Lipcowe mamy

[e_mama]

dla mnie 2 to już szczyt możliwości fizycznych i psychicznych
muszę iść jak najszybciej do pracy bo mi psycha siada, tak żle jak jest od ok 2 miesięcy nie było nigdy:-(
a ostatnie 2 tygodnie prawie mnie dobiły

mnie dopadło dużo wcześniej a w domu mam aniołka i to jednego a nie dwójkę...
:-dull:

właśnie to przeczytałam
i wydaje mni się, że fajnie jest mieć takie podejście i też bym tak chciała
no i chyba będę musiała trochę nad tym popracować:dull:

obecnie zdecydowanie pomaga mi ładna pogoda i SŁOŃCE!, które gości na wybrzeżu pierwszy raz od czerwca tego roku...

 

[nenius]

hmm, nie pamietam czy sie już witałam , ale chyba nie więc cześć :-) (to wszystko przez to że od rana miałam mętlik w pracy i dopiero teraz trochę się rozluźniło )

Jeszcze trochę w tym temacie (a co tam, młody ogląda bajki a ja mam cały dzień przed sobą i mnóstwo czasu). Nie, żebym się wymądrzała , ale tak sobie myślę, że bardzo wiele, jak nie większość tego, w jaki sposób podejdziemy do tematu wychowania małego dziecka/dzieci zależy od naszego nastawienia. Jeśli chodzi o mnie, był czas, kiedy często chodziłam wkurzona. Bo bałaganił, wrszeszczał, bo nie miałam czasu się ubrać idąc z nim na spacer, bo coś mi nie wychodziło, bo się nie słuchał itp. Ale w pewnym momencie zrozumiałam, ze to jest przecież moje kochane dziecko I zaczęłam podchodzić do wszystkiego z większym spokojem. Nastawiłam się, że musi być wrzask, awantury w sklepie, brudna trzecia para spodni w ciągu jednego dnia itp. Że to jest nieodłączna część etapu dzieciństwa mojego dziecka i że to super fajne wychowywać małą istotkę I przestało mnie to przerażać. Szybko okazało się też, że wyszło to na dobre całej mojej rodzinie- Kornel stał się dużo spokojniejszy, łoś bardziej cieprliwy..Oczywiście jeszcze czasem mam gorszy dzień, kiedy mnie wszystko wk...ia , ale chyba nastąpiła we mnie jakaś przemiana i fajnie mi z tym. Jak tak dalej pójdzie, to kto wie, może decyzja o drugim dziecku nadejdze szybciej ;-)

bardzo podoba mi się ten post

 

[Iwon]

Zastanawiam sie tylko, czy dwoje dzieci to dwa razy więcej kłopotu, czy tu nalezy zastosować jakąs inną funkcję? Byle nie do kwadratu

To chyba jednak ta funkcja Tyle, że Ty się też pewnie dwa razy bardziej wzmacniasz po zaprawie z pierwszym, więc suma sumarum nie jest tak źle Ale to taka moja teoria, to Ty mi wkrótce powiesz, jak jest. Liczę na to ;-)

 

[Iwon]

A Mania, która była dla mnie wzorem nic się nie odzywa. Nie ma kto mnie pogłaskać po głowie ;-)

Oj, młoda, no przecież opowiedziałam Ci o babci Nic nie doceni, jak się człowiek stara :dull:;-);-);-)

 

[Iwon]

tak tak, trzeba się jakoś pocieszac. Po prostu przy drugim będziesz dwa razy dłużej i dwa razy bardziej chodzić wkurzona.

Ale skoro teraz chodzę dwa rayz mniej wkurzona, niż jeszcze parę miesiecy temu, a przy dwójce mam być wkurzona dwa razy bardziej, niż teraz, to znaczy, że nie będę wkurzona bardziej, niż przy jednym dziecku na początku ;-) Zapowiada się całkiem nieźle

 

[anusia_80]

Hej lipcóweczki:-)
ale skwar, właśńie wrócilismy z piaskownicy do domu, bo leje się i ze mnie i z dawidkamuszę się wybrać chyba do lekarza, bo od dłuższego czasu non stop boli mnie głowa, a nie są to zatoki
poza tym trzeba mi opróznić całą szafę, bo łosiek ma wrócić w południe do domu i mamy zacząć przenosić sypialnię - nareszcie!!!
chociaz znając jego tempo działania może to nam zając cały bity tydzień

 

[anusia_80]

Jeszcze trochę w tym temacie (a co tam, młody ogląda bajki a ja mam cały dzień przed sobą i mnóstwo czasu). Nie, żebym się wymądrzała , ale tak sobie myślę, że bardzo wiele, jak nie większość tego, w jaki sposób podejdziemy do tematu wychowania małego dziecka/dzieci zależy od naszego nastawienia. Jeśli chodzi o mnie, był czas, kiedy często chodziłam wkurzona. Bo bałaganił, wrszeszczał, bo nie miałam czasu się ubrać idąc z nim na spacer, bo coś mi nie wychodziło, bo się nie słuchał itp. Ale w pewnym momencie zrozumiałam, ze to jest przecież moje kochane dziecko I zaczęłam podchodzić do wszystkiego z większym spokojem. Nastawiłam się, że musi być wrzask, awantury w sklepie, brudna trzecia para spodni w ciągu jednego dnia itp. Że to jest nieodłączna część etapu dzieciństwa mojego dziecka i że to super fajne wychowywać małą istotkę I przestało mnie to przerażać. Szybko okazało się też, że wyszło to na dobre całej mojej rodzinie- Kornel stał się dużo spokojniejszy, łoś bardziej cieprliwy..Oczywiście jeszcze czasem mam gorszy dzień, kiedy mnie wszystko wk...ia , ale chyba nastąpiła we mnie jakaś przemiana i fajnie mi z tym. Jak tak dalej pójdzie, to kto wie, może decyzja o drugim dziecku nadejdze szybciej ;-)

Iwon, po tym poście coś mi się wydaje ,że trójeczka dzieciaczków, to dla Ciebie bułka z masłem;-)

 

[Iwon]

Iwon, po tym poście coś mi się wydaje ,że trójeczka dzieciaczków, to dla Ciebie bułka z masłem;-)

Mówisz?
Żeby to prawda była

 

[gazelaczek]

Oj, młoda, no przecież opowiedziałam Ci o babci Nic nie doceni, jak się człowiek stara :dull:;-);-);-)

mało mi było Ale nie powiem - ten tekst, że my po pierwszym dziecku tez jesteśmy silniejsze i jakoś gładziej nam pójdzie zrobił na mnie wrażenie ;-)

 

[anusia_80]

Mówisz?
Żeby to prawda była

pewnie,że mówię
trzeba się przekonać;-) moje plany co dod zieci, to dwojeczka, a wyjdzie jak wyjdzie, byleby nie 7 i to jedno za drugim, bo matka polka to ze mnie nie bedzie, a psycha siadła by mi przy trzecim bobasie;-)