Iui - inseminacja w walce o pierwszą dzidzię

[kolor nadzieji]

No ja jutro idę podjąć decyzję o 2 iui ale niewiem czy podejdę bo mąż niechce

Ja mam to samo odczucie dzisiaj przyszła @ choć tyle czasu już się staramy i tyle razy się nie udawało to zawsze mam ten cień nadziei że a może jednak tym razem będzie inaczej tym bardziej ze wogóle nie czułam że nadchodzi.. najbardziej szkoda mi męża on to zawsze do końca wierzy.. najbardziej boję się że z IUI będzie podobnie a wtedy to już się kompletnie załamie..

 

[kolor nadzieji]

Wiem co czujesz w moim otoczeniu jest to samo co chwilę ktoś oznajmia że się spodziewa dziecka i jak czasem patrzę na moje koleżanki to jest mi tak przykro i z zazdrości mnie ściska

Ja tez mam ostatnio totalny dół... w dodatku wszyscy wokół są w ciąży, jakby świat się uwziął na nas. Większość z Was nie może się doczekać dnia bety a ja jak tylko o tym pomyśle ze będę musiała iść na te badania i dowiedzieć się ze po raz kolejny nic z tego to mi niedobrze... co chwile ktoś nam oznajmia cudowna nowinę a ja nie wiem co zrobić ze sobą żeby się nie rozryczeć. Mam wrażenie ze siły mi się kończą...

 

[Tolka20]

Ja tez mam ostatnio totalny dół... w dodatku wszyscy wokół są w ciąży, jakby świat się uwziął na nas. Większość z Was nie może się doczekać dnia bety a ja jak tylko o tym pomyśle ze będę musiała iść na te badania i dowiedzieć się ze po raz kolejny nic z tego to mi niedobrze... co chwile ktoś nam oznajmia cudowna nowinę a ja nie wiem co zrobić ze sobą żeby się nie rozryczeć. Mam wrażenie ze siły mi się kończą...

Kochana doskonale Cie rozumiem ale ponoć nerwy nie pomagają już niedlugo zatestujemy i wszystko bedzie jasne. Głowa do góry. Przecież kiedyś i dla nas musi zaświecić słońce i nie wolno się poddawać.

 

[Tolka20]

No ja jutro idę podjąć decyzję o 2 iui ale niewiem czy podejdę bo mąż niechce

Ojej

 

[kolor nadzieji]

No niestety

Ojej [emoji33]

 

[Lena3386]

No niestety

A może on ma po prostu taki gorszy moment. Minie chwila i będzie lepiej. Wiecie mężczyźni tez to przezywają. Może nie okazują tak jak my ale tez jest im ciężko. Wiec maja prawo do chwili zwątpienia. U nas tez tak było, mój mąż miał momenty kiedy zastanawiał się czy chce walczyć dalej. Kiedy przychodzi niepowodzenie człowiek nie ma siły i chce odpuścić ale to mija i znowu walczymy. Dlatego wierze ze i z Twoim mężem tak będzie. Głowa do góry bądź dzielna [emoji8][emoji1377][emoji1377]

 

[kolor nadzieji]

No niewiem bo już ok miesiąca ten moment trwa a mi jest z tym źle bo chodzę zestresowana a to wiadomo w niczym nie sprzyja

A może on ma po prostu taki gorszy moment. Minie chwila i będzie lepiej. Wiecie mężczyźni tez to przezywają. Może nie okazują tak jak my ale tez jest im ciężko. Wiec maja prawo do chwili zwątpienia. U nas tez tak było, mój mąż miał momenty kiedy zastanawiał się czy chce walczyć dalej. Kiedy przychodzi niepowodzenie człowiek nie ma siły i chce odpuścić ale to mija i znowu walczymy. Dlatego wierze ze i z Twoim mężem tak będzie. Głowa do góry bądź dzielna [emoji8][emoji1377][emoji1377]

 

[madzialena_baby]

Ja tez mam ostatnio totalny dół... w dodatku wszyscy wokół są w ciąży, jakby świat się uwziął na nas. Większość z Was nie może się doczekać dnia bety a ja jak tylko o tym pomyśle ze będę musiała iść na te badania i dowiedzieć się ze po raz kolejny nic z tego to mi niedobrze... co chwile ktoś nam oznajmia cudowna nowinę a ja nie wiem co zrobić ze sobą żeby się nie rozryczeć. Mam wrażenie ze siły mi się kończą...

Mam to samo.. już prawie skończyli mi się znajomi z którymi można pogadać o czymś innym niż o pieluszkach ząbkowaniu nie wysypaniu pierwszych krokach i oczywiście pierwszych słowach.. czasem tak siedzę i się wyłączam albo udaje zainteresowanie bo co ja wiem na ten temat.. tak ogromne nadzieje pokładam w tym IUI boję się cholernie

 

[Magdunia90]

Oj dziewczyny widzę ze wszystkie w takim samym nastroju jesteśmy... ja w poniedziałek mam monitoring i w tygodniu będą starania ale NIE MAM ŻADNYCH już nadziei na to ze się uda. Co gorsze mąż w grudniu wyjeżdża prawie na pół roku... może uda się pierwsze iui zrobić i chcemy zamrozić jego żołnierzyki zeby podczas jego nieobecności jeszcze spróbować... zakładam same czarne scenariusze ale walczyć dalej walczę i musimy się wspierać no i WALCZYĆ WSPÓLNIE !!!

 

[Evelyn1919]

Z jednej strony rozumiem ale z drugiej bedziesz miala ciagle gdzies z tylu glowy ze moze gdybys wykorzystala wszystkie mozliwosci to by sie udalo. Ja do tego tak podchodze, jak nie pomoze IUI a pozniej in vitro, to odpuszcze

No ja jutro idę podjąć decyzję o 2 iui ale niewiem czy podejdę bo mąż niechce