Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Trzymam kciukiA ja melduję, że wczoraj nie wzięłam acard (porady dziewczyn z wątku poronienia nawykowe) i do południa jeszcze miałam brązowo-szare resztki progesteronu (widać że pozostałości po nocy), a teraz już czysciutko
Proszę trzymajcie kciuki za jutro, idę na powtórkę bety zobaczyć czy przyrasta dobrze ☺
U mnie też Lila[emoji4]
Eh, jak widzisz. Nasze plany sobie, a życie sobie... Ale trzymam kciuki!!!
Dziękuję za ciepłe słowa
Będziemy walczyć. Ja jestem jedynaczką. 
tylko kiedy ten koniec
Ja mam 36 latna forum trafiłam po pierwszym nieudanym transferze. Byłam w rozsypce. Nie bylam gotowa na to, że może się nie udać. Straciliśmy wtedy 2 najładniejsze zarodki.
Jak miałam 33 lata zaczęliśmy z mężem starania o dziecko Zaraz po ślubie. Skończyło się na ivf (decydujący był test HBA męża, wynik 29% przy normie 80).
Nam się udało się za drugim razem, w tym roku w styczniu urodził się nasz wymarzony synek. Teraz walczymy o rodzeństwo, na razie bez efektów (już 3 transfery za mną, po drodze histeroskopia i usunięcie polipów endometrialnych). Ostatni transfer będzie we wtorek. Przed świętami będzie już wiadomo. Jestem teraz zupełnie inną osobą niż wcześniej. Ivf zmienia ludzi jednak Odkryłam że mam dużo siły do walki. Ogromnie dużo. I skóra jakby twardsza. Podnoszę się po porażkach już szybciej i obiecałam sobie, meżowi i naszemu Maksikowi, że się nie poddam. Jak się nie uda, od stycznia podchodzimy do nowej procedury. Ja jestem z Warszawy, leczymy się w Invicta. A Ty skąd jesteś?
a leczę się w Angeliusie. O widzę, że podobnie do mnie bo ja też trafiłam na forum w bardzo kiepskim stanie psychicznym i też po pierwszym transferze. Ciągle się teraz zastanawiam co poszło nie tak, czy może zrobiłam coś źle. Życzę wam by wasz transfer się powiódł i bardzo się ciesze, że udało się i macie synka. Miło jest czytać o pozytywnych zakończeniach. Przyznam się, że bardzo liczyłam na ten pierwszy transfer. Wiedziałam, że może się nie udać ale i tak porażka mnie załamała. Ciężko mi też pogodzić in vitro z pracą. Mam taką pracę, że bardzo wskazane jest l4 po transferze a ludzie ciągle dopytują. Muszę przestać patrzeć na innych i robić swoje. A jak Ty sobie z tym radzisz?
[emoji3][emoji3][emoji3]Cześć
Przed chwilą rozmawiałam z moja dr i uświadomiła mnie, że jestem w 5t4d [emoji33] po prostu jestem w szoku
@bazylia128 proszę wpisz mnie na betę w pon
