Jak się rozwijają nasze Skarby :)

[Bodzinka]

Mamolka bo mój tchórz, musi przynajmniej za spódnice sie trzymac ;-) a jak sie trzyma za reke to juz biega I tak tylko aby aby ;-)

 

[Ha-NN-aH]

Gratulacje dla tuptusiów na czterech i dwóch nóżkach. :-):-):-):-)

Basia postawia pierwsze kroczki w piątek i od tego momentu ostro trenuje.

Wczoraj jak sę rozpędzila to wyszło że przeszła chwiejnym krokiem pół pokoju.

 

[ewa86]

Ależ postępy Gratulujemy wszystkim

U nas Franek w weekend stwierdził, że naraczkował się już w życiu i czas przejść na wyższy poziom. Podchodzi do mnie, szarpie za rękę i ruszamy na podbój pokojów. Za dwie ręce śmiga już bardzo sprawnie po dwóch dniach prób Próbuje za jedną, ale jeszcze się mocno chwieje

 

[Bodzinka]

Gratulacje dla Basieńki :-) U nas tez trening trwa :-) Musze spróbowac nagrac ;-)

 

[mamolka]

hannah wow- gratuluję Basieńce

Ewa- nie przyzwyczajaj się do prowadzenia za rękę- Franek szybko łapie wszystko, więc za chwilę zacznie wyrywać ci ręce i pójdzie sam

Bodzinka- no no nagrywaj i dawaj na zamknięty

 

[krolcia]

I u nas do przodu z umiejętnościami. Mam wrażenie, że ten prawie dwutygodniowy terroryzm jaki mały siał to skok rozwojowy. Teraz kilka rzeczy nowych na raz i szybkie przyswajanie nowości.

 

[thinka]

Luśka w kościele za nic już nie usiedzi więc praktykujemy sobie chodzenie za rączkę i zwiedzanie ku oburzeniu niektórych starszych pań :-) A wczoraj rano maluszka obudziła nas rano słowami: "kot kot" . Ryknęliśmy z mężem śmiechem i tyle było spania.

Gratki dla Basi, Franka , Fifiego - już niedługo pewnie kolejne grudniaczki dołączą do "dwunożnych"

 

[ewa86]

Thinka, nie tylko starszych pań Bez urazy, ale ja też się "oburzam", jak rodzice zwiedzają kościół z dzieckiem w czasie mszy. Zazwyczaj są jakieś kaplice albo inne miejsca dla dzieci, które nie mogą usiedzieć w miejscu. Niekoniecznie trzeba robić kilometry po nawach w tę i z powrotem.
Tylko nie odbierz tego bardzo osobiście, tak tylko chciałam się podzielić swoim zdaniem na ten temat

 

[krolcia]

He he, to jeśli chodzi o dzieci i kościół to mi się przypomina taka jedna historia. Byłam wtedy nastką i w czasie mszy chodził sobie dzieciaczek po kościele, chłopczyk, miał może z dwa, trzy lata i podśpiewywał sobie. Matka go złapała w którymś momencie i mu mówi, że w kościele trzeba być cicho. Mały dalej sobie tam biegał. Wszedł ksiądz na ambonę i zaczyna kazanie a ten mały stanął przed nim złapał się za boki, tupnął i na całe gardło " Cicho bądź! W kościele trzeba być cicho!" Cały kościół z księdzem na czele parsknął śmiechem.
Tak sobie do serca maluch wziął słowa mamy, he he he!

 

[Ha-NN-aH]

He he, to jeśli chodzi o dzieci i kościół to mi się przypomina taka jedna historia. Byłam wtedy nastką i w czasie mszy chodził sobie dzieciaczek po kościele, chłopczyk, miał może z dwa, trzy lata i podśpiewywał sobie. Matka go złapała w którymś momencie i mu mówi, że w kościele trzeba być cicho. Mały dalej sobie tam biegał. Wszedł ksiądz na ambonę i zaczyna kazanie a ten mały stanął przed nim złapał się za boki, tupnął i na całe gardło " Cicho bądź! W kościele trzeba być cicho!" Cały kościół z księdzem na czele parsknął śmiechem.
Tak sobie do serca maluch wziął słowa mamy, he he he!

dobre dobre.