dziewczynki nawet nie wiecie jak mi jest cieplo na sercu kiedy przeczytalam te wszystkie cieple slowa pod moim adresem
uwielbiam Was i zaluje ze tak rzadko tu teraz bywam.
aneczko moj 2,5 letni synek pzeraza mnie swoim nastawieniem co do braciszka. ciagle powtarza ze go wyrzuci do kosza (nie mam pojecia skad w ogole u niego takie stwierdzenie
), nie akceptuje sytuacji ze bedzie ktos jeszcze w naszym domu
to mnie smuci strasznie
ciagle z Nim rozmawiamy, opowiadamy ze bedziemy go nadal kochac, ze on tez kiedys byl u mamy w brzuszki, kopal mamusie, potem sie urodzil, itd, opowiadam mu co bedziemy wspolnie robic jak braciszek sie urodzi, ... Ale to wszystko na nic
jestem tym bardzo bardzo zaniepokojona... Ale poki co mam wielka nadzieje ze jak Maly sie urodzi to wszystko sie zmieni.
imienia nie mamy nadal
kompletnie na nic nie mozemy sie zdecydowac. ale wierze ze jak sie urodzi Malenstwo to bedziemy wiedzieli co do niego pasuje
czarodziejko ja na dzien dzisiejszy juz nie przezywam ze nie spelnia sie moje marzenia o corce i jakos nie mam parcia na realizacje tego marzenia. ALE wiem ze to co ja dzisiaj czuje ma sie nijak do tego co bede czula i pragnela za jakis czas , wiec sie nie zarzekam
zobaczymy za jakis czas
dziewczyny ja sama siebie nie poznaje z ta akceptacja sytuacji. corka to bylo moje pragnienie od zawsze i juz przy pierwszej ciazy bylam bardzo rozczarowna ze to jednak synek nie corka. przez tydzien mialam mega dola i jak nikogo nie bylo to plakalam. teraz zaluje kazdej uronionej lzy bo moj synek to moj najwiekszy skarb ktorego tak ubostwiam ze az tchu mi prakuje.
planujac druga ciaze nawet nie bralam pod uwage ze moze byc drugi synek- jakos przeczucie od poczatku mi podpowidalo ze bedzie corka. a jak juz udalo mi sie wszystko zrealizowac zgodnie z planem (i odsuniecie od owulki te wszystkie inne szczegoly ) to tak bylam pewna tej corki jak niczego innego. no i te przeczucie ktore caly czas mi podpowiadalo ze to corka. nawet dalam sobie wmowic ze to nie blef z ta obraczka krecaca sie na nitce (dodam ze wczesniej w takie wrozby nie wierzylam). nawet bez zalu oddalam wszystkie ciuszki chlopiece bratowej ktora urodzila synka. za to kupilam nawet pare ciuszkow dziewczecych.
wybieralismy tylko imiona dla dziewczynki... Synkowi mowilismy o siostrzyczce....
idac na pierwsze usg w 13 tc bylam w miare spokona, nie spodziewalam sie takich wiesci
sSowa lekarza " ze nie jest pewien ale stawia na synka" byly dla mnie jak cios! Bozsze co ja wtedy czulam
chyba nigdy dotad nie czulam takiego smutku, takie zawodu, takie bolu serca, takie zalamania. w domu lezalam jak flak, pod prysznicem dalam upust emocjom i ryczalam jak glupia......a na drugi dzien mialam mega migrene i nie dalam rady nawet otworzyc oka
nie spodziewalam sie ze tak to przechoruje.
A potem jak glupia wierzylam w pomylke, czytalam wszystkie mozliwe fora o pomylkach, polykalam kazda informacje o mozliwosci pomylki w tym tygodniu ciazy, caly czas liczylam na cod. malo tego -kupowalam jakies dziwne talizmany, nawet żarliwie sie modlilam..
No ale usg w 20tc niestety potwierdzilo ze nie bedzie cudu, nie bedzie spenionych marzen
byl smutek, zawod, rozczarowanie ale juz nie przechorowalam tego. jedynie przez tydzien nie chcialam ani z mezem ani z nikim o tym rozmawiac
musialam to przetrawic.
a teraz? a teraz jest ogromna radosc. jestem pogodzoona i nawet nie wyobrazam sobie ze moze byc inaczej. nawet bez zalu i smutku oddalam kolezance ubranka ktore kupilam dla coreczki
(no dobra zostawilam chyba ze 3 takie cukiereczki z ktorymi nie umialam sie rozstac
).
chcialabym bardzo zeby los kiedys sprawil ze nabiore ochoty na kolejne dziecko i bedzie to wlasnie corcia
bo na dzien dzisiejszy nie chce mi sie juz wiecej dzieci, szczegilnie teraz gdy ostatnie tygodnie zle znosze ciaze;-)
i jeszcze raz podkresle- ja nie czuje juz w ogole smutku ze nosze pod sercem synka bo Go kocham ponad zycie, jedynie czasem zalapuje dolka jak dowiaduje sie ze kolejnej osobie udalo sie zrealizowac swoje marzenia co do plci. wtedy sobie mysle czym ja sobie zasluzylam na to by nie moglo zrealizowac sie moje jedyne najwazniejsze marzenie ......
no to sie rozgadalam
mysle ze cos w tym jest. poprostu musimy znalesc sobie odpowiedz dlaczego wszystko tak sie nam uklada a nie inaczej. wtedy latwiej jest sie ze wszystkim pogodzic ;-)
a Wy dziewczyny zobaczycie coś, obstawicie?