Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Rozumiem Cię. My mamy bonanzę od wczoraj. Niedawno tak kopnęła, że myślałam, że rodzę, akurat w tą pachwinę co mnie zawsze boli. Tzn. Właściwie bardziej są już to przeciągania, kopniaków coraz mniej. Ale silna bardzo jest. Ona chyba lunatykuje, bo to niemożliwe, żeby cały czas się ruszać.Ja dzisiaj rano byłam tak skopana, że do teraz mnie bolii cieszę się, że mały się rusza, ale znowu wpadłam w wieczorną paranoję typu "macica czy jelita". Mam nadzieję, że jednak bardziej boli od wzdęć, bo ja już wpadam w panikę. Więzadła też pobolewają i skąd ja mam wiedzieć, który objaw jest złym objawem...
No gdzieś od 13 tc mówią, że jest dziewczynka, i zdania ginekolog nie zmieniła. Ale tak mi w koło wszyscy mówi, że chłopczyk na pewno. Mój brat mnie ostatnio pytał czy Wawrzek (Wawrzyniec- nie wiem skąd takie imię) już planuje zmianę lokalu.
U mnie wszyscy byli pewni, że będzie dziewczynka a na USG w 18tc się okazało, że chłopiec. W szpitalu i na połówkowym też potwierdzili
i czasami w ciągu dnia. Też mam wrażenie, że rusza się przez sen, bo czytałam, że dzieci w brzuchu śpią po 20h na dobę, a on wczoraj ruszał się przez 5h w ciągu dnia i to tak odczuwalnie 
plus rano sporo. Ale dzisiaj rano to jak sobie położyłam rękę na brzuchu to już mocno czułam kopy.Nie pomogę Ci, ja przed każdą wizytą mam stresa i jestem przekonana, że wyślą mnie do szpitala. Przed ruchami na każdą wizytę szłam absolutnie przekonana, że usłyszę, że serce nie bije. Teraz przy ruchach jestem spokojniejsza o to, ale i tak oddycham dopiero jak słyszę, że szew się trzyma i jest napięty. Potem USG to już przyjemnośćPowiem Wam dziewczyny, że dzisiaj cały dzień jestem jakaś nieswoja… z jednej strony strasznie nie chcę jechać jutro do tego szpitala, ale z drugiej jak wszystko posprawdzają będę spokojniejsza (oby się tam nic złego nie okazało). Od wizyty u prowadzącego, na której stwierdzono skrócenie szyjki każda kontrola powoduje u mnie stres czy wszystko jest w porządku
przerobiłam jakieś gotowanie burgerów, wyjeżdżanie autami z parkingów, to co mi wpadnie to sobie instaluję i jak nie mogę się ze stresu skupić na niczym, to sobie pykam przez chwilę i mi to pomaga. Plus duolingo i mój norweski, też mocno absorbuje myślowo. Dużo bardziej niż książka czy serial.
Ten ciężar w brzuchu też czuję i nie wiem czy zawsze tak jest czy to napinanie jak za długo stoję. Co do wizyt miałam to samo, najpierw serducho, teraz ta szyjka nieszczęsna, bo maluszek się rusza to wiem, że żyjeJa mam aktywności rano i wieczorem
Wzięłam paracetamol, stwierdzając, że nie zaszkodzi, a mnie uspokoi i faktycznie uspokoił i już mnie mniej boli. Ale już czuję ciężar w brzuchu, w sensie czuję, że sobie tam wisi to pół kilo dziecka plus wody i że wszystko się męczy, co to będzie później
Nie pomogę Ci, ja przed każdą wizytą mam stresa i jestem przekonana, że wyślą mnie do szpitala. Przed ruchami na każdą wizytę szłam absolutnie przekonana, że usłyszę, że serce nie bije. Teraz przy ruchach jestem spokojniejsza o to, ale i tak oddycham dopiero jak słyszę, że szew się trzyma i jest napięty. Potem USG to już przyjemność
Myślę, że może po 28 tygodniu głowa odpuści, bo wtedy jak coś się podzieje, to mamy wcześniaka, ale już takiego, którego bez większych problemów uratują, a im późniejszy tydzień tym lepiej. Teraz właściwie moja głowa najbardziej pracuje, bo myślę ciągle, żeby dotrwać jeszcze tydzień do skończonego 24-go tygodnia. Ale w szpitalu mówili, żeby liczyć raczej tak 26-28 jeżeli chodzi o przeżywalność. Więc pewnie wtedy już tego stresu będzie mniej.
ogólnie ja nad serialem albo filmem nie umiem się skupić, bo myśli i tak gdzieś uciekają. Zauważyłam, że szydełko mnie trochę odciąga od myślenia, bo jednak tam muszę liczyć te półsłupki i inne (przez to leżenie podejmuję próby w szydełkowaniu pluszaków - jak ktoś lubi takie robótki to fajna sprawa). Mam też malowanie po numerach, ale że to farby to w łóżku ciężko działać
