Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Pomalutku, jeden dzień za drugim... bądź dla siebie wyrozumiała! To moja taktyka właśnie: jeden dzień mam do przeżycia, jeden dzień po jednym dniu i tak leci. Masz jakąś odskocznie? Hobby? Przyjaciółkę od serca?Też Was przytulam wirtualnieja nie wiem jak przejdę przez ten luty... W tym miesiącu miałam rodzić
a zamiast tego jeszcze dodatkowo biochemiczna mi się przydarzyła
chlip chlip
widzę że sporo tu nas kociarzyChyba muszę się przejechać po te kartony. U mnie dwa koty No i szkło się często tłuczeale ze jestem kieliszkową maniaczką to po prostu kupuje nowe
, choć nasz po blatach nie biega zbytnio... Co do alko to mój mąż nie pije w ogóle, ja mało i rzadko ale też wolę ze szklanki i to najlepiej takie grubsze szkło 
Ja Ciebie też doskonale rozumiem, nie znam słów na pocieszenie, ale mam nadzieję, że i dla nas w końcu los się uśmiechnie…Dziewczyny, mąż zadzwonił, że w czerwcu mamy wesele u znajomych i że ona w ciąży, jeszcze mają wpaść do nas z zaproszeniem.. Mąż do mnie "cudowna informacja co nie?" A ja? ja w płacz w tej słuchawce.....nie wiem złapała mnie czarna rozpacz, wiem że to mnie nie dotyczy, z tego ślubu to się ucieszyłam w sumie, ale termin też mają akurat na mój niedoszły poród i na koncu Polski.... potem dołożył mi tą informację o ciąży....już marzy mi się wyjść z tej pracy dzisiaj, wyć mi się chce i zła jestem jak osa.....silniejsze to ode mnie jestmąż się zdziwił czemu we mnie takie emocje .....jeszcze pod koniec zeszłego roku rozmawialiśmy - że oni to nie chcą dzieci nigdy, ona ma jakaś rzadka chorobe genetyczną -zarzekali się oboje i cyk wpadka.......a tak się zapierała, że ona nigdy dzieci miec nie chce, nie chce ich narażać na cierpienia, bo sama cierpiała za dzieciaka przez tą chorobę. Brak mi słów, niech ten dzień się już kończy........
No niestety to jest bardzo częsta sytuacja, jak kiedyś to powiedziałam znajomej to odpowiedziała „ale jaki masz problem, zawsze możesz adoptować”, z tym, że ja po prostu nie chcę, może to egoistyczne, może faktycznie aż tak mi na dziecku nie zależy, nie wiem jak to wytłumaczyć, ale po prostu czuję, że bym tego nie udźwignęła tak samo jak na przykład skorzystania z komórki dawczyni.
też w mordę należy się ludziom za to "ale możesz adoptować". Tak jakby to było pójście do sklepu i wzięcie sobie butów z półki. Zero pomyślunku, jakiegoś głębszego przemyślenia tematu. Coś se powiem, czy to madre - niekoniecznie ale sobie powiedzialem.
Mój po blacie skaka wtedy kiedy śpimy albo myśli że śpimywidzę że sporo tu nas kociarzy
a alko mój mąż też nie pije a ja raz dwa razy w roku uwielbiam bociana likier słony karmel mmm przepyszny 
Odskocznię mam, siłownia, słuchawki na uszy, muzyka na maksa i lecę.
A jeśli chodzi o przyjaciółkę od serca to jedyne wsparcie mam w mężu. O moich poronieniach nikt ze znajomych nie wie i wolę żeby tak zostało. Wystarczy mi że w pracy się na mnie lampią. 
Przepraszam, że teraz odpowiadam, ale sporo rzeczy dziś załatwialiśmy, ale miałam w tyle głowy myśl, żeby się odpowiedzieć.
.
.
.
Zaraz mi się skojarzyła moja znajoma mąż pracuje ona nie mają trójkę dzieci czwarte w drodze chcieli mieć duża rodzinę słabe warunki mają i często porzycza ode mnie pieniądze nie raz sobie myślę kurcze jak sobie poradzą potem jak już teraz mają słaba sytuację finansową
Dokładnie, ja też tak uważam, chociaż w jakiś sposób „usprawiedliwiam” takie osoby tłumacząc sobie- nie znają tematu to może faktycznie wydaje im się, że to takie proste? Abstrahując już od całej procedury adopcyjnej to ogromny koszt emocjonalny i według mnie trzeba być do tego przekonanym na milion procent, więc jak ktoś tak lekko o tym mówi to …No właśnie nie wiadomo nawet jak skomentować. Być może znowu patrzę ze swojej perspektywy (bo z jakiej innej mam patrzeć), ale w sumie jak nawet x lat temu byłam przekonana, że nigdy nie będę chciała mieć dzieci to i tak nikomu nie jebłabym takim tekstem.
