Po prostu wiedziałam, że bez niej będzie zator i może to zaszkodzić rozwijać się dziecku lub zatrzymać jego rozwój. Ja z tych mocno walczących, więc nie ma znaczenia czy mam zastrzyki, wlewy, 11 tabletek, krwawienia itp. walczę do końca i wiedziałam, że warto. Mam dzięki temu 27 miesięczną córkę. Ja biłam zastrzyki 55 tygodni czyi też niemalże 400 zastrzyków z heparyny. Przy pierwszych płakałam ze strachu i bólu, potem było w miarę okej. Poród miałam w 41t1d i brzuch miałam już tak napięty, że ciężko było wbijać, ale i tak było to lepsze niż wbijanie przez 6 tygodni połodu na zwiotczałej skórze... to było najmniej przyjemne. Jeżeli chodzi o heparyne, to w większości mam wrażenie, że lekarze już przepisują przy poronienia nawykowych, czyli przynajmniej 2 poronieniach. Można wykonać pakiet badań na trombofilię wrodzoną i tam wyjdzie czy masz potrzebe bicia heparyny. Ja mam co prawda tylko PAI-1, które ma podobno połowa społeczeństwa i według hematologa nie było potrzeby podstawy przepisania heparyny. Jednak moja ginekolog immunolog przepisała i to był mój psycholog w zastrzyku
A nie jest przypadkiem tak, że zastrzyk wbija się właśnie prostopadłe do brzucha? Każda instrukcja clexane tak ma i filmiki i polożne mi też mówiely aby tak wbijała. Ja leżąc na oddziale położniczym w 31 tc z zagrażającym przedwczsnym porodem byłam jedną które wbijała rano i chciała to zrobić sama. Nie dałam tego zrobić położnej
U mnie tylko potworne zmęczenie i senność i brak sił no i naturalnie wkurw na całego i na wszytkich w skali huraganu w filmach amerykańskich, który zagraża ludzkości
a na stanie 27 miesięczna córka, więc nie jest lekko. W pierwszej ciąży leżałam i ksiażki czytałam
netflix cały dzień właćzony a tutaj takie zderzenie z rzeczywistościa. Ale dzięki córce nie mam czasu na myślenie i czas szybko ucieka.
U mnie dopiero 6t5d
najgorzej ze córka ma bunt 5 latka wiec w domu same pioruny 
boję się tej trzeciej ciąży... Dwie poprzednie dały mi popalić, nasilone objawy, tragiczne porody, ja się do tego nie nadaje 
przepraszam, że tak Wam truję, zamiast się cieszyć, może mi to minie, po prostu na razie nie czuje się dobrze 
z czasem się to zmieni, kochasz swoje dzieci i jesteś z nimi szczęśliwa wiec te maleństwo na pewno tez kochasz, i dasz radę 
w końcu jesteś kobieta, a jest coś z czymś kobieta sobie nie poradzi ? 
trochę feministycznie to zabrzmiało, ale taka prawda !
nie mam cierpliwości, wszystko mnie irytuje, jestem zmęczona. Pracuje od 7.30 do 19.30 a tak na prawdę w okolicach południa mam ochotę krzyczeć i uciekać stamtąd... musze się dobrze kontrolować. 
mam prawie 1,5 roczne dziecko i to jest naprawdę huragan 
jest go wszędzie pełno, nie chodzi-on tylko biega, No i czasem za nim nie nadążam. Teraz doszło zmęczenie i te pieruńskie mdłości i czasem po prostu leżę jak placek, a on chce się bawić. No ale co zrobię ? No pobawię się ale to nie to samo co miesiąc temu xd a on to widzi i czuje i mam wrażenie ze czasem jest smutny 
może rzygac, mdleć, wszystko mi jedno. Tylko żeby tym razem się udało, a synkowi brak sił wynagrodzę rodzeństwem z którym zawsze będzie mógł się bawić 