Dziewczyny wracam do Was po 2 miesiącach rozłąki, po wielu tygodniach nieistnienia...w 8 tygodniu ciąży przeżyłam wstrząs psychiczny. Pojechałam do taty po odbiór pewnych rzeczy i zastałam go martwego na podłodze (mama w tym czasie była na drugim końcu Polski i opiekowała się wnuczką). Okazało się, że tata miał wylew, a ja miałam cały czas wyrzuty sumienia, że nie przyjechałam do niego kilka dni wcześniej jak planowałam, może wówczas żyłby
obecnie jestem pod opieką psychologa, który pomaga mi wrócić do normalności.. mój synek w brzuchu przeżył ten wstrząs i w 10 tygodniu biło mu pięknie serduszko, wielkością był o kilka dni do przodu. Niestety w 13 tygodniu na badaniach prenatalnych oglądałam już martwy płód
Myślałam, że to moja wina, tego szoku, depresji, z której powoli wychodzę ale nie.. była to wada genetyczna, Trisomia 21..Wiem, że muszę być silna, stanąć na nogi i zawalczyć jeszcze. Została nam 1 sensowna blastocysta 4bb z 6 doby. Od pani embriolog wiem tyle, że rozwijała się bardzo dobrze, miała odpowiednie tempo, ilość komórek, w 5 dobie była już blastocystą tylko, że wczesną ale rozprężyła się później do 4. Wiem jedno, że błędem było niezbadanie blastocyst. W moim przypadku 2/2 transfery udane lecz zakończone poronieniem ze względu na wady genetyczne.. widocznie mamy jakiś bałagan w chromosomach mimo dobrych wyników badania fragmentacji DNA plemników, no ale mój wiek. Na chwilę obecną rozważam poddanie się kolejnej stymulacji i przebadanie blastocyst...nie wiem czy jest to racjonalne zostawiając ostatnią blastkę z 6doby,ale zależy mi na czasie.. młodsza nie będę. Boję się, że jeżeli wezmę ostatnią blastkę, pewnie nie wcześniej jak we wrześniu, bo tyle muszę odczekać po poronieniu, i jeżeli skończy się znowu poronieniem to jestem w plecy wiele miesięcy i napewno z jeszcze gorszymi oocytami. Za tydzień mam wizytę u lekarza, zobaczymy czy coś doradzi...jezeli uważacie, że to durny pomysł stymulować się, mając jeszcze 1 blastkę, to napiszcie.. Gdybym miała mniej lat to nigdy bym tak nie zrobiła, ale 1,5 miesiąca temu skończyłam już 38l.
podwójna tragedia aż brak słów... Co do badania zarodków myślę że to dobra decyzja. Ja też miałam jeden zarodek z drugiej procedury w 2012 roku najsłabszej morfologii i też podchodzilam od nowa mimo iż iz był mrozak. Wada genetyczna była najprawdopodobniej losowa, zdecydowana większość takich zarodków się nie zaimplantuje a u Ciebie rąk się nie stało co się zdarza.. Myślę że dobra decyzja żeby podejść szybciej do stymulacji szczególnie w naszym wieku aby nie tracić cennego czasu
❤
)) a za pare miesiecy bedzie w swojej lezal i czekal az matka przebierze
a to tez da się wyćwiczyć. Chociaż na potęgę podcinają...
za tydzień dowiem się, kiedy będę mogła podejść do kolejnej stymulacji ale myślę, że szybciej niż teoretycznie podejście do kolejnego transferu. 1,5 tygodnia temu miałam łyżeczkowanie, myślałam że się obędzie bez zabiegu bo początkowo lekarze męczyli mnie tabletkami na wywołanie poronienia prawie 4 dni i nic się nie działo...szyjkę miałam cały czas wysoko, za cholere nie chciała się skrócić i dzidzia wyjść .. Od tych tabletek na poronienie myślałam, że przekręci mi się żołądek.. No i w 4 dzień lekarze powiedzieli mi że będzie zabieg bo mój organizm jest strasznie oporny na leki. Boję się strasznie ponownej historii, dlatego też pomysł przebadania zarodków, w celu zwiększenia szansy zdrowej ciąży.
