Z informacji podanych przez Panią ciężko stwierdzić czy dziecko jest uzależnione, gdyż nie wiem jak długo posiada telefon komórkowy, do czego mu służy i w jakich okolicznościach go używa? Musi Pani wiedzieć, że ciężko jest zdiagnozować uzależnienie od telefonu komórkowego. Na wczesnym jego etapie osoba młoda jest nie świadoma zagrożeń jakie ją czekają. Z upływem czasu korzystanie z telefonu utrudnia życie, przeszkadza w codzienny funkcjonowaniu. Warto wiedzieć, że uzależnienie te przybiera kilka form m.in. uzależnienie od SMS-ów, uzależnienie od nowych modeli, gracze komórkowi itp. Myślę, że warto porozmawiać z dzieckiem na spokojnie na ten temat i ustalić pewne zasady. Należy poinformować do czego służy telefon- głównie do kontaktu z rodziną. Bardzo dobry pomysł ma Witch84 aby dziecko dostało zwykły telefon (nie smafona), który będzie służył tylko do dzwonienia. Warto wprowadzić w domu strefy wolne od telefonów (np. kuchnia, łazienka), jak i poza domem (kino) i nie zabierać tam telefonu. Bardzo ważne jest, aby Pani spędzała wolny czas z dzieci nie używając telefonu, grając np. w gry planszowe. To właśnie rodzice powinni dawać przykład dzieciom. Jeśli Pani syn lubi grać w gry, nie należy ich instalować na telefonie. Bardzo polecam książkę „Patologia Fonoholizmu” Stanisława Kozaka, rozdział 2. Znajdzie tam Pani wiele informacji na temat uzależnień od telefonów komórkowych (przyczyny, objawy, leczenie- dokładniej strona 79- 104). Od strony 106 znajdzie Pani kilka testów/ ankiet, które mogą posłużyć do diagnozowania wstępnego fonoholizmu (czyli uzależnienia od telefonu). Jak wynika z Pani wypowiedzi poprzez problem z telefonem dziecko sprawia trudności wychowawcze, które Pani opisuj tzn. jest agresywne, bije młodsze rodzeństwo, gdy zabierze mu Pani telefon. Jest wiele konsekwencje z nadmiernego korzystania z telefonu np. utrata kontroli nad własnym zachowaniem, czyli w przypadku Pani syna agresja i przemoc wobec rodzeństwa może być jednym z nich. Także należy jak najszybciej podjąć odpowiednie kroki aby mu pomóc. Musi Pani wyjaśnić dziecku dlaczego bicie młodszego rodzeństwa jest złe, jak czuje się ofiara przemocy. Należy poinformować dziecko jakie istnieją inne metody rozładowania napięcia. Polecam książkę „Dyscyplina bez krzyku i bicia” J.Wyckoff i B.C Unell. Znajdzie Pani tam informacje jak poradzić sobie z agresją i napadami złości u dziecka (zwłaszcza strony od 25-29 oraz 198-204). Książka ta jest bardzo przejrzysta, poruszonych jest w niej wiele zachowań, które mogą sprawiać problem rodzicom. W razie większych wątpliwości zalecam wizytę u specjalistów (psychologa czy terapeuty).