Starania o pierwsze maleństwo lato 2015

[PanaKotka]

Kuźwa... Co chcę zedytować post na telefonie, to mi go zjada!!!

Ja jestem konserwa w wielu sprawach. I dobrze, bo to zdrowiej dla psychiki.

U mnie nie będzie żadnych zabawkowych trupków, zdeformowanych lalek i tym podobnych. Będzie wpajanie zdrowych wartości, gry i zabawy rozwijające osobowość, wyobraźnię i kreatywność.

Nie będzie dawania dzieciom telefonu, bo tak łatwiej go przewinąć. Znam dwuletnie dziecko, które samo bierze telefon, wchodzi do sklepu, ściąga grę, gra, a jak mu się gra nie podoba, to usuwa ją z telefonu i szuka kolejnej. A 6 czy 7 miesięczne dziecko z najbliższej rodziny doskonale wiedziało już jak odblokować telefon i że jak się rozmawia, to przykłada się telefon do ucha. Gdybym tego nie widziała, to bym chyba nie wierzyła. Wg mnie to nie jest dobre. Ja pierwszy komputer miałam w wieku 7 czy 8 lat. A teraz dziecko niemal się rodzi z telefonem w ręku... Przecież to jest odmóżdżąjące...

 

[PanaKotka]

Ta nastolatka, o której pisałam wcześniej w ogóle się nie rozstaje z telefonem. Nawet śpi z nim pod poduszką, chodzi z nim do toalety (przez co utopiła kika telefonów w kiblu i pod prysznicem)... Zamiast wyjść na podwórko z innymi dziećmi, to smsuje, tweetuje i pisze na fb nawet z sąsiadką zza ściany... A wiesz jak się teraz poznaje ludzi? Nie w rozmowie... Zadaje się pytania na asku.

Za to jak trzeba iść do sklepu i zapytać o rozmiar bluzki, to gówniarz zapomina języka w gębie i nie potrafi o nic zapytać. Masakra jakaś...

 

[luska22]

Nasze pokolenie nie mialo tak kompa dopiero w gimnazjum telek w 3 gim byl mi potrzebny bo mama musiala miec ze mna kontakt jak jezdzilam z papierami do technikum to dlatego my bawilismy sie w chowanego nawet noca sztandary skakanka itp nawet pilka nozna i siatka ogladalismy wieczorynke i pokepony ja lubialam smerfy i gumisie fajne czasy a teraz dwulatek ma juz telefon dotykowy komp jest obecny nawet gdy maja spac

 

[Sikulinda]

ja jestem młoda...ale chyba za stara na coś takiego...:/

 

[PanaKotka]

Sikulinda, ja też za stara... Czasem myślę, że rodząc dziecko zrobię mu krzywdę, bo będzie musiało żyć w naprawdę chorych czasach...

 

[luska22]

Kochane bedziemy najwspanialszymi mamami bo czekamy na nasze skarby jestesmy w pelni gotowe by zostac matka ale los wystawia nas na cierpliwosc dlatego nasze skarby beda wyczekane upragnione i nasze ale musimy na nie troche poczekac

 

[PanaKotka]

Lusia, jestem w 100% przekonana, że każda z nas zrobi wszystko co w jej mocy, aby być najlepszą matką dla swojego dziecka... Oby tyko nie poszło to w drugą stronę i byśmy nie stały się nadopiekuńcze i zbyt pobłażliwe

 

[Megi93]

No ja z dziećmi w wieku szkolnym i przedszkolnym mam dużo do czynienia i aż nie dowierzam momentami. K ma dwie najmłodsze siostry jedna idzie teraz do 5 druga do 3 klasy. Wiec dla mnie nie są już małymi dziećmi. W szkole zupełnie sobie nie radzą, w domu też nic nie umia zrobić przez co jest ciągły burdel i wrzask bo "małe" się bawią tymi durny i lalkami, kocyka i pony itp. Ale tesciowie sami tak je krzywdzą. Jak przyjde a tesciow nie ma od razu wiedzą do czego służy zlew, gąbka i płyn do naczyń. Nie ma latania z piciem, durnych wrzaskow i ciągłego skarzenia jedna na drugą i pyskowania, nawet jesc umia sobie same zrobić bez zazynania się jak prosiąt nożem, co oczywiście się zmienia wraz z wejściem rodziców do domu. Nigdy na żadne dziecko nie musiałam podnieść głosu i nie mam zamiaru. Tak naprawdę to nie wina dzieci ze takie są tylko rodziców którzy kalecza swoje dzieci. Dużo bym mogła wam opowiedzieć historii dzieciaków w różnym wieku.

 

[PanaKotka]

Megi, stawiam Ci piwo. Myślę dokładnie tak samo i mam takie same spostrzeżenia. Z teściami nie mam na szczęście kontaktu, bo brata mojego Drwala dzieci przez teściową to kaleki życiowe, społeczne i emocjonalne są. Szkoda gadać... Nie chcę o tym mówić, bo mnie krew zalewa.

 

[Megi93]

Wiele dzisiejszych rodziców i dziadków robi krzywdę dzieciom myśląc że póki nie odpyskuja aż im w pięty pójdzie to nie wiedzą o czym się mówi nie widzą ich niekonsekwencji i poradniki rodziców. A dla mnie tak naprawdę takie dziecko które nie rozumie i nie zna konsekwencji swoich czynow jest dziecko do roku. A 2,5 czy 3 latek robi coś zlosliwie żeby tylko zwrócić uwagę na siebie lub poprostu dokuczyc to nie jest mały niemowlaczek. Miałam parę lat temu taka sytuacje, wnuk mojej ciotki miał prawie 3 lata strasznie rozpuszczone jak i dwójką jego młodszych braci ale pominmy. Byłyśmy zajęte przez chwile papierami ale oczywiście jak ktoś nowy przyjdzie to trzeba się popisać. Z tej złości ze nikt nad nim nie skacze i nie niunia co chwile wysypal cukiernice pełna cukru na dywan. Ciotka juz wszystko rzuca leci na pomoc bo przecież jeszcze chwila i by sok na siebie wylal cukier pewnie mu się do oczu nasypalam i oslepnie w sekundę... Dziecko zadowolone bo dopielo swego. Wtedy ja poszlam po odkurzacz wliczylam na najmniejsze ssanie żeby mógł młody nim przesuwać, pokazalam mu i powiedziałam co będzie robił i dlaczego co spotkało się z wielkim wyciem (wycie to dla mnie krzyk i szloch bez ani jednej lezki) i tak przez 40 minut szural tym odkurzaczem i sobie "poplakiwal" aż calutki cukier zebrał, jeszcze się tak rozpędzil ze przedpokój chciał odkurzyc zmeczyl się przeokrutnie, przeprosił babcie i poszedł sam z siebie myc klocki bo zauważył ze tam też jest cukier. różne miałam z nim i jego bratem walki od uciekania na ulicy, po straszne tortury gdy trzeba było wracać z placu oczywiście takie moje zajmowanie się nimi domownikom dużo nie dało ale dziś jestem ich ulubiona ciocia i gdy są ze mną chodzą jak w zegareczku, uśmiechnięci i spokojni a wszyscy wokół się dziwią ze potrafią żyć ze sobą jak ludzie.