hej kobietki :-)
:-)
Dziewczyny z perspektywy czasu to myślę, że bym nie informowała dawcy o porodzie. Moje zdanie jest takie, ze skoro ma wywalone to co mam sie napraszać, żeby łaskawie zechciał zaakceptował SWOJE dziecko??!!
U mnie było tak, że żyliśmy niby razem, ale jak się rodził Filip to coraz mniej nas łączyło... Byłam na niego wściekła, że nie chciał być ze mną podczas porodu, a wolał iść w tym czasie do roboty. Naprawdę strachu najadłam się mnóstwo jak małemu zaczęło spadać tętno i wybudzając się z narkozy bałam się, że nie zdążyli. Po intubacji nie dałam rady mówić i byłam wstanie tylko napisać smsa. Teraz sobie myślę, że mogłam tylko napisać do mamy... Do dziś mam o to straszny żal i nigdy mu tego nie wybaczę. Po tych miesiącach nauczyłam się, że Filipek jest tylko mój i już o niczym co jest dla nas istotne go nie informujemy. To on postanowił odejść, więc ja nie będę żebrać o miłość...
ja bardzo lubię tę serię kosmetyków dla dzidziorków i używam od początku:-)dziewczyny orientujecie sie czy kosmetyki z nivea baby sa dla noworodkow? bo kurcze powiem Wam ze mialam taki bon rabatowy kiedys i kupilam wszystkie takie potzrebne kosmetyki kremy balsamy oliwki do kapieli itd ale cholerka teraz tak sie zastanawiam ze chyba powinno pisac ze to dla noworodkaa nie pisze
emilka pięknie powiedziane i podpisuję sie pod tym obiema rękami i nogamipodziwiam ludzi ktorzy mają jakąś pasje, hobby i robią to co lubią.. mysle ze Oliwia chetniej bedzie chodziła do szkoły gdzie jej sie podoba.. wiadomo, nie jest dobrze nakladac za duzo obowiazków ale skoro dziecko jest ambitne i samo chce sie szybciej rozwijac to dlaczego nie... co druga oosba w wieku nastoletnim zapytana o to co chce robic w zyciu czym sie interesuje mowi "nie wiem" bo niczego jeszcze nie spróbowała... czy to takie dobre? a nawet jesli kierunek artystyczny okazał by sie zlym wyborem to przynajamniej bedzie wiedziec czego NIE chce, nie lubi robic w zyciu... Ja jestem za tym zeby rozwijac sie i odkrywac to co w nas drzemie skoro są na to mozliwosci... Takie moje skromne zdanie
:-)Dziewczyny z perspektywy czasu to myślę, że bym nie informowała dawcy o porodzie. Moje zdanie jest takie, ze skoro ma wywalone to co mam sie napraszać, żeby łaskawie zechciał zaakceptował SWOJE dziecko??!!
U mnie było tak, że żyliśmy niby razem, ale jak się rodził Filip to coraz mniej nas łączyło... Byłam na niego wściekła, że nie chciał być ze mną podczas porodu, a wolał iść w tym czasie do roboty. Naprawdę strachu najadłam się mnóstwo jak małemu zaczęło spadać tętno i wybudzając się z narkozy bałam się, że nie zdążyli. Po intubacji nie dałam rady mówić i byłam wstanie tylko napisać smsa. Teraz sobie myślę, że mogłam tylko napisać do mamy... Do dziś mam o to straszny żal i nigdy mu tego nie wybaczę. Po tych miesiącach nauczyłam się, że Filipek jest tylko mój i już o niczym co jest dla nas istotne go nie informujemy. To on postanowił odejść, więc ja nie będę żebrać o miłość...
taki bohater
