reklama
aniawos
Fanka BB :)
nanusia ale mnie też słowo czopek przeraża..brrrr...
OLA368
Fanka BB :)
Aniu - pocieszające:-) że nie tylko mnie dorosłą babę to słowo "czopek" przyprawia o strach
))
miki_czchow
Fanka BB :)
Jogurty, i płatki owsiane żadnych efektów nie dają, a za śliwkami suszonymi za bardzo nie przepadam, mogłabym pić taki kompot z suszu, ale teraz nigdzie nie można dostać, a jak na Boże Narodzenie będzie po sklepach to już trochę późno dla mnie ;-)
Ten syrop też piłam, miałam zapisany, ale zapomniałam kupić jak byłam ostatnio w Polsce i miesiąc go już nie zażywam, ale zauważyłam że z początku efekty były dużo lepsze, później organizm już się chyba przyzwyczaił. Póki co może spróbuję tej aktivi.
Przypomniałaś mi że siemię lniane można też zalewać wodą i pić tą wodę.
Dzięki za wszystkie rady, czopki to już o ostateczności jak nic innego nie pomoże....
Motyl 12
mama Veroniki i Rysia
Witaminki kupiłam i od dzis zaczynam brac jel to rzeczywiscie u mnie poczatek anemi to chyba w przeciagu kilku dni powinna byc poprawa.Jak myslicie?
bebzonik
Mamusia ślicznej Misi ;]
- Dołączył(a)
- 14 Marzec 2011
- Postów
- 1 065
Motyl,
ja biore witaminy od 6 tygodnia i mam poczatki anemi, wiec to chyba nie jest tak hop siup
Ja tez biore od poczatku zestaw witamin i nie mam anemii wiec to jest na prawde kwestia indywidualna. Motyl12 lykaj witaminki i obserwuj czy cos sie zmienilo. A jak nadal sie tak bedziesz czula to na nastepnej wizycie powiedz o tym ginkowi.
reklama
Witam wszystkich, wcześniej już przeglądałam to forum, ale dopiero teraz zdecydowałam się napisać. Wczorajsza wizyta u gina tak mnie przybiła, że muszę to wyrzucić z siebie, może znajdzie się ktoś kto miał podobne problemy, a może ja sama przesadzam... bo już nie wiem.
Dzisiaj zaczynam 26 tc. Na początku ciąży miałam plamienia, lekarz nie dawał tej ciąży wielkich szans, powiedział, że w ciągu paru dni mogę poronić i żebym się nie przywiązywała. Nie wiem jak można się nie przywiązywać! Zmieniłam lekarza, przepisał duphaston i po jakimś czasie plamienia ustały.
Później czułam się super, miesiąc temu poszłam na kontrolne USG, kolejny szok. Okazało się, że synek ma powiększoną miedniczkę nerkową. Lekarz mnie znowu nastraszył, że w najgorszym przypadku nerka może nie wytrzymać i może przestać pracować. Później wyczytałam, że może nie być aż tak źle i trochę się uspokoiłam.
Pomimo tego fizycznie czułam się bardzo dobrze. Cały czas pracuję (praca siedząca, przy komputerze), ale od jakiegoś czasu po całym dniu pracy brzuch robił mi się twardy i trochę mnie to zaniepokoiło, więc starałam się jak najwięcej leżeć. Wczoraj gin stwierdził, że skraca i rozwiera się szyjka, wczoraj stwierdził, że jest za krótka jak na 25/26 tydzień bo tylko 24mm i zaproponował założenie krążka. Oprócz tego wyniki pokazują, że jest podwyższony cukier po obciążeniu glukozą 50g, 8.3 mmol/l, nastraszył mnie dalszymi wadami dziecka i jego wysoką wagą, co ponoć nie jest zbyt bezpieczne przy porodzie. Do tego też niski poziom żelaza.
Jutro zakłada mi krążek, nie chciałam z tym czekać, bo szyjka ponoć cały czas się skraca, nie poszłam dziś do pracy i zamierzam do założenia pessara leżeć plackiem, nawet z psem na spacer nie wychodzę i mąż stara mi się pomagać, jak może, za co jestem mu niesamowicie wdzięczna, bo rozumie moje obawy.
Cały czas siebie obwiniam, że to ja coś źle robię i stąd te złe wyniki. Mam dosyć stresującą sytuację w rodzinie i przez to dużo się denerwowałam, do tego stres w pracy, a że prowadzę własną działalność, nie mogę po prostu iść na L4 i wszystko sobie olać. Mąż mi w pracy pomaga jak może, ale ma też swoje zajęcia i nie rozdwoi się. Termin porodu mam na 10 września i ostatnio marzę tylko o tym, żeby udało mi się chociaż do 32 t.c. wytrzymać i jakoś donosić maluszka
Dzisiaj zaczynam 26 tc. Na początku ciąży miałam plamienia, lekarz nie dawał tej ciąży wielkich szans, powiedział, że w ciągu paru dni mogę poronić i żebym się nie przywiązywała. Nie wiem jak można się nie przywiązywać! Zmieniłam lekarza, przepisał duphaston i po jakimś czasie plamienia ustały.
Później czułam się super, miesiąc temu poszłam na kontrolne USG, kolejny szok. Okazało się, że synek ma powiększoną miedniczkę nerkową. Lekarz mnie znowu nastraszył, że w najgorszym przypadku nerka może nie wytrzymać i może przestać pracować. Później wyczytałam, że może nie być aż tak źle i trochę się uspokoiłam.
Pomimo tego fizycznie czułam się bardzo dobrze. Cały czas pracuję (praca siedząca, przy komputerze), ale od jakiegoś czasu po całym dniu pracy brzuch robił mi się twardy i trochę mnie to zaniepokoiło, więc starałam się jak najwięcej leżeć. Wczoraj gin stwierdził, że skraca i rozwiera się szyjka, wczoraj stwierdził, że jest za krótka jak na 25/26 tydzień bo tylko 24mm i zaproponował założenie krążka. Oprócz tego wyniki pokazują, że jest podwyższony cukier po obciążeniu glukozą 50g, 8.3 mmol/l, nastraszył mnie dalszymi wadami dziecka i jego wysoką wagą, co ponoć nie jest zbyt bezpieczne przy porodzie. Do tego też niski poziom żelaza.
Jutro zakłada mi krążek, nie chciałam z tym czekać, bo szyjka ponoć cały czas się skraca, nie poszłam dziś do pracy i zamierzam do założenia pessara leżeć plackiem, nawet z psem na spacer nie wychodzę i mąż stara mi się pomagać, jak może, za co jestem mu niesamowicie wdzięczna, bo rozumie moje obawy.
Cały czas siebie obwiniam, że to ja coś źle robię i stąd te złe wyniki. Mam dosyć stresującą sytuację w rodzinie i przez to dużo się denerwowałam, do tego stres w pracy, a że prowadzę własną działalność, nie mogę po prostu iść na L4 i wszystko sobie olać. Mąż mi w pracy pomaga jak może, ale ma też swoje zajęcia i nie rozdwoi się. Termin porodu mam na 10 września i ostatnio marzę tylko o tym, żeby udało mi się chociaż do 32 t.c. wytrzymać i jakoś donosić maluszka