In vitro 2024 - refundacja

[sunshine97]

To jak mam znaleźć takiego lekarza?

Najlepiej po opiniach od innych staraczek. Na pewno polecają Janowca, jeżdza do niego dziewczyny z całej Polski ale przyjmuje w Krakowie. Bo rozumiem, że wy właśnie nie przechodziliście przez rok leczenia niepłodności tylko od razu ivf bo słabe nasienie tak?

Jeśli chodzi o kariotypy to tu rzadko cos wychodzi zlego ale no lepiej zbadac dla swietego spokoju.

Jeszcze o jednyn pomyślałam ale nie jestem pewna moze dziewczyny potwierdzą albo zaprzeczą - a czy warto w takiej sytuacji sprawdzić przeciwciała przeciwjądrowe ?

 

[kaszmirka]

Najlepiej po opiniach od innych staraczek. Na pewno polecają Janowca, jeżdza do niego dziewczyny z całej Polski ale przyjmuje w Krakowie. Bo rozumiem, że wy właśnie nie przechodziliście przez rok leczenia niepłodności tylko od razu ivf bo słabe nasienie tak?

Jeśli chodzi o kariotypy to tu rzadko cos wychodzi zlego ale no lepiej zbadac dla swietego spokoju.

Jeszcze o jednyn pomyślałam ale nie jestem pewna moze dziewczyny potwierdzą albo zaprzeczą - a czy warto w takiej sytuacji sprawdzić przeciwciała przeciwjądrowe ?

Nasza historia się zaczęła kilka lat temu jak zdecydowaliśmy że odstawiamy antykoncepcję i na spokojnie działamy. Minął rok, dwa więc poszłam do kliniki w celu przebadania czy ze mną wszystko ok. Porobili badania hormonalne, usg I stwierdzili że powinno być wszystko ok. Kazali zrobić badanie nasienia. W tamtej chwili uznaliśmy że to niemożliwe żeby coś było z nasieniem i kolejny rok próbowaliśmy już bardziej intensywnie. Nadal nic więc w końcu partner zrobił badanie nasienia. Wynik Azoosperimia... Szok... No I się zaczęło leczenie u androloga. Ale że minął rok, półtorej a produkcja bardzo powolnie się rozkręcała to androlog z uwagi na mój wiek (36 lat) powiedział że nie można czekać kolejnych 2 lat tylko trzeba zrobić in vitro. No i tak trafiliśmy do kliniki.

 

[Leanne]

Ej ale jak to wybudziłaś się?!
Super że jest 8 cumulusów, trzymam kciuki za hodowle! <3

Nie nie, nie w trakcie punkcji ..źle napisałam, przepraszam.
Ja zawsze jestem obsrana, że jak zasnę to mnie nie wybudzą.
Nie wiem dlaczego, ale .jakoś zawsze się tego boję

 

[sunshine97]

Nie nie, nie w trakcie punkcji ..źle napisałam, przepraszam.
Ja zawsze jestem obsrana, że jak zasnę to mnie nie wybudzą.
Nie wiem dlaczego, ale .jakoś zawsze się tego boję

Ja przed czwartkową punkcja spać po nocach nie mogę nigdy w życiu nie byłam usypiana do zabiegu i boje sie ze nie wiem dadza za małą dawkę i będzie bolało ale nie bede mogla sie odezwac i ze sie wlasnie nie obudze

 

[sunshine97]

Nasza historia się zaczęła kilka lat temu jak zdecydowaliśmy że odstawiamy antykoncepcję i na spokojnie działamy. Minął rok, dwa więc poszłam do kliniki w celu przebadania czy ze mną wszystko ok. Porobili badania hormonalne, usg I stwierdzili że powinno być wszystko ok. Kazali zrobić badanie nasienia. W tamtej chwili uznaliśmy że to niemożliwe żeby coś było z nasieniem i kolejny rok próbowaliśmy już bardziej intensywnie. Nadal nic więc w końcu partner zrobił badanie nasienia. Wynik Azoosperimia... Szok... No I się zaczęło leczenie u androloga. Ale że minął rok, półtorej a produkcja bardzo powolnie się rozkręcała to androlog z uwagi na mój wiek (36 lat) powiedział że nie można czekać kolejnych 2 lat tylko trzeba zrobić in vitro. No i tak trafiliśmy do kliniki.

To trzymam kciuki, żeby kolejna procedura te upragniona ciaze Wam dała. To wszystko jest cholerniee trudne, ja wiem

Ja od zawsze wiedziałam, że będzie kiepsko. Ja pcos, insulinoopornosc, niedoczynnosc tarczycy. Non stop coś. Ale jak sie okazalo ze mąż ma obniżone parametry nasienia to był szok, potem okazało sie, że ma nowotwór jądra na szczęście potworniak - bez przerzutów, niezłośliwy. To był najgorszy czas dla nas. No i na deser jeszcze immunologia - kir AA. My mamy krótką historię leczenia bo zaraz jak odłożyłam anty to poszłam do lekarza i w styczniu minął nam rok leczenia niepłodności, jakiś stymulacji owulacji i innych cudów ale na dalsze "naturalne" starania to juz psychicznie nie miałam siły, wolałam wszystko postawić na jedną kartę

 

[kaszmirka]

To trzymam kciuki, żeby kolejna procedura te upragniona ciaze Wam dała. To wszystko jest cholerniee trudne, ja wiem

Ja od zawsze wiedziałam, że będzie kiepsko. Ja pcos, insulinoopornosc, niedoczynnosc tarczycy. Non stop coś. Ale jak sie okazalo ze mąż ma obniżone parametry nasienia to był szok, potem okazało sie, że ma nowotwór jądra na szczęście potworniak - bez przerzutów, niezłośliwy. To był najgorszy czas dla nas. No i na deser jeszcze immunologia - kir AA. My mamy krótką historię leczenia bo zaraz jak odłożyłam anty to poszłam do lekarza i w styczniu minął nam rok leczenia niepłodności, jakiś stymulacji owulacji i innych cudów ale na dalsze "naturalne" starania to juz psychicznie nie miałam siły, wolałam wszystko postawić na jedną kartę

Nawet się nie spodziewałam że aż tak trudne. To ciągłe czekanie jest najgorsze dla mnie.
Wy też trochę przeszliście...ten nowotwór...przykro mi że Was to spotkało
Ja zawsze podchodziłam do tematu dziecka z taką naturalną pewnością że jak się zdecydujemy to będzie, tak po prostu. W ogóle nie docierało do mnie że mogą być z tym jakiekolwiek problemy. Dlatego to się tak przeciągało latami...a szkoda, teraz dopiero to do mnie dotarło chyba pierwszy raz tak na prawdę że tego dziecka mogę się nie doczekać. Smutne ale prawdziwe.

P.s. nie bój się narkozy. To nawet nie jest pełna narkoza, dla mnie bardzo przyjemna sprawa Miałam kiedyś pełną kilkugodzinna to zupełnie coś innego. Te krótkie są super - ostatnio próbowałam jak najdłużej nie usnąć tak z ciekawości ile wytrzymam, udało mi się wytrzymać 4s od zastrzyku haha :-