Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Mój mnie podnosi na duchu, jak byłam strzepkiem nerwów po wizycie na IP, gdzie lekarz mi praktycznie nie dawał nadziei i czekałam na rozwój sytuacji biorąc leki i badając betę w oczekiwaniu na wizytę u mojego gina - to mąż powiedział, że trzeba wierzyć, że będzie dobrze i będzie wierzył w to tak długo dopóki nie będzie pewnego potwierdzenia, że jest źle i dopiero wtedy będzie czas na płacz. Przytulał, sprawdzał wyniki online i powiedział mi jakie są dopiero jak było widać, że dobre. To jego podejście mi pomagało, mimo że jak byłam mega zdołowana to ten optymizm mnie momentami denerwował.
Moj tylko wie ze sie chujowo czuje. Nie dziele sie obawami, a smutkow dopoki nic sie zlego nie dzieje NIE MAM
Przeżywa ze mną każdą emocje, widzę, że się martwi, ale dodaje mi mega otuchy. Chociaż sam jest zły na fatalny poziom lekarzy do których trafiamy i sposobu w jaki często nas traktują. Są momenty, że podniesie na mnie głos, bo ewidentnie wariują mi hormony i się przyczepiam o byle co, ale wiem, że całym sercem jest ze mną i walczy o to dziecko dzień w dzień- tak samo jak ja . 
Przepraszam, ale wracanie do swojego poronienia czy czytanie o poronieniach innych dla mnie nie jest wsparciem, a raczej czymś dołującym.
A może to właśnie Ty swoją dobrą energią i słowem mogłabyś kogoś wesprzeć? Nie myślisz o tym, czego inni tu potrzebują?
dlatego wkładki nosze, żeby nie ciapać bielizny 
Ja od wczoraj na zwolnieniu. Serducho było. Ale po poronieniu stresuje się mega. A następna wizyta 18 lutego
