Wyniki

I ja jestem tu cały czas, codziennie o Was myślę. Przesyłam dużo ciepła i dobrej energii. Jesteś bardzo dzielną babką, dobrą mamą. Jeszcze będzie dobrze. Tulę wirtualnie.

Też cały czas o Tobie myślę, @NewMom Czytam ten wątek i ślę Wam dużo ciepłych myśli, podziwiam Twoją siłę. Trzymajcie się obie- i Ty, i maleńka.

Warto mieć nadzieję, do samego końca, w większości przypadków okazuje się, że dziecko jest jednak zdrowe i tego Ci z całego serca życzę! A co do tego, co się dzieje w sprawie przerywania ciąż w przypadku wad płodu to też jestem przerażona- dlaczego takie decyzje mają za kobietę podejmować...

Przykro mi bardzo. Na razie postaraj się o tym jak najmniej myśleć, jest jeszcze szansa, że wszystko będzie dobrze i będę za to trzymać kciuki mocno. Gdybyś potrzebowała rozmowy, wsparcia, cokolwiek- odezwij się na priv. Niestety wiem jak to jest.

Ale wystarczą dwie- to koszt ok. 35zl. Też brałam Dostinex, po kilku dniach męczenia się z Bromergonem ( więc nie od razu po porodzie) i zadziałał super. Żadnych skutków ubocznych, w ciągu 2 dni mleka nie było.

Mnie się wydaje, że wystarczy się powstrzymać od ocen. To zrozumiałe, że osoba, która sama była w takiej ciąży lepiej rozumie kogoś w podobnej sytuacji. Pytanie tylko czy jeśli czegoś nie rozumiemy to od razu musimy zakładać, że z drugą osobą jest coś nie tak, bo nie czuje tak, jak nam się...

Dziękuję. Mi dodaje otuchy to, jak wiele kobiet się pod tym wpisem "podpisało".

Trzymaj się dziewczyno, jestem cały czas z Tobą myślami ♡

Ja bym na pewno to, ja bym na pewno tamto. No i super, może jakiś order za Twoje teoretyczne bohaterstwo? Dziwnym trafem najwięcej do powiedzenia o psychicznym stanie kogoś w tak trudnej sytuacji zawsze mają osoby, które same się nigdy w niej nie znalazły. Wiesz co Ci powiem? Nie masz pojęcia co...

Ja od wczoraj już w domu, wszystko mnie boli i psychicznie jestem zmasakrowana po prostu, ciągle płaczę. Staram się trzymać myśli, że ta decyzja była właściwa, ale ciężko mi, ciągle myślę o moim synku. Mam nadzieję, że z czasem będzie lepiej.

Ja jestem po drugiej dawce tabletek i ból się powoli rozkręca, a gdy go czuję to mnie dopadają wyrzuty sumienia: czy miałam prawo tak zrobić? Płakać mi się chce. Mam gorączkę i czuję się fatalnie i fizycznie, i psychicznie :(

Ja w piątek mam przyjęcie do szpitala, wszystko się przeciągnęło przez koronawirusa i procedury. Więc jestem jeszcze przed i to najdłuższy tydzień mojego życia. Bardzo się boję tego, co mnie czeka i tego, co będzie później. Jestem na szczęście pod opieką psychologa, bo nie wiem jak dałabym radę...

Dlatego ja staram się na razie nie mówić "nigdy", ale na pewno w najbliższym czasie nie będę o macierzyństwie myśleć. Jestem po 30tce, teoretycznie jeszcze jest trochę czasu, ale najpierw muszę psychicznie przepracować wszystko, co mnie spotkało do tej pory, bo póki co sobie nie potrafię...

Nie mam. W pierwszej ciąży zarodek za wolno się rozwijał, dostałam skierowanie do szpitala z diagnozą, że ciąża obumarła. Przyjęli mnie tydzień później i podczas usg okazało się, że serduszko jednak bije, ale za wolno i że "raczej nic z tego nie będzie". Dwa tygodnie później poroniłam w domu...

Ja się kolejnej ciąży już boję. Jestem po jednym poronieniu, które było dla mnie traumatyczne, wydarzyło się w trudnych okolicznościach, w szpitalach potem też przeszłam swoje. Teraz W drugiej ciąży od początku stres, że to się może powtórzyć, po 12tym tygodniu stres, że było podejrzenie wad, od...

No właśnie. To jest wszystko tak smutne :( trzymam kciuki za Ciebie i malutką.

Byliśmy wczoraj u mojej lekarz prowadzącej, omówiliśmy wszystkie medyczne za i przeciw, płakałam jak bóbr w tym gabinecie. W poniedziałek mam zadzwonić do szpitala i umówić się na przyjęcie na wywołanie. To była najtrudniejsza decyzja w moim życiu i wiem, że długo będę się z nią musiała godzić...

Dla mnie to też dwie równie sytuacje. Kiedy dziecko rodzi się chore albo zachoruje po jakimś czasie to po prostu trzeba stawić temu czoła. Jeśli już w ciąży się wie o poważnej chorobie, która wpłynie na calutkie życie, spowoduje samotność i cierpienie tego dziecka i bardzo obciąży rodziców...

My z mężem do jutra musimy podjąć decyzję, ja jestem psychicznie w takim stanie, że dostałam receptę na psychotropy. Naprawdę, człowiek czuje się jak w potrzasku i dopiero teraz wiem, że nie da się postawić w tej sytuacji dopóki się przez to nie przejdzie samemu. Dlatego po prostu trzymam kciuki...

Czytam tak Wasze wypowiedzi dziewczyny i część z nich wydaje mi się nieco oderwana od rzeczywistości. Tak, można obserwować dzieciaki-cudaki, można mieć w głowie to, że dzieci z zespołem Downa są słodkie i empatyczne, ale nie zapominajmy, że to jest poważny zespół genetyczny, który moze się...