Dla mnie nie ważne, czy jest się wierzącym, czy nie - nie powinno oceniać się drugiej osoby. To jej sprawa, czy chce skorzystać z IVF, czy jest gejem, lesbijką, czuje się innej płci itd. Póki te osoby nie krzywdzą innych uważam, że nikt nie ma prawa ich oceniać, a tym bardziej piętnować. Przeraża mnie w zagorzałych katolikach to, że co niedziele latają do kościoła, a wracają do domu, sąsiadowi wbili by nóż w lecy, nie szanują własnych dzieci, zwierząt, inności, to przykre. Oczywiście nie wrzucam tutaj wszystkich do jednego worka.
Kiedyś chcieliśmy ochrzcić pierwsze dziecko, argumentowaliśmy to tym, że tradycja, że naród katolicki itd. Ale potem wystarczyło mi kilka artykułów w internecie, gdzie księża wypowiadają się na temat dzieci z invitro i zadałam sobie podstawowe pytanie - czy ja mam iść do księdza, który ma takie zdanie o moim dziecku i pozwalać mu na to? Dawać mu satysfakcję nawet nie przyznając się skąd jest dziecko? Moje dziecko jest gorsze i nie zasługuje na sakrament? No nie tak to powinno wyglądać. Bardzo się wtedy wkurzyłam i zrezygnowaliśmy z chrzcin nawet jako tradycji.
Moim zdaniem kościół powinien iść z duchem czasu, być akceptujący, wspierający, młodzi by zaczęli chodzić wtedy do kościoła, a tak tylko się od niego odsuwają i będzie coraz mniej praktykujących. A tymczasem ich dewiza to "chłopak i dziewczyna to normalna rodzina, jak nie ma dzieci naturalnie to widocznie... bóg tak chciał
"
