obawa przed drugą ciążą

[Milkowa]

Witam! Ja też zastanawiam się nad drugą pociechą, mój instynkt macierzyński po prostu zaczyna mocno o sobie przypominać. Nie chcę, żeby synek był jedynakiem, ale też jestem pełna obaw.
1. Boję się, że znowu przez pierwsze dwa miesiące ciąży będę plamiła i przyjdzie mi się położyć do szpitala, a wiem, że mój synek ciężko przeżyje rozstanie ze mną na kilka dni.
2. W ogóle martwię się o to co będzie z moim synkiem, jak mnie kilka dni nie będzie. Wiem, że mąż będzie z nim w domu, ale też wiem, że moja znienawidzona teściowa będzie przyłaziła i próbowała małego zabrać, a ja już od początku jej powiedziałam, że mojego dziecka na 5 minut z nią samą nie zostawię! Dlaczego? To długa historia, powiem tylko tyle, że nie chciała mnie w rodzinie, a tym samym wnuka. A teraz jakby miłość odczuła...
Nie wiem, chyba jestem nienormalna, mam nadzieję, że jednak jest ktoś kto mnie zrozumie.

 

[Nancy1529]

Oj, widzę, że masz podobną sytuację jak ja. Też bym chciała drugiego dzidziusia, oboje z mężem byśmy chcieli, ale po pierwsze sytuacja finansowa musi ulec poprawie, wiem, wiem, ciuszki po starszej siostrze (choć może urodzić się chłopak, więc sukienki odpadają), a po drugie, jestem po cc, lekarz kazał odczekać prawie 2 lata, a ja drugie, chciałabym rodzić naturalnie, gdyż planujemy 3, a podobno z każdą cesarka rośnie ryzyko powikłań.

 

[o.lena]

Witam wszystkich,
Chciałabym dołączyć do wątku, bo mi to także bardo temat bliski.
Jestem mama 4letniego szkraba - już przedszkolaka i od pewnego czasu coraz częściej myślę o posiadaniu drugiego potomka. Nie boję się ciąży bo miło wspominam poprzednia, ale przeraża mnie wizja nieprzespanych nocy, kolek itp. Pierwszy rok Mareczka to była dla nas masakra:-(
Moje znajome mówią, że przy drugim dziecku jest łatwiej...ale nie mogę się przekonać. Boje się też, że będę miała problem z podziałem czasu pomiędzy dzieciakami...
Powiedzcie jak u Was w tej kwestii? Bardziej obawiacie samego przebiegu ciąży i porodu czy już jak dzidziuś się urodzi?

Pozdrawiam

 

[zyta]

witam!i ja dolaczam do tego watku
obawy mam wielkie,dotyczacej ciazy itp.ktora rowna sie z brakiem zdecydowania...
chociaz z pierwsza ciaza nie mialam problemow,ale teraz jestem wiadomo o kilka lat starsza...Dochodza do tego jak zwykle finanse...nieprzespane noce itp.

 

[diablica3010]

o to coś dla mnie ja też chciałaby a boję sie.....ciągle pamiętam ten krzyk młodej jak kolki miała to spanie po 2-3 godziny na dobę ale u mnie sytuacja jest taka że męża nie ma w domu siedzę sama....tzn wyjeżdza na 5 do 7 dni i wraca na 1 -2 dni to w sezonie zimowym a w letnim nie ma go wcale tylko majtki przyjeżdza wymieniać i tak przynajmniej 3 miesiące dodatkowo mieszkam od mojej rodziny 500 km a z teściami nie gadam za bardzo....i zdecyduj sie na drugie dziecko no strach

 

[mama_]

hej, dziewczyny
też jestem pełna obaw, ale zapadła decyzja o staraniach nad drugim potomkiem

stan ciąży bardzo mi się podobał (no może z wyjątkiem porodu;-)) a córa była niemowlakiem prostym w obsłudze i gdyby nie te ch....e finanse to mogłabym mieć nawet 4-5 dzieci

 

[Karolina1983a]

a może przed trzecią?
Bardzo bym chciała i to jeszcze jak.
Ale:
- co z pracą? byłam na 2 macierzyńskich w niewielkim odstępie czasu
- czy uda mi się utrzymać i zapewnić dobry start w życiu 3 dzieci?
- czy dam sobie radę? Z 2 jest luz a jak będzie z 3?
i wiele innych pytań.

Nie chcę mieć dużej różnicy wieku, ale jest tyle wątpliwości.

 

[harasim1]

Witajcie! Zmagałam się z tym samym dylematem co większość z Was ale los podjął decyzję za nas. Moja sytuacja nie jest najgorsza ale także mam wiele obaw. Mam syna ur w lipcu 2008. tydzień temu dowiedzialam się, że znów jestem w ciąży. Nie wiem który to tydzień bo nie pamiętam daty ostatniego okresu ale podejrzewam że 5-7. Spowodowane jest to ogromnym grudniowym zamieszaniem, święta,wyjazd w góry, zbliżające się egzaminy. Właśnie studiuje dziennie na 1 roku. mam męża, pracuje tylko on. Z tego powodu obawiam się o kwestie finansową ale myślę,że pieniądze zawsze się znajdą. Nie chciałbym tylko zawalić studiów. ja, mąż i rodzice byli by rozczarowań
wani. Boję się także jak powiedzieć to moim rodzicom. Pewnie przeraża się,że zrezygnuje z nauki lub nie poradzę sobie. Wiem,że będzie ciężko. jedną osoba ppracująca, dziecko i drugie w drodze a ja na studiach. Ma ktoś może podobną sytuację? Zaznaczam,że cieszę się z ciąży bo planowalismy rodzeństwo dla syna ale tak na końcu drugiego roku studiów, może trzeciego.

 

[karotka00]

Witam serdecznie,
jestem jakby w temacie, mieszkam z mężem w Niemczech, mamy 2,5-roczną córkę, Sarę (urodzona w Polsce,tu jesteśmy ponad rok) i od jakiegoś czasu myślimy o drugim dziecku.Tzn., mąż od dawna usiłował mnie namówić,ja kategorycznie odmawiałam (finanse, wspomnienia porodu, okres niemowlęcy itp.),ale jakoś powoli mi chyba przechodzi...Tutaj życie jest o wiele łatwiejsze,nie martwię się,że nie mam co do garnka włożyć,socjal od państwa i na dzieci jest naprawdę super.Także chyba dołączam do Waszego kubu Pozdrawiam.

 

[Ewa Joanna]

harasim1 Ja jestem w podobnej sytuacji z tą różnicą, że ja bardzo chcę drugiego dziecka i jeszcze w ciąży nie jestem:-(
Powiedz proszę jak ci się układa? Planujesz dziekankę? Pozdrawiam gorąco!