M
Mamapo40
Gość
To prawda dla dzieci zrobi się wszystko. Moi teściowie to z tych co nowinek się boją . Chyba będę im wysyłać zdjęcia pocztą
reklama
kwiatek250
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 24 Październik 2020
- Postów
- 2 738
Witamy w klubie fajnych 40latekWitajcie
Przejrzałam tylko kilka stron na forum, bo jest tego tyleee. Krótko opiszę swoją historię .
Mam 42 lata w grudniu skończę 43. Kilkanaście lat temu straciłam dziecko w 19 tygodniu przestało bić serduszko. Od tamtego czasu nie chciałam , nie myślałam o dziecku aczkolwiek dzieci uwielbiam.
Zmienił się partner i obydwoje nie chcieliśmy mieć dziecka było nam wygodnie. Spanie do której się podoba , wycieczki, znajomi. Aż tu w grudniu "klops" spóźniła mi się miesiączka , zrobiłam test i dwie kreski. Płakałam rozpaczałam co my teraz stare dziadki zrobimy . Praca , fizyczność , nieprzespane noce . Miałam najgorsze myśli. Minęły 3 tygodnie i zaczęliśmy analizować rozmawiać . W tym momencie jestem w 17 tygodniu ciąży.
tzw." książkowej" idealne wyniki, dobre samopoczucie , badania prenatalne jak u 25 -latki a mam podwyższone BMI. Jedyne co mam delikatnie przekroczone to glukoza na czczo i muszę kontrolować jej poziom . Tak wygląda moja historia. Doszliśmy do wniosku , że ten psikus , który noszę pod sercem jest zwieńczeniem naszej miłości i czekamy na maluszka z niecierpliwością
M
Mamapo40
Gość
Witam Was wszystkie dziewczyny i dziękuję za miłe przyjęcieWitamy w klubie fajnych 40latek
kwiatek250
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 24 Październik 2020
- Postów
- 2 738
Ja jestem 41-letnią mamą aniołka❤ i córeczki 12dni❤. Mieszkam dalej od rodziny i też tylko we dwójkę musimy się organizować... myśleć o wszystkim z dužym wyprzedzeniem, np. podpisalismy kontrakt z opiekunką nad małą od września... i też się trochę obawiamy jak to będzie.Jedyne co mnie w tej chwili przeraża to to ,że nie będziemy mieli żadnej pomocy przy dziecku,jedne dziadki nie żyją , drudzy po 70 teść chory na raka . Cała reszta rodziny mieszka daleko
W
Wiedzmin
Gość
Moi rodzice zmarli zanim się dzieci pojawiły.Maz bez rodziców.Odstęp miedzy dziećmi 2 lata w tym jedno z zaburzeniem integracji sensorycznej i napięciem mięśniowym.Jak odbieralam małego z przedszkola oddalonym 3 osiedla dalej to drugie maleństwo zostawialam w domu i szybciorem z powrotem.Nauczylam ją spać w wyznaczonych godzinach.Potem jak podrosly to w wieku 6 i 4 musiały same Siedzieć tak z 40 minut kiedy wrocimy ze sklepu.Grzeczne i kochane oglądały TV.w razie czego telefon i dzwonić ze cos się dzieje.Teraz mały ma 12 lat i sam Jeździ po dzielnicy tramwajem.Niestety trzeba było sobie jakoś radzic a Mąż na 3 zmiany.Jedyne co mnie w tej chwili przeraża to to ,że nie będziemy mieli żadnej pomocy przy dziecku,jedne dziadki nie żyją , drudzy po 70 teść chory na raka . Cała reszta rodziny mieszka daleko
arona
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 19 Kwiecień 2018
- Postów
- 9 862
O matko odważna jesteś. Ja znowu wszędzie wszystkich ciągnęłam. Między starszymi 2.5 roku różnicy. Nie raz wiarę, ulewa a my w trójkę do szkoły czy przedszkola. Często od razu brałam im ubrania na zmianę bo dochodziliśmy jak po prysznicu. Miałam szczęście bo mało chorowali.
Najgorsze sytuację były gdy ja wylądowałam w szpitalu... No ale wszytko jakoś przeżyliśmy
Teraz mam odrobinę łatwiej bo maluszkiem się mogą starsi zająć. To też życie ratuje szczególnie w pandemii...
Najgorsze sytuację były gdy ja wylądowałam w szpitalu... No ale wszytko jakoś przeżyliśmy
Teraz mam odrobinę łatwiej bo maluszkiem się mogą starsi zająć. To też życie ratuje szczególnie w pandemii...
Chrząszczyk 1
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 30 Październik 2017
- Postów
- 4 802
Oby praca na marne nie poszła i owocna była
reklama
Witaj @Mamapo40. Co lepsze nie sposób się z tej grupy wywinąć, to uzależnia.[emoji2956] Dlatego tutaj nie tylko ciążówki po 40 ale też starające się i spełnione już mamuśki .
Ja mam 44 lata i 2.5 miesięczną córcie niespodziankę. Już nie wyobrażam sobie naszej rodzinki bez tego maleństwa. Dużo zdrowia i nudnej ciąży [emoji4]