontaktowa, już w liceum potrafiłam iść sama na koncert i zdobywałam paczkę nowych znajomych, a później, na studiach i po miałam zakaz chodzenia samej do kibla na imprezie, bo ginęłam na dwie godziny poznając po drodze 30 osób, ale to wszystko takie raczej powierzchowne znajomości.
mi też ostatnio urwał się kontakt z dwiema koleżankami, obraziły się. O co? O to, że się nie odzywam. A same też się nie odzywały xD
ocipialy?
