O wystąpieniu biegunki mówimy wtedy, gdy maluch oddaje ponad trzy duże, wodniste stolce w ciągu 12 godzin (nie dotyczy to noworodków i niemowląt karmionych piersią- u takich dzieci objawem jest wyraźnie zwiększenie się ilość stolców i pogorszona ich konsystencja). Również zawiertość śladów krwi lub ropy jest sygnałem do niepokoju. Biegunki są bardzo groźne dla dzieci, szczególnie dla niemowląt, ponieważ powodują szybkie odwodnienie organizmu, co prowadzi do utraty soli mineralnych, zagęszczenia krwi, z kolei mogącej spowodować niedokrwienie mózgu, nerek czy wątroby.
Choroba może być spowodowana przyczynynami infekcyjnymi dotyczącymi przewodu pokarmowego (czerwonka bakteryjna, dur brzuszny, salmonelloza, biegunki rotawirusowe, lamblioza), czy też innych narządów i układów (w przebiegu zapalenia ucha środkowego, ostrego zapalenia dróg moczowych itd.). Może być wywołana czynnikami alergicznymi czy nietolerancją niektórych składników pokarmowych (np. alergia na mleko krowie), chorobami wrodzonymi, np. celiakia, zaburzeniami regulacji hormonalnej i nerwowej. Nie należy też zapominać o tym, iż biegunka może pojawić się w wypadku przekarmiania dziecka, stosowania diety niedoborowej lub może być efektem dysbakteriozy lub grzybicy będącej powikłaniem stosowania niektórych leków,np. antybiotyków.
Okres wykluwania choroby:
W zależności od przyczyny biegunki, czyli czy jest to reakcja organizmu na otrzymywane pokarmy, czy też jest to zakażenie pochodzenia bakteryjnego lub wirusowego, bądź spowodowane obecnością pasożytów.
Okres zakaźności:
Biegunka infekcyjna jest często tzw. chorobą brudnych rąk. Zachowanie odpowiedniej higieny chroni przed zachorowaniem. Należy pamiętać, że biegunki infekcyjne często szerzą się epidemicznie w środowiskach dziecięcych (żłobki, szpitale, przedszkola).
Objawy:
oddawanie częstych stolców (ponad trzy w ciągu 12 godzin)
wodnistość lub obecność krwi w stolcach,
bóle brzucha i skurcze jelit (u małych dzieci często objawiające się niepokojem, rozdrażnieniem, sennością, wzdęciem brzucha, brakiem zainteresowania zabawkami),
możliwość wystąpienia wymiotów i gorączki, zwykle zmniejszenie ilości oddawanego moczu
Powikłania:
pojawiają się w zależności o nasilenia objawów, wieku dziecka, przyczyny wywołującej. Im dziecko jest młodsze tym powikłania biegunki mogą być cięższe. W wypadku ostrych biegunek infekcyjnych jeżeli stwierdzimy, że dziecko staje się apatyczne, nie chce się bawić, jest senne, oddaje mniej moczu niż zazwyczaj to znaczy, że pojawiło się najczęstsze powikłanie jakim jest odwodnienie. Odwodnienie nieleczone może doprowadzić do bardzo ciężkich powikłań włącznie ze śmiercią dziecka (na świecie główną przyczyczyną śmiertelności u dzieci jest właśnie biegunka). W przypadku biegunek przedłużających się i przewlekłych jak np w przypadku nietolerancji czynników pokarmowych, chorób alergicznych, stosowania diety niedoborowych, chorób wrodzonych- efektem może być wyniszczenie dziecka, zaburzenia rozwojowe (psychiczne i fizyczne), zaburzenia rozwoju socjalnego.
Leki:
U noworodków i niemowląt czynnikiem chroniącym dziecko przed pojawieniem się biegunki jest karmienie piersią. Jeżeli u takiego dziecka pojawi się ostra biegunka infekcyjna to na ogół nie powinno się przerywać karmienia piersią. U niemowląt i bardzo małych dzieci nie karmionych piersią często stosuje się w takim wypadku lecznicze mieszanki mleczne, mleko zmieszane z papką marchwiową, kleiki ryżowe, tarte jabłko. Na ogół zmniejsza się ilość jedzenia a zwiększa ilość picia (stosowane płyny do nawodnienia doustnego to glukoza, herbatka, roztwory elektrolitów). Ilośc płynów ma przywrócić dziecku jego naturalną aktywność i ziększyć ilość oddawanego moczu do normy. Jeżeli nie udaje się nam takie postępowanie to dziecko należy pokazać lekarzowi. Leki przeciwbkteryjne (np antybiotyki może zlecić tylko lekarz, ponieważ w wypadku ostrych biegunek bardzo często ich stosowanie może pogorszyć obraz choroby, spowodować przejście choroby w stan przewlekły lub stosowanie ich jest po prostu niepotrzebne). Samoleczenie biegunki może wg podanych tu zasad mieć miejsce tylko w przypadku dzieci starszych niż rok, u których biegunka przebiega lekko. U niemowląt, dzieci starszych, u których biegunce towarzyszą wymioty lub/i temperatura czy też objawy odwodnienia należy skontaktować się z lekarzem. Wskazaniem do kontaktu z lekarzem jest również biegunka przewlekająca się (trwająca dłużej niz 10 dni)
Jeżeli przyczyną biegunki nie jest czynnik infekcyjny to choroba zawsze powinna być diagnozowana i leczona przez specjalistę.