Notka - ja też zaczęłam od Millenium
. Mi bardzo przypadła do gustu seria Lizy Marklund z dziennikarką Anniką Bengzton w roli głównej - najlepiej czytać we właściwej kolejności, tak że się układa czasowo jej historia. Nie są brutalne, a trzymają w napięciu. Czytam je na zmianę z Tess Gerittsen, tam główną bohaterką jest policjantka i patolog (bo chyba tak mówi sie na osobę pracującą w prosektorium). To kryminały w większości medyczne, dwa najbardziej znane są brutalne (Skalpel i Chirurg), ale czytałam kilka innych tj. Ciało, Dolina Umarłych, Klub Mefista - bardzo wciągające, ale nie powodują mdłości
. Autorka wcześniej pisała romanse, więc te jej kryminały mają też zazwyczaj wątek miłosny. Czytałam także Alistaira MacLeana, ale żeby się w nich połapać, to trzeba byłoby jednym ciurkiem przeczytać, a i tak się nie wydedukuje kto zabił
- ale mężowi się podobały. Są też takie, które mi nie podeszły np. seria Wallander - flaki z olejem, a Asę Larsson (I tylko jej czarna ścieżka) oddałam, bo stwierdziłam, że nie dotrwam do końca - nudy...
Ja polskich jeszcze nie czytam, może kiedyś
A tak z innych niż kryminały to polecam Córka oficera, jakiż był mój szok, jak dopiero po przeczytaniu książki przeczytałam na okładce, że to prawdziwa historia. Teraz czytam już drugą książkę Jodi Picoult "Jak z obrazka", zachęcona wcześniejszą książką o autystycznym chłopcu "W naszym domu" - super wnikliwa obserwacja i popłakałam się i uśmiałam, naprawdę polecam wszystkim mamom
.
Dotkass - ja to właśnie w ciąży wolę fikcję czytać, żeby tak tego nie przeżywać
. U moich rodziców ta biblioteka to taka prowizoryczna jest, półki nad łóżkami, w przedpokoju, od góry do dołu za zasłonami, nawet w piwnicy
Beti - my sagę Zmierz (w wersji filmowej) wciągnęliśmy w jakiś jeden dłuższy weekend, a na kolejny pewnie do kina się wybierzemy, bo nas wciągnęło
taka marudna ta wychowawczyni, pewnie będzie truła do 19-tej...
