Lutóweczki 2014

[Selerowa]

Podobno nad Warszawą ma wiać najmocniej po południu, to ja nie wiem co to będzie. Może już mąż zdąży wrócić, zawsze to razniej:-)
Jak mieszkaliśmy na parterze to miałam wszystko w głębokim poważaniu i spałam jak zabita, ale teraz na piętrze ze stropodachem to koszmar. I śnieg pada.
Dzwonił mąż, mają po nocy mnóstwo awarii i jezdzi z jed ego miejsca w drugie. Aż mi go szkoda.

 

[edda89]

Widzę tu już weekendowo. A ja mojego męża dopiero będe widzieć za 2 tyg. :-(

 

[marta_a26]

Edda wiem jak to jest tęsknić Ale co zrobisz jak po prostu inaczej w naszych czasach się nie da...

 

[Selerowa]

Śnieżyca u mnie, aż ciemno. Mąż nie wiadomo kiedy wróci. Niech to już się skończy.
Nad stolicą już się skończyła śnieżyca, więc liczę, że i u nas za chwilę pójdzie sobie dalej.

 

[Verita]

Podziwiam , ja bym nie mogla zyc z dala. nie dlqa mnie i zadne pieniadze by mnie nie skusily. Dla mnie rodzina to musi byc razem, chyba tylko choroba by mnie przekonala, a dlugi czy jakies marzenia co kupie za kase to juz nie . Ile rodzin musi tak zyc, tylko dlatego ze panstwo pl nie zajmnie sie rodzinami tylko swoimi kieszeniami

 

[Selerowa]

Wiesz verita, Ty byś się nie zdecydowała, ale są takie rejony kraju, że ludzie po prostu nie mają wyboru. My też swego czasu staliśmy nad takim dylematem- zadłużyć się na 30 lat, żeby po ludzku mieszkać, czy może niech mąż wyjedzie na niespełna rok i bez kredytu będziemy mogli się rozbudować. Rozwiązaniem była choroba teściowej, potem jej śmierć. Mąż musiał zostać.Znalezliśmy jeszcze inne rozwiązanie, ale od 5 lat żyjemy od wypłaty do wypłaty. Zarabiamy naprawdę bardzo dobrze i w. ormalnych warunkach na wiele moglibyśmy sobie pozwolić, ale co z tego, kiedy najpierw trzeba spłacić kredyt, opłacic rachunki, no i coś jeść. Na resztę trzeba się namęczyć, żeby odłożyć.

Rozjaśniło się odrobinę. Może zaraz przejdzie:-)

 

[kesti]

Verita ja tesknie jak moj wyjezdza, ale praca ktora wykonuje go w pelni satysfakcjonuje, moj maz nie lubi stac w miejscu, poza tym dzieki Jego pracy zwiedzilam wiele krajow, nie tyle co moj malzonek, no ale nie zawsze moge latac z Nim, na szczescie moj wylatuje na kilka dni zazwyczaj, ale kilka razy w miesiacu. Czy rodzina traci na Jego pracy, uwazam, ze nie. Bo kazdy wolny czas spedza z nami, a poza tym szczesliwi rodzice to szczesliwe dzieci, duzo gorzej jak czlowiek idzie do pracy ze zrezygnowaniem. Po za tym jestem przekonana, ze jak Nasze dzieci dorosna beda bardzo dumne z taty.

 

[marta_a26]

Verita uwierz, że jakby się dało to połowa z nas nie podjęłaby takich prac jakie wykonuje. M próbował w kraju i co z tego wyszło... lepiej nie mówić. Teraz i tak nie możemy narzekać, bo możemy rozmawiać cały czas przez tel i jakoś czas szybko mija. Ale gdyby nie taka praca to nie dalibyśmy rady. Tak jak pisze Selerowa, kredyty, wydatki, życie...i niestety inaczej się nie da.

Dostałam paczkę z rzeczami dla maluszka i trochę dla siebie. Ale jestem zadowolona :-) I piękna mata edukacyjna leży już na moim łóżku i czeka aż M przyjdzie zobaczyć :-) Bardzo polecam sprzedawcę: Przedmioty użytkownika rodzyneczki - Allegro.pl - Więcej niż aukcje. Najlepsze oferty na największej platformie handlowej.

 

[edda89]

Widzę, że nie jestem sama słomiana wdowa
Verita tak samo ja np. podziwiam Ciebie, bo ja nie mogłabym mieszkać gdzie indziej niż w PL. Moja siostra mieszkała 5 lat w IRL i jak ją odwiedzałam to po tygodniu już się czułam nieswojo. Niby język znam, dogadać się umiałam, ale mieszkać tam na dłuższą metę - nie dałabym rady. Bariera dla mnie nie do pokonania. Nie przekonują mnie tam lepsze zarobki czy lepszy socjal. Dla mnie nie liczy się tylko rodzina, którą założyłam z mężem ale rodzeństwo, rodzice. Wole ich mieć przy sobie Pracę zawsze można zmienić, chociaż w tym momencie to nie wchodzi w rachubę. Za dużo wydatków.

 

[kesti]

to ja tak z inne beczki Nie wiecie moze, jak to jest jak nie chce karmic piersia... Kiedy w szpitalu mam podac mleko modyf... Na porodowce czy jak.. Nie wiem jak sobie to ulozyc