Menu
Co nowego?
reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

reklama

Kto po in vitro?

kate_p7 pisze:
Ja się bałam sytuacji ze mój syn się zapyta mnie kiedyś : no dobrze mamo skoro taka super metoda i jest ok i ja tez jestem fantastyczny. To czemu nie mówiłaś tylko to ukrywałaś?
Bo to mi pachnie dualizmem;-)Nie musza wiedzieć panie w sklepie czy przedszkolu ale bliscy czemu nie..?? Przecież życie nie jest czarno-białe, ocenianie itp i tym podobne rzeczy mam nadzieje, ze nie zaistnieją w jego głowie na długo. Mój syn ma rodzenstwo adoptowane, wiec sposób przyjścia dzieci na świat jest dla niego różny. Ja i mój mąż jesteśmy naukowcami. Ludzmi mieszkającymi w dużym mieście wiec oczekuje ze środowisko wokoło mnie jest raczej inteligentne.A jeżeli nie jest to warto zmienić. Pamietam jak pytałam moją mamę co ona na in vitro i lepiej dawcę. A ona do mnie : A co to ma za znaczenie? Świecić będzie w nocy czy co..??? Uśmiałam się jak głupia. No, ale nie każdy ma to szczescie :-))) i czasem lepiej jest ukryć ;-) Nasze wybory determinują nasze późniejsze życie no ja już do wspólnoty kościelnej nie pójdę ;-P
Kliknij żeby rozwinąć...
Nie muszę spowiadać się ze swoich decyzji. Pierwsze dziecko planowane i nikomu nie spowiadała sy że właśnie je robimy czy staramy się.... gdzieś w okolicach 12-14 tc poinformowaliśmy rodzinę i tyle. Teraz dowiedzieli się jeszcze później.
W pracy to szkoda nawet pisać, po ciąży co się działo ..... całe szczęście z nikim nie podzieliłam się informacją o in vitro. Ps też obracam się w środowisku tzw "inteligencji" ale nie chcę szczegółów tutaj pisać.
 
reklama
Magdusia88 pisze:
Strasznie to przykre.
Niestety jeśli za dużo powiesz, może to zostać wykorzystane przeciwko tobie, albo ktoś powie ci coś, co cie zaboli.
Ja tam uważam, że ludzie nie powinni wszystkiego o mnie wiedzieć. Każdy jest ciekawy i pyta, kiedy dziecko itd. Ale ja milczę i mówię, będzie kiedy Bóg da i zmieniam temat. Albo mówię że katolicke dziewczyny nie robią dziecka przed ślubem [emoji23][emoji23][emoji23] (mieszkam w Niemczech, partner Niemiec). Mój chłop musi się mnie najpierw zapytać, czy chce zostać jego żona [emoji2960][emoji23]
Z drugiej strony dobrze byłoby się wygadac, hehe [emoji23][emoji23]
Ale też nie jestem typem ukrywacza. Mój partner nauczył mnie, że nie trzeba wszystkiego od razu gadać.
Jak patrzę na Wasze kochane dzieciaki to widzę piękne szczęśliwe dzieci, a to jak zostały poczęte nie ma najmniejszego znaczenia. Tylko ograniczony umysłowo człowiek może coś takiego powiedzieć... Dlatego właśnie nie brałabym pod uwagę opinii człowieka ograniczonego umysłowo [emoji2368] proste [emoji23]
Myślę że nie jestem jeszcze gotowa mówić o moich poronieniach. Jednak na forum się udzielam i sluze dobra rada. Moja koleżanka tez straciła dwie ciąże, ma dwójkę zdrowych dzieci, mogłam z nią na ten temat pogadać, ale lepiej mi było samej sie z tym uporac. Każda przeżywa to po swojemu i u mnie to było najlepsze rozwiązanie. Jednak jeśli spotkam na swojej drodze kobietę z podobnym problemem, zawsze chętnie pomogę! [emoji4]
Kliknij żeby rozwinąć...
no u mnie szczegóły wie może 3-4 osoby kumpel męża i moje przyjaciółki. poza tym nikt się nie pyta A my nie chcemy na ten temat rozmawiać z innymi znajomymi. więc to doceniamy. Na pewno będę mówić o tym po fakcie i swoje poglady zawsze jasno określam. Stwierdzilam też już dawno że nie zamierzam oszczędzać osób które bezmyślnie pytają o tak intymne rzeczy jak. ślub dziecko schudniecie itp. i potrafię być bardzo wredna. np. wczoraj zadzwoniła do mnie ciocia z którą nie rozmawiałam min rok i nie utrzymuje kontaktów. złożyła mi życzenia z okazji imienin i luz i nagle wywala z tematem:słyszałam że się starajcie o dzidziusia (nie ma pojęcia o tym co przeszłam i co przechodze). To ja do niej że to chyba naturalne skoro się hajtnelismy już jakiś czas temu. No i tu oczywiście wjeżdżaja dobre rady...... to ja do niej akurat jeszcse grzecznie ale stanowczo: pozwól że ten temat zistawiw dla siebie i nie potrzebuhe porad. chwila konsternacji i odpuscila. Nie mam ani potrzeby ani ochotę. Najbliższej rodzinie powiedziałam że najlepiej pomogą jak się nie będą pytać i jak wyjdzie to to zobaczą. i się trzymają tego. Co do całej reszty podejście mam jak wyżej, nie obchodzi mnie to że ktoś chce dobrze,jak nie myśli i nie ma poczucia empatii że są pytania których się nie zadaje tudzież się nie ocenia to dla takich litości nie mam 🙄😎
 
kate_p7 pisze:
Ja się bałam sytuacji ze mój syn się zapyta mnie kiedyś : no dobrze mamo skoro taka super metoda i jest ok i ja tez jestem fantastyczny. To czemu nie mówiłaś tylko to ukrywałaś?
Bo to mi pachnie dualizmem;-)Nie musza wiedzieć panie w sklepie czy przedszkolu ale bliscy czemu nie..?? Przecież życie nie jest czarno-białe, ocenianie itp i tym podobne rzeczy mam nadzieje, ze nie zaistnieją w jego głowie na długo. Mój syn ma rodzenstwo adoptowane, wiec sposób przyjścia dzieci na świat jest dla niego różny. Ja i mój mąż jesteśmy naukowcami. Ludzmi mieszkającymi w dużym mieście wiec oczekuje ze środowisko wokoło mnie jest raczej inteligentne.A jeżeli nie jest to warto zmienić. Pamietam jak pytałam moją mamę co ona na in vitro i lepiej dawcę. A ona do mnie : A co to ma za znaczenie? Świecić będzie w nocy czy co..??? Uśmiałam się jak głupia. No, ale nie każdy ma to szczescie :-))) i czasem lepiej jest ukryć ;-) Nasze wybory determinują nasze późniejsze życie no ja już do wspólnoty kościelnej nie pójdę ;-P
Kliknij żeby rozwinąć...
Bardzo mądrze piszesz. Ja tu mówię o tym otwarcie, w PL nie. A czemu? Na prośbę rodziców. Bo moja rodzina jest ultrakatolicka i mega za pisem. I nie zrozumieją, nawet nie będą próbować. A mnie tam nie ma, żeby ewentualną walke i uświadamianie toczyć. A rodzice są. Więc nie powiedzialam. I gotuję się we mnie jak mi kuzynka mówi, że ja to mam dobrze, bo drugie urodziłam, a ona ma niedrożne jajowody i musi przy jednym pozostać. Pikuś, że jej syn ma 10lat,a my jesteśmy w tym samym wieku. I że zaszła w noc poślubną, a ja mam za sobą lata staran. Ale to ja mam dobrze i k*rwą muszę przemilczeć.
 
kate_p7 pisze:
Pogodziłam, się ze „opinie ma każdy jak genitalia”:-) I mam nadzieje, ze coraz więcej ludzi będzie mówić o in vitro, żeby nasze dzieci nie czuły się wyobcowane i samotne bo są z in vitro. Niestety to potem te dzieci z in vitro przesiąknięte strachem rodziców wyśmiewają „dzieci z probowki”
Zatem nie ma co żałować może twoja historia - poronienia pokaże komuś innemu, ze nie jest sam.i ze takie rzeczy się dzieją.
Kliknij żeby rozwinąć...
hehe dobre określenie z tymi genitaliami...A co do tego poczucia że się nie jest samemu i to że ma się większą świadomość to właśnie to forum jest zbawienne. Bo chyba właśnie w tym wszystkim najgorsze jest to poczucie osamotnienia i tego że nawet jak komuś powiesz to do końca Cię nie zrozumie. A tu to mamy ❤
 
Margoolcia pisze:
Chyba już jest jakieś Dzieciątko wpisane na styczeń 2021😁 urodzaj u nas i w jajka i w dzieci. W zasadzie patrzac na kalendarz to średnio w każdym miesiącu rodzi się nowy człowiek z grona tego forum.
Kliknij żeby rozwinąć...
A racja, chyba @curly87 😍mnie ten kalendarz zawsze motywował, że skoro tylu dziewczynom się udaje to trzeba walczyć do skutku 😊
 
reklama
Do góry